เราคิดว่าเราก็ไม่ได้หล่ออะไรนะ แต่ทำไมถึงมีแต่ผญ.เรียบร้อย เด็กเรียน และสวยมาชอบเรา (หลายคนก็ได้เกียรตินิยมไปแล้ว ทำงานแล้วเงินเดือนสูง)ฟังเผินๆเหมือนน่าจะดีใจ แต่เรารู้สึกเสียselfยังไงก็ไม่รู้ เหมือนเป็นผญ.สูงศักดิ์ในความรู้สึกเราอะ สูงเกินกว่าเราจะคู่ควร หลายคนก็ชอบเรานาน 5-6เดือนก็ยังพยามมาใกล้ชิดเรา บางคนก็เขินอายเราหลายปีติดกันทุกครั้งที่เดินสวนกัน เปนคนที่เจอกันในโลกจริงหมดเลยคือคนในสังคมเราน่ะแหละ เราเองก้ไม่เหนจะมีไรดีนะ ความอดทนก็ไม่เท่า ความเพียรก็ไม่เท่า เราไม่เหนมีไรดีเลย คือเราก้มีความขยันบ้างแหละแต่ไม่เท่าคนที่มาชอบเราหรอก แล้วคนที่มาชอบเราเค้าก็มีทุกอย่าง บางคนก้เป็น ดร. ก็มี แล้วคนที่ไม่ได้สวยที่ไม่แม้แต่จะเหลียวมองเราเลยก็เยอะแยะนะ แต่คนที่ดูสนใจเราอย่างแท้จริงก็มีคนที่เรียบร้อย เด็กเรียน สวย หรือมีสถานะทางสังคม มีแต่แบบนี้มาตลอด และก้หลายคน เราก้ไม่รุ้ว่ามันเปนเพราะอะไร เรางงกะชีวิต มันเหมือนจะดีนะแต่เราว่ามันแปลกๆและทำให้เราตีตัวออกห่างทุกคนเพราะเรารุ้สึกมันแปลกๆ
แต่เราก้ชอบนะคนสวยๆเก่งๆอะสเปคเราเลย แต่เราก้ได้แต่ออกห่างและกดดันว่าเราอยากเปนคนที่นิสัยพากเพียรมุมานะมากพอจะคุ่ควรกะนิสัยของผญ.เหล่านั้นแทน
ผญ.บางคนที่ไม่สวยแล้วไม่สนผมเลยก้มีมากมาย
ผมไม่เข้าใจว่างั้นแล้วทำไมผญ.ที่สวยและมีสถานะทางสังคมถึงได้ดูสนใจผมจริงๆ ปล.ผมไม่ทำตัวรวย และยังไม่รวย ยังอยุ่ในขั้นของการสร้างตัว แต่ผญ.ที่ชอบผมส่วนใหญ่นำผมไปหมดแล้ว แล้วมันเปนเพราะอะไร