เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพรังสิต เเละในซอยรังสิตภิรมณ์ครับ เราสองคนอยู่คณะเดียวกัน เเละวันนั้นเป็นวันเเรกของการเปิดเรียนครับ
ในวันที่ผ่านมา ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงผ่านเพื่อนผู้ชายของผมครับ เธอเป็นคนที่น่ารักมากๆ เราเข้ากันได้ดีมากจนเธอเหมือนจะชอบผม เรานัดกันไปกินก๊วยเตี๋ยวกัน เเล้วก็กินบิงซูกัน (บิงซูผมเลี้ยงทั้งโต๊ะ) ผมกับเธอคนกันเข้ากันได้มาก ผมเล่นมุกยังไงเธอก็หัวเราะ
จนเพื่อนใหม่ในกลุ่มวันเเรกที่ได้รู้จักกันบอกว่า 'ไม่ใช่ว่าสองคนนี้อีกสองวันไปๆมาๆ ตั้งสถานะเป็นเเฟนกันนะ
หลังจากนั้นเราก็กลับหอ พอตกกลางคืน เราก็ไปหอเพื่อนเธอข้างๆหอเธอ (หอเธอกับผมติดกัน) ไปเล่นไพ่เเล้วก็กินเหล้านิดๆ (ปกติผมเป็นคนดีมากๆ บุหรี่ เบียร์ ไม่กิน กินเเต่เหล้านิดๆ ไม่เยอะ ไม่เคยเมา) เรายิ่งสนิทเข้าไปอีก ,เราสองคนกำลังกลับหอเพราะดึกมากเเต่ เเล้วพอดีฝนตกด้วย เธอมีร่มผมก็บอกว่าผมถือกางให้เธอเอง เราก็เดินช้าๆไปหาสองคนตอนตก จนถึงหอของเธอ เราก็คุยกันนิดหน่อย
พอเราคุยกันเสร็จหน้าหอเธอ ผมก็กำลังจะกลับเเล้วเธอก็บอกว่า
เธอ:เอาร่มมั้ยเดียวเปียก
ผม:ไม่เป็นไร (ชื่อ)เอาไปเถอะ เผื่อออกมาซื้อน้ำกิน เดียวเป็นไข้
ผมก็กลับหอ เเล้วกำลังจะนอน เธอทักผมมา คุยกันเเบบว่า ชั้วโมงนึงหมดเเบบเร็วมากๆ เเล้วเราก็นอนกัน
วันรุ่งขึ้นของวันต่อมานั้นเป็นวันหยุด ผมชวนเธอไปกินข้าวร้านนึง วันนั้นอากาศร้อนมากๆ เเล้วเเบบว่าผมก็เเค่จะกินข้าวไง เลยใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อสีเทาธรรมดาจนมากๆ เเต่ใส่รองเท้า nmd ไป ผมรอเธอเเต่งตัวจนเสร็จเพื่อมากินข้าวกันสองคน พอเธอมาถึงผมเท่านั้นเเหละ เธอเเต่งตัวสวยมาก ใส่หมวกสีเเดงด้วย เพราะอากาศร้อน ต่างกับผมชุดชิวมากๆ เราก็เดินไปไกลมากๆ เดินไปตั้งไกลเนอะร้อนๆ เพราะอยากกินร้านที่มีเเอร์ ผมกับเธอไม่ได้คุยอะไรกันมาก เเทบไม่ได้คุย ต่างคนต่างเล่นโทสับ ไม่รู้ทำไม เพราะอายมั้ง เเล้วเราก็กลับกัน ผมเป็นคนเลี้ยงข้าวเธอมื้อนั้น
หลายวันผ่านไปได้ด้วยดี เพื่อนๆเธอบอกว่าเธอเลิกกับเเฟน ซึ่งวันนั้นผมก็โดนเเฟนบอกเลิกพอดีพร้อมกับเธอ (อะไรจะบังเอิน) ผมเศร้ามากๆวันนั้น เธอเลยชวนผมไปกินเบียร์ซึ่งผมไม่เคยกินมาก่อน กินเหล้าก็ไม่เคยกินจนเมา
ผมวันนั้นเลยชวนเพื่อนของผมเอง ไปหอเพื่อนของเธอ เพราะผมกลัวว่าจะมีอะไร เพราะว่าเพื่อนของเธอจี้ผมให้ไปหอ จี้เเบบจี้มากๆ บอกว่าเธอโสดเเล้วนะ ย้ำด้วยนะ== ผมก็จัดการซื้อขนมกับเบียร์สามขวดใหญ่ ผมขึ้นห้องไป เห็นเธอเดินออกมาจากในห้องน้ำ ร้องไห้ตาบวมเลย เธอก็กินไปขวดนึงเเล้ว ผมก็คุยกับเธอว่าเป็นไรมากมั้ย ไหวมั้ย เธอก็บอกว่าไม่ค่อยโอเค ผมก็ไม่ค่อยโอเคเหมือนกัน เเต่เธอไม่รู้ว่าผมเลิกกับเเฟนเหมือนกัน ผมเลยกินเหล้าครั้งเเรก หมดไปขวด ผมก็เริ่มเมานิดๆละเเต่เดินได้ปกติ (ครั้งเเรกที่เมา)
สักพักเธอก็บอกว่าจะไปซื้อเหล้าอีก ไม่มีคนไปกับเธอเลย ผมเลยบอกว่าเดียวผมไปกับเธอด้วย (กลัวเธอเดินไม่ไหว ผมไม่เคยคิดอะไรไม่ดีกับเธอเลยนะ) พอกำลังเดินจากหอ ผมกับเธอก็ตัวติดกันเหมือนจะกอดกันเลย ตอนเราลงลิฟ ผมก็เห็นเธอเหมือนกับเอามือปิดหน้าเหมือนจะร้อง ผมก็ลูบหัวเเล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไรนะ เดียวก็ดีขึ้นเอง
พอออกจากลิฟอยู่ชั้นล่างสุดของหอ ผมก็พาเธอไปซื้อเหล้า ผมก็จ่ายให้เธออีกเพราะอยากจ่ายให้ สามขวดเหมือนเดิม ผมก็เดินขึ้นลิฟเเล้วก็ตัวติดกับเธอเหมือนจะกอดกันเหมือนเดิมจนถึงห้อง พอเข้าห้อง ผมก็กินเบียร์อีกขวดนึงอย่างรวดเร็วจนหมดไปขวดที่สองละ ตอนนั้นผมบอกได้เลยว่า นิสัยผมเปลี่ยนมากๆ ปกติผมจะเป็นคนเรียบร้อย คนดีขนาดไหน ก็ประมาณว่าไม่เคยโกหก ไม่พูดหยาบ ไม่สูบบุหรี่ ไม่เคยด่าใคร เเต่ตอนผมกินหมดขวดที่สองผมก็เริ่มเมาเเล้ว
เริ่มเมามากๆจนเเบบว่าพูดอะไรไม่รู้ออกมาบ้าง (เเค่สองขวด ผมเเฮ้งเลยอะ ไม่มีสติ คออ่อนมาก) เธอก็จับผมเเล้วก็บอกให้นอน เธอก็เอาผ้าห่มให้ ผมก็ดื้อ เเล้วบอกว่าจะไปกินข้าวต้ม ไม่มีใครห้ามผมได้เลยสักคนเพราะผมเมามากๆ เพื่อนประมาณ6คนพาผมลงจากหอ เธอเป็นคนพยูงผมตลอด ผมก็บอกว่าอยากกินนม ผมก็สะบัดมือเธอเเล้วก็เดินเข้าร้านขายของ ผมเมามากๆ มีวงเหล้าเล็กๆผู้ชายกำลังกินกันสามคน ผมเดินผ่ากลางวงไปเลย555 พอพวกนั้นมองหน้าผม ผมมองหน้าพวกมันเเบบน่ากลัวมากอะ (ปกติหน้าผมหน้ากลัวออกหวานๆ มีหนวดเครานิดๆ) มันก็ไม่ว่าไร เเล้วก็ยกเหล้าไปที่อื่น ผมก็จำได้ว่าเดินไผซื้อนม คนขายขำ5555 คนเมาซื้อนม
ผมเดินออกจากร้านค้าก็เดินไปร้านข้าวต้ม พวกนั้นก็สั่งให้ผม โต๊ะข้างๆลุกหนีผมหมดเลย555 ไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้พวกเขา ผมเเบบว่าไม่ได้สติมากๆอะจนเธอจิกหัวผมอะ บางทีก็ตงหน้า พอกินเสร็จ เธอกับเพื่อนๆก็พาผมไปหอ ผมบอกว่าผมกลับเองได้ เเล้วก็วิ่งไปด้านหน้าไกลๆคนเดียว เพื่อนผมคนนึงผช.วิ่งมา บอกว่า
เพื่อน: นี่.. (ชื่อผม)ไม่เท่เลย ให้ผู้หญิงมาดูเเลตอนเมาได้ยังไง ผู้ชายต้องดูเเลผู้หญิงดิ
ผมก็สะอึกได้สติเเปปนึง เธอก็ตะโกนไม่ค่อยดังมาหาผมเเล้วบอกว่า
เธอ: (ชื่อผม) ถ้าเเกดื้อเเบบนี้ เธอจะไม่คุยด้วยเลยนะ
ตอนนั้นผมคิดได้ในหัวมีเเต่คำที่เพื่อนพูดมาว่าอย่าให้ผญ.ดูเเล ตอนนั้นเหมือนเธอจะพาผมกลับหอไง เเล้วพอเธอบอกว่าถ้าผมดื้อจะไม่คุยกับผมอีก ผมก็ตะโกนดังลั่นซอยมาก หันไปตะโกนหาเธอว่า เออ!! จนคนมองอะ (ตอนนั้นผมเหมือนกับผมไม่ได้เป็นคนพูด ได้เเต่ดูว่าตัวเองจะทำอะไรบ้าง ผมไม่มีสติเลย เเล้วก็ไม่รู้ว่าพูดไปทำไม) เธอก็หยุดชงัก เเล้วเธอก็เหทือนเศร้าๆเลย เเล้วก็ไม่พาผมกลับหอ เธอน่าจะบอกเพื่อนเธออีก3คนของเธอว่าพาเธอกลับหอ ส่วนผมก็มีเพื่อนที่พามา พาผมไปหอผม
พอผมนอนผมก็ลุกไปอ้วกที่ส้วมเเล้วก็เริ่มดีขึ้น เริ่มได้สติ เเล้วก็มาขอโทษเธอ เขียนไปเยอะมากๆ เธอตอบมาว่า ไม่เป็นไร ตอนเช้าผมก็ขอโทษเธอผ่านไลน์อีก เธอก็ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไรคำเดิม วันไหนๆผมกับเธอก็เริ่มห่างกัน จากวันที่ผมไม่ว่าจะถามอะไรเธอ เธอก็ตอบมาเร็ว เเต่ตอนนนี้เธอกลับไม่ตอบผมเลย เเทบไม่สน เเต่เธอก็ทักทายผมบ้างนะในไลน์ เเต่ก็คุยนิดเดียวมากๆ จะตอบกลับอีกทีก็ชั่วโมงกว่า ผมก็คิดว่าน่าจะหมดหวังเเล้วกับเธอ เเต่งานกลุ่มที่มหาลัยของเธอกับผมอยู่กลุ่มเดียวกัน ผมว่าน่าจะได้เจอกันบ้างอเเต่ตอนนี้ยังไม่ได้เจอเธอเลยหลังจากวันนั้น ผมรู้สึกอาย เสียฟอร์มตัวเองมากอะ
ผมเป็นคนที่ชอบตกเเต่งห้องนะครับ หอของผม ไม่เชิงว่าหอหรอกครับ เเมนชั่นมากกว่า ผญ.ก็เข้าได้ คือเเบบว่าวันเเรกที่ผมเช่า ห้องนี้เเบบดูไม่ได้ มีเตียงยางดำๆสองอัน เเถมเตียงไขน๊อตติดกับผนังอีกเอาออกมาต่อกันไม่ได้ ผมเลยต้องไขออกเเล้วก็เอามาติดกันเลยได้เตียงใหญ่ ไม่มีตู้เย็น มีเเเต่เเอร์ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะ ที่นอน เเค่นี้ ห้องประมาณ 0.5 ดาวอะ ห้อง25 ตารางเมตร ผมก็เลยลงทุนห้องโดยการปูพรมห้อง ติดวอลเปเปอร์อย่างดี ซื้อโคมไฟสองอัน ติดภาพฝาผนัง ตั้งเเจกันตกเเต่งห้องอีก ปลูกต้นไม้ต้นเล็กๆ มีตู้หนังสือ ปูที่นอนใหม่หมด หมดไป6000กว่าๆ ขนาดขอลดเเล้ว ห้องนอนนี้ก็บอกได้เลยว่าพรีเมี่ยมมาก 4 ดาวได้เลย สวยเหมือนโรงเเรม
มีภาพสีน้ำมันด้วย ผมวาดเอง มันเหลือที่ๆระเบียงครับ ผมว่าจะปลูกดอกไม้ให้เธอ ถ้ามันโตเเล้วจะตัดเป็นช่อเอาไปให้เธอครับ ร้านดอกไม้ในกรุงเทพคงหายาก ผมเลยจะปลูกเเล้วเอาให้เธอด้วยกำลังที่ผมปลูกเลย
ผมควรปลูกอะไรดีครับ ตอนเเรกคิดว่าจะปลูกราเวลเดอร์ เเต่ไม่รู้มันจะออกดอกนานเเค่ไหนถึงจะได้ดอกไม่นานเกินไป รวมกับสภาพอากาศ เลยอยากจะถามครับว่า ผมควรปลูกดอกไม้อะไรดีครับที่สวยๆเเละดอกไม่ใหญ่เกินไปครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ
อยากจะปลูกดอกไม้ในห้องตัวเองให้ผู้หญิงคนนึงสักช่อ (เรื่องเศร้า)
ในวันที่ผ่านมา ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงผ่านเพื่อนผู้ชายของผมครับ เธอเป็นคนที่น่ารักมากๆ เราเข้ากันได้ดีมากจนเธอเหมือนจะชอบผม เรานัดกันไปกินก๊วยเตี๋ยวกัน เเล้วก็กินบิงซูกัน (บิงซูผมเลี้ยงทั้งโต๊ะ) ผมกับเธอคนกันเข้ากันได้มาก ผมเล่นมุกยังไงเธอก็หัวเราะ
จนเพื่อนใหม่ในกลุ่มวันเเรกที่ได้รู้จักกันบอกว่า 'ไม่ใช่ว่าสองคนนี้อีกสองวันไปๆมาๆ ตั้งสถานะเป็นเเฟนกันนะ
หลังจากนั้นเราก็กลับหอ พอตกกลางคืน เราก็ไปหอเพื่อนเธอข้างๆหอเธอ (หอเธอกับผมติดกัน) ไปเล่นไพ่เเล้วก็กินเหล้านิดๆ (ปกติผมเป็นคนดีมากๆ บุหรี่ เบียร์ ไม่กิน กินเเต่เหล้านิดๆ ไม่เยอะ ไม่เคยเมา) เรายิ่งสนิทเข้าไปอีก ,เราสองคนกำลังกลับหอเพราะดึกมากเเต่ เเล้วพอดีฝนตกด้วย เธอมีร่มผมก็บอกว่าผมถือกางให้เธอเอง เราก็เดินช้าๆไปหาสองคนตอนตก จนถึงหอของเธอ เราก็คุยกันนิดหน่อย
พอเราคุยกันเสร็จหน้าหอเธอ ผมก็กำลังจะกลับเเล้วเธอก็บอกว่า
เธอ:เอาร่มมั้ยเดียวเปียก
ผม:ไม่เป็นไร (ชื่อ)เอาไปเถอะ เผื่อออกมาซื้อน้ำกิน เดียวเป็นไข้
ผมก็กลับหอ เเล้วกำลังจะนอน เธอทักผมมา คุยกันเเบบว่า ชั้วโมงนึงหมดเเบบเร็วมากๆ เเล้วเราก็นอนกัน
วันรุ่งขึ้นของวันต่อมานั้นเป็นวันหยุด ผมชวนเธอไปกินข้าวร้านนึง วันนั้นอากาศร้อนมากๆ เเล้วเเบบว่าผมก็เเค่จะกินข้าวไง เลยใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อสีเทาธรรมดาจนมากๆ เเต่ใส่รองเท้า nmd ไป ผมรอเธอเเต่งตัวจนเสร็จเพื่อมากินข้าวกันสองคน พอเธอมาถึงผมเท่านั้นเเหละ เธอเเต่งตัวสวยมาก ใส่หมวกสีเเดงด้วย เพราะอากาศร้อน ต่างกับผมชุดชิวมากๆ เราก็เดินไปไกลมากๆ เดินไปตั้งไกลเนอะร้อนๆ เพราะอยากกินร้านที่มีเเอร์ ผมกับเธอไม่ได้คุยอะไรกันมาก เเทบไม่ได้คุย ต่างคนต่างเล่นโทสับ ไม่รู้ทำไม เพราะอายมั้ง เเล้วเราก็กลับกัน ผมเป็นคนเลี้ยงข้าวเธอมื้อนั้น
หลายวันผ่านไปได้ด้วยดี เพื่อนๆเธอบอกว่าเธอเลิกกับเเฟน ซึ่งวันนั้นผมก็โดนเเฟนบอกเลิกพอดีพร้อมกับเธอ (อะไรจะบังเอิน) ผมเศร้ามากๆวันนั้น เธอเลยชวนผมไปกินเบียร์ซึ่งผมไม่เคยกินมาก่อน กินเหล้าก็ไม่เคยกินจนเมา
ผมวันนั้นเลยชวนเพื่อนของผมเอง ไปหอเพื่อนของเธอ เพราะผมกลัวว่าจะมีอะไร เพราะว่าเพื่อนของเธอจี้ผมให้ไปหอ จี้เเบบจี้มากๆ บอกว่าเธอโสดเเล้วนะ ย้ำด้วยนะ== ผมก็จัดการซื้อขนมกับเบียร์สามขวดใหญ่ ผมขึ้นห้องไป เห็นเธอเดินออกมาจากในห้องน้ำ ร้องไห้ตาบวมเลย เธอก็กินไปขวดนึงเเล้ว ผมก็คุยกับเธอว่าเป็นไรมากมั้ย ไหวมั้ย เธอก็บอกว่าไม่ค่อยโอเค ผมก็ไม่ค่อยโอเคเหมือนกัน เเต่เธอไม่รู้ว่าผมเลิกกับเเฟนเหมือนกัน ผมเลยกินเหล้าครั้งเเรก หมดไปขวด ผมก็เริ่มเมานิดๆละเเต่เดินได้ปกติ (ครั้งเเรกที่เมา)
สักพักเธอก็บอกว่าจะไปซื้อเหล้าอีก ไม่มีคนไปกับเธอเลย ผมเลยบอกว่าเดียวผมไปกับเธอด้วย (กลัวเธอเดินไม่ไหว ผมไม่เคยคิดอะไรไม่ดีกับเธอเลยนะ) พอกำลังเดินจากหอ ผมกับเธอก็ตัวติดกันเหมือนจะกอดกันเลย ตอนเราลงลิฟ ผมก็เห็นเธอเหมือนกับเอามือปิดหน้าเหมือนจะร้อง ผมก็ลูบหัวเเล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไรนะ เดียวก็ดีขึ้นเอง
พอออกจากลิฟอยู่ชั้นล่างสุดของหอ ผมก็พาเธอไปซื้อเหล้า ผมก็จ่ายให้เธออีกเพราะอยากจ่ายให้ สามขวดเหมือนเดิม ผมก็เดินขึ้นลิฟเเล้วก็ตัวติดกับเธอเหมือนจะกอดกันเหมือนเดิมจนถึงห้อง พอเข้าห้อง ผมก็กินเบียร์อีกขวดนึงอย่างรวดเร็วจนหมดไปขวดที่สองละ ตอนนั้นผมบอกได้เลยว่า นิสัยผมเปลี่ยนมากๆ ปกติผมจะเป็นคนเรียบร้อย คนดีขนาดไหน ก็ประมาณว่าไม่เคยโกหก ไม่พูดหยาบ ไม่สูบบุหรี่ ไม่เคยด่าใคร เเต่ตอนผมกินหมดขวดที่สองผมก็เริ่มเมาเเล้ว
เริ่มเมามากๆจนเเบบว่าพูดอะไรไม่รู้ออกมาบ้าง (เเค่สองขวด ผมเเฮ้งเลยอะ ไม่มีสติ คออ่อนมาก) เธอก็จับผมเเล้วก็บอกให้นอน เธอก็เอาผ้าห่มให้ ผมก็ดื้อ เเล้วบอกว่าจะไปกินข้าวต้ม ไม่มีใครห้ามผมได้เลยสักคนเพราะผมเมามากๆ เพื่อนประมาณ6คนพาผมลงจากหอ เธอเป็นคนพยูงผมตลอด ผมก็บอกว่าอยากกินนม ผมก็สะบัดมือเธอเเล้วก็เดินเข้าร้านขายของ ผมเมามากๆ มีวงเหล้าเล็กๆผู้ชายกำลังกินกันสามคน ผมเดินผ่ากลางวงไปเลย555 พอพวกนั้นมองหน้าผม ผมมองหน้าพวกมันเเบบน่ากลัวมากอะ (ปกติหน้าผมหน้ากลัวออกหวานๆ มีหนวดเครานิดๆ) มันก็ไม่ว่าไร เเล้วก็ยกเหล้าไปที่อื่น ผมก็จำได้ว่าเดินไผซื้อนม คนขายขำ5555 คนเมาซื้อนม
ผมเดินออกจากร้านค้าก็เดินไปร้านข้าวต้ม พวกนั้นก็สั่งให้ผม โต๊ะข้างๆลุกหนีผมหมดเลย555 ไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้พวกเขา ผมเเบบว่าไม่ได้สติมากๆอะจนเธอจิกหัวผมอะ บางทีก็ตงหน้า พอกินเสร็จ เธอกับเพื่อนๆก็พาผมไปหอ ผมบอกว่าผมกลับเองได้ เเล้วก็วิ่งไปด้านหน้าไกลๆคนเดียว เพื่อนผมคนนึงผช.วิ่งมา บอกว่า
เพื่อน: นี่.. (ชื่อผม)ไม่เท่เลย ให้ผู้หญิงมาดูเเลตอนเมาได้ยังไง ผู้ชายต้องดูเเลผู้หญิงดิ
ผมก็สะอึกได้สติเเปปนึง เธอก็ตะโกนไม่ค่อยดังมาหาผมเเล้วบอกว่า
เธอ: (ชื่อผม) ถ้าเเกดื้อเเบบนี้ เธอจะไม่คุยด้วยเลยนะ
ตอนนั้นผมคิดได้ในหัวมีเเต่คำที่เพื่อนพูดมาว่าอย่าให้ผญ.ดูเเล ตอนนั้นเหมือนเธอจะพาผมกลับหอไง เเล้วพอเธอบอกว่าถ้าผมดื้อจะไม่คุยกับผมอีก ผมก็ตะโกนดังลั่นซอยมาก หันไปตะโกนหาเธอว่า เออ!! จนคนมองอะ (ตอนนั้นผมเหมือนกับผมไม่ได้เป็นคนพูด ได้เเต่ดูว่าตัวเองจะทำอะไรบ้าง ผมไม่มีสติเลย เเล้วก็ไม่รู้ว่าพูดไปทำไม) เธอก็หยุดชงัก เเล้วเธอก็เหทือนเศร้าๆเลย เเล้วก็ไม่พาผมกลับหอ เธอน่าจะบอกเพื่อนเธออีก3คนของเธอว่าพาเธอกลับหอ ส่วนผมก็มีเพื่อนที่พามา พาผมไปหอผม
พอผมนอนผมก็ลุกไปอ้วกที่ส้วมเเล้วก็เริ่มดีขึ้น เริ่มได้สติ เเล้วก็มาขอโทษเธอ เขียนไปเยอะมากๆ เธอตอบมาว่า ไม่เป็นไร ตอนเช้าผมก็ขอโทษเธอผ่านไลน์อีก เธอก็ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไรคำเดิม วันไหนๆผมกับเธอก็เริ่มห่างกัน จากวันที่ผมไม่ว่าจะถามอะไรเธอ เธอก็ตอบมาเร็ว เเต่ตอนนนี้เธอกลับไม่ตอบผมเลย เเทบไม่สน เเต่เธอก็ทักทายผมบ้างนะในไลน์ เเต่ก็คุยนิดเดียวมากๆ จะตอบกลับอีกทีก็ชั่วโมงกว่า ผมก็คิดว่าน่าจะหมดหวังเเล้วกับเธอ เเต่งานกลุ่มที่มหาลัยของเธอกับผมอยู่กลุ่มเดียวกัน ผมว่าน่าจะได้เจอกันบ้างอเเต่ตอนนี้ยังไม่ได้เจอเธอเลยหลังจากวันนั้น ผมรู้สึกอาย เสียฟอร์มตัวเองมากอะ
ผมเป็นคนที่ชอบตกเเต่งห้องนะครับ หอของผม ไม่เชิงว่าหอหรอกครับ เเมนชั่นมากกว่า ผญ.ก็เข้าได้ คือเเบบว่าวันเเรกที่ผมเช่า ห้องนี้เเบบดูไม่ได้ มีเตียงยางดำๆสองอัน เเถมเตียงไขน๊อตติดกับผนังอีกเอาออกมาต่อกันไม่ได้ ผมเลยต้องไขออกเเล้วก็เอามาติดกันเลยได้เตียงใหญ่ ไม่มีตู้เย็น มีเเเต่เเอร์ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะ ที่นอน เเค่นี้ ห้องประมาณ 0.5 ดาวอะ ห้อง25 ตารางเมตร ผมก็เลยลงทุนห้องโดยการปูพรมห้อง ติดวอลเปเปอร์อย่างดี ซื้อโคมไฟสองอัน ติดภาพฝาผนัง ตั้งเเจกันตกเเต่งห้องอีก ปลูกต้นไม้ต้นเล็กๆ มีตู้หนังสือ ปูที่นอนใหม่หมด หมดไป6000กว่าๆ ขนาดขอลดเเล้ว ห้องนอนนี้ก็บอกได้เลยว่าพรีเมี่ยมมาก 4 ดาวได้เลย สวยเหมือนโรงเเรม
มีภาพสีน้ำมันด้วย ผมวาดเอง มันเหลือที่ๆระเบียงครับ ผมว่าจะปลูกดอกไม้ให้เธอ ถ้ามันโตเเล้วจะตัดเป็นช่อเอาไปให้เธอครับ ร้านดอกไม้ในกรุงเทพคงหายาก ผมเลยจะปลูกเเล้วเอาให้เธอด้วยกำลังที่ผมปลูกเลย
ผมควรปลูกอะไรดีครับ ตอนเเรกคิดว่าจะปลูกราเวลเดอร์ เเต่ไม่รู้มันจะออกดอกนานเเค่ไหนถึงจะได้ดอกไม่นานเกินไป รวมกับสภาพอากาศ เลยอยากจะถามครับว่า ผมควรปลูกดอกไม้อะไรดีครับที่สวยๆเเละดอกไม่ใหญ่เกินไปครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ