กระทู้นี้เปนกระทู้แรกที่มาเล่าประสบการณ์ความโสดแบบนี้ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
10 เดือนกับความโสด
ยอมรับเลยว่า2เดือนแรก ทำใจไม่ได้ ร้องไห้เกือบทุกวัน เพราะยังรักยังคิดถึง หรือเป็นเพราะความเคยชินก็ไม่รู้ พอเวลาผ่านไป เรื่อยๆ มันจะทำให้เราเข้าใจว่า เสียใจไปก็เท่านั้น ร้องไห้ไปก็เท่านั้น เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเถอะ
พอเข้าเดือนที่4 ก็เริ่มเปิดใจ มีคนเข้ามาคุย คุยไปเรื่อยๆ ยอมรับเลยว่าช่วงแรกๆไม่ได้จริงจังอะไร อาจเป็นเพราะคุยกันบ่อย คุยกันทุกวัน มันเลยเกิดความรู้สึกดี โดยที่คิดมาตลอดว่าเขาเลิกกะแฟนเก่าเขาแล้ว แจ๊คพอร์ตแตกสิจ๊ะ (เี้ย กูรู้สึกดีกะคนมีแฟน) แต่ยังคุยไปสักพัก จนรู้สึกดีไปพร้อมกับรู้สึกแย่ จึงยุติเรื่องราวไว้แค่นี้ดีกว่า แล้วเราก็เลิกคุยกัน
พอย่างเข้าเดือนที่6 คนที่เคยคุยเขามาบอกว่า เค้าเลิกกะแฟนแล้วนะ (แฟนเขามีคนอื่น) เรากลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่รอบนี้ดูเหมือนตัวเราเองจริงจังกับการคุยกันครั้งนี้นะ (แต่เขาเราไม่รู้) มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยอ่ะแกเอ้ยยยยยย
แต่พอเจ้าเดือนที่8 แฟนเก่าของเขา แอดเฟส แอดไอจีมาหาจร้าาาาาาา นี่ก็เป็นคนตรง ก็ถามเขาไปตรงๆเลย ว่ายังติดต่อกันอยู่ป่าว?! เขาตอบเราว่า ก็ยังมีทักมาบ้าง เราก็พูดไรไม่ออก เพราะเข้าใจมาตลอดว่าไม่ได้ติดต่ออะไรกันแล้ว เรานิ่งไปสักพัก (ใครมันจะโอเคว่ะ ?!) จากวันนั้นเขาก็เปลี่ยนไป เราทักอะไรไป อ่านแต่ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ จากที่เคยเฝ้าคลอกันนอนก็คุยกันสองสามคำ จนกลายเป็นสองสามวันทักหากันที
จนผ่านมาเดือนที่9 จึงได้มารู้ความจริงว่า เขาคุยกับอีกคน ซึ่งไม่ใช่แฟนเก่านางนะคะ มีส่งดอกไม้ข้ามประเทศให้กันด้วย (คนที่เราคุยด้วยทำงานอยู่ต่างประเทศ) พอรู้ความจริงเท่านั้นแหละ ทนไม่ได้ ทักไปหาคำตอบสิคะ  แมร้งยังไม่ยอมรับ บอกไม่อะไร ไม่ใช่อย่างที่เราคิด ทั้งที่หลักฐานชัดเจนขนาดนั้น เจบตรงยังจะกั๊กเราไว้อีก เราตัดสินใจลบทุกอย่าง เฟส ไลน์ ไอจี ทุกอย่างที่ติดต่อกันได้
ตอนนี้เหนเพื่อนบอก เขาก้คุยกัน มีhappy anniversary 1 monthด้วย เห๊อะๆ #เนี้ยหรอไม่มีอะไรของ ก่อนหน้านั้นยังไม่เลิกคุยกะกูนะ แมร่งงงงงงง

การโสดของเราครั้งนี้ไม่ใช่การโสดที่นานที่สุด(โสดนานสุด3ปี)  แต่เป็นการโสดที่ เจบ ที่เหงาที่สุด เท่าทีเคยโสดมา
ปล.เราเปนเพศที่สามนะ(ดี้)
ที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาแค่อยากระบาย