เรื่องของเรื่องคือ เราไม่เคยแต่งหน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียวไม่เคยคิดจะแต่งเพราะไม่เห็นว่าจำเป็น แล้วก็แต่งหน้าไม่เป็นด้วยเพราะไม่เคยลองทำมาก่อน แหะๆ
เครื่องสำอางค์ที่เราเป็นเจ้าของอย่างมากที่สุดมีแค่
"ลิปมันที่มีสีอ่อนๆ" ถ้าไม่นับผลิตภัณฑ์บำรุงผิวเช่น ครีมทาผิว หรือ ครีมทาหน้า/มือ เพราะเราอยู่เมืองหนาวของแบบนี้มันจำเป็นต้องมี....
เราอายุ 18 กำลังจะ 19 นะคะ ซึ่งเด็กผู้หญิงในประเทศที่เราอยู่เนี่ยจะเริ่มแต่หน้ากันตั้งแต่อายุ 12-13 แล้ว
ซึ่งเราก็เฉยๆมาตลอดนะ เพราะถึงเราจะเป็นผู้หญิงส่วนน้อยในรร.ที่ไม่แต่งหน้า เพื่อนๆก็ไม่ได้บีบบังคับ หรือกดดันอะไร ให้เรารู้สึกว่าเราแตกต่าง หรือทำอะไร ให้เรารู้สึกว่าถ้าเราไม่แต่งหน้า เขาจะไม่เป็นเพื่อนได้ พวกเขาเคารพในสิทธิของเราดี ทำให้เราไม่ได้รู้สึกว่าต้องแต่งหน้าเพื่อเข้าสังคม
จนกระทั่งวันนึงแม่เราพูดขึ้นมาลอยๆว่า จะซื้อเครื่องสำอางค์มาให้เราเป็นของขวัญวันเกิดอายุ 19 ปี
เพื่อที่เราจะได้หัดแต่งหน้า
เราก็ "ไม่เอาหรอกมาม ไอ(ชื่อเล่นเรา)ขี้เกียจ นี่ขนาดแค่ต้องตื่นมากินเข้าเช้าก็จะไปรร.ไม่ทันทุกวันอยู่แล้ว"
แม่ก็ตอบกลับมาว่า "ไอน่าหัดแต่งไว้บ้าง ถ้าเป็นผู้ใหญ่การแต่งหน้าจะจำเป็นต่อการเข้าสังคมนะ"
เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร เพราะทุกวันนี้ การแต่งหน้าก็ไม่ได้มีผลอะไรกับการเข้าสังคมของเรา เลยถามกลับไปว่า "สังคมอะไรคะ?"
แม่เราก็ตอบว่า "เช่น สังคมทำงานไงคะ การแต่งหน้าเหมือนเป็นการให้เกียรติ เวลาที่ไอต้องไปร่วมงานอะไรที่มันสำคัญๆ"
เราก็เลยกลับมาคิดว่า ถ้าเราทำงานอะไรที่ไม่ต้อง present หน้าตา การแต่งหน้าจะยังจำเป็นอยู่หรือเปล่า?
การแต่งหน้าคือการให้เกียรติจริงหรือ? เพราะตัวเราเองมองว่า แค่แต่งตัวให้ถูกต้องตามกาลเทศะก็น่าจะเป็นการให้เกียรติพอแล้ว เพราะทุกวันนี้เวลาเราไปร่วมงานอะไรที่สำคัญๆ เช่น งานแต่งงาน หรือ งานศพ เราก็แค่แต่งตัวสุภาพไป ไม่เคยแต่งหน้า หรือที่ไม่มีใครว่าอะไรอาจจะเพราะเรายังเป็นเด็กอยู่? แปลว่าถ้าโตเป็นผู้ใหญ่ไปงานแบบนี้ควรจะต้องแต่งหน้า? ก็ต้องย้อนไปที่คำถามบนสุดนั่นแหละค่ะว่า "การแต่งหน้ามีความสำคัญกับการเข้าสังคมมากน้อยแค่ไหนคะ?"
PS. ฟังดูคำถามอาจจะคิดว่าจขกทสวยมาก ยัยนี่ไปมั่นหน้ามาจากไหนถึงกล้าโชว์หน้าสดตลอดเวลา 555
แต่ที่จริงก็ไม่ได้เป็นคนสวยอะไรมากหรอกค่ะ แต่เป็นคนขี้เกียจมาาาาากกกๆๆๆ เวลาที่เราใช้แต่งหน้าก่อนออกไปไหนต่อไหน มันสามารถไปทดต่อเวลานอนของเราได้ถ้าเราไม่แต่งหน้า คือความขี้เกียจชนะทุกสิ่งค่ะ แหะๆ
แล้วก็เราโดยพื้นฐานเป็นคนที่ไม่ได้แคร์ขนาดนั้นว่าคนอื่นจะมองเรายังไง เขาจะมองเราว่าดูดี หรือ ไม่ มันก็เรื่องของเขา ซึ่งไม่ได้ส่งผลกระทบกับจิตใจของยัยนี่แม้แต่นิดเดียว 555 และการที่เราเป็นคนไม่แคร์โลกแบบนี้แหละ
ที่ทำให้แม่ค่อนข้างจะเป็นห่วง เพราะถึงเราไม่แคร์แต่คนอื่นแคร์ สังคมแคร์
"เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลก" แม่พูดประโยคนี้กับเราบ่อยมาก เพราะความที่เราเป็นคนแบบนี้นั่นแหละ
เราเลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆเขาคิดยังไงกันบ้างเกี่ยวกับประเด็นนี้ค่ะ...
การแต่งหน้ามีความจำเป็นต่อการเข้าสังคมมากแค่ไหนคะ?
เครื่องสำอางค์ที่เราเป็นเจ้าของอย่างมากที่สุดมีแค่
"ลิปมันที่มีสีอ่อนๆ" ถ้าไม่นับผลิตภัณฑ์บำรุงผิวเช่น ครีมทาผิว หรือ ครีมทาหน้า/มือ เพราะเราอยู่เมืองหนาวของแบบนี้มันจำเป็นต้องมี....
เราอายุ 18 กำลังจะ 19 นะคะ ซึ่งเด็กผู้หญิงในประเทศที่เราอยู่เนี่ยจะเริ่มแต่หน้ากันตั้งแต่อายุ 12-13 แล้ว
ซึ่งเราก็เฉยๆมาตลอดนะ เพราะถึงเราจะเป็นผู้หญิงส่วนน้อยในรร.ที่ไม่แต่งหน้า เพื่อนๆก็ไม่ได้บีบบังคับ หรือกดดันอะไร ให้เรารู้สึกว่าเราแตกต่าง หรือทำอะไร ให้เรารู้สึกว่าถ้าเราไม่แต่งหน้า เขาจะไม่เป็นเพื่อนได้ พวกเขาเคารพในสิทธิของเราดี ทำให้เราไม่ได้รู้สึกว่าต้องแต่งหน้าเพื่อเข้าสังคม
จนกระทั่งวันนึงแม่เราพูดขึ้นมาลอยๆว่า จะซื้อเครื่องสำอางค์มาให้เราเป็นของขวัญวันเกิดอายุ 19 ปี
เพื่อที่เราจะได้หัดแต่งหน้า
เราก็ "ไม่เอาหรอกมาม ไอ(ชื่อเล่นเรา)ขี้เกียจ นี่ขนาดแค่ต้องตื่นมากินเข้าเช้าก็จะไปรร.ไม่ทันทุกวันอยู่แล้ว"
แม่ก็ตอบกลับมาว่า "ไอน่าหัดแต่งไว้บ้าง ถ้าเป็นผู้ใหญ่การแต่งหน้าจะจำเป็นต่อการเข้าสังคมนะ"
เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร เพราะทุกวันนี้ การแต่งหน้าก็ไม่ได้มีผลอะไรกับการเข้าสังคมของเรา เลยถามกลับไปว่า "สังคมอะไรคะ?"
แม่เราก็ตอบว่า "เช่น สังคมทำงานไงคะ การแต่งหน้าเหมือนเป็นการให้เกียรติ เวลาที่ไอต้องไปร่วมงานอะไรที่มันสำคัญๆ"
เราก็เลยกลับมาคิดว่า ถ้าเราทำงานอะไรที่ไม่ต้อง present หน้าตา การแต่งหน้าจะยังจำเป็นอยู่หรือเปล่า?
การแต่งหน้าคือการให้เกียรติจริงหรือ? เพราะตัวเราเองมองว่า แค่แต่งตัวให้ถูกต้องตามกาลเทศะก็น่าจะเป็นการให้เกียรติพอแล้ว เพราะทุกวันนี้เวลาเราไปร่วมงานอะไรที่สำคัญๆ เช่น งานแต่งงาน หรือ งานศพ เราก็แค่แต่งตัวสุภาพไป ไม่เคยแต่งหน้า หรือที่ไม่มีใครว่าอะไรอาจจะเพราะเรายังเป็นเด็กอยู่? แปลว่าถ้าโตเป็นผู้ใหญ่ไปงานแบบนี้ควรจะต้องแต่งหน้า? ก็ต้องย้อนไปที่คำถามบนสุดนั่นแหละค่ะว่า "การแต่งหน้ามีความสำคัญกับการเข้าสังคมมากน้อยแค่ไหนคะ?"
PS. ฟังดูคำถามอาจจะคิดว่าจขกทสวยมาก ยัยนี่ไปมั่นหน้ามาจากไหนถึงกล้าโชว์หน้าสดตลอดเวลา 555
แต่ที่จริงก็ไม่ได้เป็นคนสวยอะไรมากหรอกค่ะ แต่เป็นคนขี้เกียจมาาาาากกกๆๆๆ เวลาที่เราใช้แต่งหน้าก่อนออกไปไหนต่อไหน มันสามารถไปทดต่อเวลานอนของเราได้ถ้าเราไม่แต่งหน้า คือความขี้เกียจชนะทุกสิ่งค่ะ แหะๆ
แล้วก็เราโดยพื้นฐานเป็นคนที่ไม่ได้แคร์ขนาดนั้นว่าคนอื่นจะมองเรายังไง เขาจะมองเราว่าดูดี หรือ ไม่ มันก็เรื่องของเขา ซึ่งไม่ได้ส่งผลกระทบกับจิตใจของยัยนี่แม้แต่นิดเดียว 555 และการที่เราเป็นคนไม่แคร์โลกแบบนี้แหละ
ที่ทำให้แม่ค่อนข้างจะเป็นห่วง เพราะถึงเราไม่แคร์แต่คนอื่นแคร์ สังคมแคร์
"เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลก" แม่พูดประโยคนี้กับเราบ่อยมาก เพราะความที่เราเป็นคนแบบนี้นั่นแหละ
เราเลยอยากรู้ว่าคนอื่นๆเขาคิดยังไงกันบ้างเกี่ยวกับประเด็นนี้ค่ะ...