คนเราตื่นเต้นเพราะ

ไม่มั่นใจว่า สิ่งที่กำลังจะเกิดข้างหน้านี้จะเป็นอย่างไร เป็นความรู้สึกที่คิดว่าตัวเองไม่สามารถ "ควบคุม" ได้

ถ้าคุณทราบดีว่าตัวเองกำลังจะทำอะไรและทำได้แค่ไหน ความตื่นเต้นจะลดน้อยลงจนถึงขั้นไม่ตื่นเต้นเลยก็ได้

ยกตัวอย่าง คุณกำลังจะออกไปกล่าวสุนทรพจน์บนเวที  ถ้าพูดสดไม่มีสคริปต์ ย่อมกังวลแล้วว่าจะพูดเรื่องอะไร มีความรู้ในเรื่องที่จะพูดมาก น้อยแค่ไหน  แต่ถ้ามีสคริปต์​ถึงขึ้นไปอ่าน  คุณแค่ซ้อมอ่านให้คล่องก่อนขึ้นไปพูดก็ไม่ยากแล้ว ใช่ไหม?

ดังนั้น สิ่งที่จะควบคุมความตื่นเต้นได้ก็คือ การเตรียมตัว และมีสติรู้ตลอดเวลาว่าจะต้องทำอะไรบ้างแล้วผลลัพธ์จะออกมาแบบไหน    ถ้าต้องขึ้นเวทีร้องเพลง 1 เพลง  เพลงนี้ร้องได้หรือยัง คำร้อง ทำนอง จังหวะ ซ้อมถูกต้องแม่นยำหรือยัง  ถ้ามีจุดที่ยังทำไม่ได้ หรือได้บ้างไม่ได้บ้าง มันก็จะพกความตื่นเต้นติดตัวขึ้นไปด้วย

ถ้าคุณท่องสูตรคูณแม่สองได้   จะท่องหน้าชั้นเรียนหรือท่องต่อหน้าคนหมื่นคน มันก็เหมือนกัน