สวัสดีค่ะทุกคน พอดีเรามีเรื่องอยากจะปรึกษา
พอดีตอนนี้เราเรียนวิศวะที่มหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ เหตุผลที่เราเรียนวิศวะก็เพราะว่าเรามีเป้าหมายที่ตั้งไว้ในชีวิต
แต่ไม่ใช่การจบไปแล้วไปเป็นวิศวกรตามบริษัทต่างๆนะคะ
เราต้องการให้เราเป็นสิ่งๆหนึ่งในอนาคต ซึ่งการที่เรามาเรียนตรงนี้เป็นการตอบโจทย์กับความต้องการของเรามากค่ะ


แต่ว่า........... มันก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบขนาดนั้น
ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นปี 3 ค่ะ แล้วเกรดเฉลี่ยรวมเราเหลือไม่ถึง 2.00 แล้ว
มีโอกาสโดนรีไทร์สูงมากๆ เพราะว่าเขาว่ากันว่าปี 3 จะยากกว่านี้อีก
เราติด F ถึง 4 ตัว ส่วนใหญ่จะเป็นวิชาคำนวณ ซึ่งบางวิชาที่ F เกิดจากการเรียนควบเลย F ตามกันไป
พื้นฐานส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบการคำนวณ ไม่ชอบคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์
แต่ชอบเรื่องของเครื่องจักรกล การปฏิบัติงานช่าง ซึ่งวิชาพวกนี้เกรด A แทบทุกตัว
ง่ายๆเลยคือไม่ชอบทฤษฎี แต่ชอบปฏิบัติ และงานที่เราตั้งเป้าหมายไว้ ก็แทบจะัไม่ได้เอาวิชาคำนวณทั้งหลายที่เรียนมาใช้เลยด้วยซ้ำ

เราเลยกำลังคิดว่าควรจะเรียนต่อไปเพื่อความฝันที่อยากจะเป็นดีไหม
หรือควรไปเริ่มต้นใหม่กับสิ่งที่ตัวเองถนัด
คือเรามีความสามารถอย่างหนึ่งค่ะที่รู้สึกว่าชอบทำมากๆและก็ทำได้ดี
นั่นคือ การออกแบบต่างๆ การถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอ ตัดต่อคลิป
คือเวลาเราไปเที่ยวอะไรแบบนี้ เราจะเป็นคนถ่ายรูป ถ่ายคลิปไว้เยอะๆแล้วกลับมาทำวิดีโอสั้นๆเก็บไว้ให้เพื่อนๆดูเป็นความทรงจำ
เราเริ่มทำแบบนี้ได้ 2 ปีแล้ว ซึ่งทำคลิปออกมาได้ก็ไม่ต่ำกว่า 10 คลิป เพราะว่าไม่ได้ไปไหนบ่อยๆ

อย่างที่มหาลัยจะมีกิจกรรมทำค่ายให้นักเรียนม.ปลาย
ป้ายแนะนำค่าย เวที งานศิลป์ต่างๆก็เป็นฝีมือการออกแบบของเราค่ะ
วันสุดท้ายมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นนิดหน่อยทำให้เราต้องมาเป็นคนตัดต่อวิดีโอ สไลด์รูปให้น้องๆดู
เราก็มาทำเสร็จได้ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง โดยที่ไฟล์รูปที่ได้มาจากตากล้องใช้ทำวิดีโอแทบไม่ได้เลย
เราก็ลุกไปถ่ายใหม่เดี๋ยวนั้น หลายๆฉากหลายๆกิจกรรม จนทำออกมาให้น้องซึ้งและร้องไห้ได้เลย


เรามั่นใจมากว่าเรามีความสามารถทางด้านนี้...
เราเลยอยากถามความคิดเห็นของผ็ที่มีประสบการณ์หรือผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาหน่อย
ว่าเราควรจะซิ่วไปเริ่มต้นใหม่ด้วยการสอบเข้าคณะนิเทศของมหาลัยแห่งหนึ่งเพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองถนัด
หรือเรียนวิศวะเพื่อเป้าหมายต่อไปดีคะ