คือเราเป็นผู้หญิงที่หน้าตาไม่ได้ขี้เหร่มาก พอไปวัดไปวาได้ แต่เราไม่เคยมีแฟนเลย
เราปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา ด้วยเหตุผลที่เรามโนขึ้นมาเองและมันก็ฝังอยู่ในจิตใจเราตลอดเวลา
เรากลัวว่าผู้ชายที่เค้าเข้ามาพูดมาคุยกับเรา เค้าจะเห็นเราเป็นแค่ของเล่นชั่วคราว เห็นเป็นแค่ดอกไม้ริมทาง เห็นเป็นแค่คนคั่นความเหงา
หลายครั้งที่เราพูดจาปฏิเสธหักหาญน้ำใจไป แล้วเค้าก็หายไป เราเองก็รู้สึกผิด และไม่ได้สบายใจเลย
แต่เราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เราแค่อยากให้เค้าเห็นค่าในตัวเรา อยากเห็นความพยายามของเค้า อยากให้เค้าเห็นว่าเราไม่ใช่คนง่ายขนาดนั้น
จนหลายครั้งเราถูกมองว่าหยิ่ง แต่ใจของเราก็แค่อยากเจอคนที่จริงใจก็เท่านั้นเอง