เอาแบบเป็นข้อความมาฝาก เผื่อใครไม่สะดวกดูคลิป

http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9600000060411

      “เขาก็มาบอก ก็ยกเลิกสัญญากันไป ไม่เป็นไรก็คุยกันไป เขาก็ให้เหตุผลว่าที่เขาไปเพราะเขาบอกว่าเขาอยู่ที่นี่แล้วเขาไม่ดังครับ(หัวเราะ) ก็ช่วยไม่ได้นะครับ ผมอาจจะตาถั่วไปก็ได้ ผมอาจจะมองผิดก็ได้ ไม่รู้เหมือนกัน ตอนแรกผมกะจะให้โอกาสเขาก็ให้เขาเล่นละครเรื่องหนึ่ง กับดักเสน่หา พอเล่นสักพักก็มีดรามานี้เกิดขึ้น ก็เลยเรียกเข้ามาคุย แต่สุดท้ายก็ไปตกลงกัน ตามกฎหมายถ้าจะยกเลิกมันก็มีบทลงโทษ ก็ต้องทำตามกฎกติกากับการที่เซ็นกันไว้”
      
       “ผมว่ามันแล้วแต่ครับ ผมเอาความพอใจเป็นที่ตั้ง เราก็พยายามทำให้ดีที่สุดแล้ว ใครจะเกิดไม่เกิด เราไม่ใช่เทวดาที่จะมาชี้นิ้วสั่งได้ คนเกิดก็มีคนไม่เกิดก็มี อาจจะไปเกิดตรงอื่นก็ได้ เราไม่มีปัญหา ผมเข้ามาในวงการนี้ปี 2533 ผมก็มีนักแสดงที่เอามาเล่นแล้วเกิดโด่งดังไปทั่ว แต่ขณะเดียวกันก็มีนักแสดงที่เล่นแล้วไม่เกิด แล้วเขาก็ไปดังกับอีกค่ายหนึ่ง มันก็มีทั้งนั้นแหละ มันอยู่ที่ใครเจอกับใครแล้วคลิก มันเป็นปกติของวงการนี้”
      
       ชี้ให้โอกาสเด็กทุกคนรับงานนอกค่าย ส่วนอีกฝ่ายฉีกสัญญาทำไม ต้องให้ไปถามเจ้าตัวเอง
       “เราก็ดูว่าใครมีแวว มีศักยภาพพอ กับสิ่งที่เราให้ไปมันคือโอกาส ใครที่ได้โอกาสแล้วเห็นคุณค่าของโอกาสนั้น ทำโอกาสนั้นให้ดีมันก็ประสบความสำเร็จ เด็กที่ให้โอกาสแล้วมองไม่เห็น เราให้แล้วให้อีกก็ยังมองไม่เห็นอีกมันก็อีกเรื่องหนึ่ง มันแล้วแต่คน จริงๆ ค่ายก็เปิดกว้างให้รับงานนอกค่าย แต่ทำไมเขายังจะฉีกสัญญาอีก ก็ต้องไปถามเขา เขาจะมาลา ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
      
       บอกพูดอยู่ได้ประเด็นลูกรัก-ลูกชัง มันน่ารำคาญ!
       “เบื่อแล้วประเด็นนี้ พูดอยู่ได้รำคาญ ผมว่ามันตามศักยภาพของคน มันขึ้นอยู่กับการมองเห็นและการมองไม่เห็นในโอกาสที่ให้เขาไปมันก็อีกเรื่อง หรือบางคนได้รับโอกาสแล้วแต่ทำไม่ได้ ทำไม่ถึง มันนานาจิตตัง มันคงเป็นเรื่องใครคลิกกับใครมั้ง”