เราเป็นคนกลัวกิ้งกือมากถึงมากที่สุดค่ะ กลัวกว่างู กลัวกว่าหนอน (งู หนอน สัตว์ทุกชนิดเรากล้าสัมผัสนะคะ) มากกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้ และเหมือนมันจะรู้ด้วย กลัวอะไรเกลียดอะไรมักได้แบบนั้นเสมอ
เราเลยมีปสก.แย่ๆกับมันมาเยอะมาก ตอนเด็กๆที่บ้านมีกิ้งกือตัวใหญ่น้อยเยอะมากก แทบจะทุกตารางนิ้ว เราขังตัวเองในบ้านเลยค่ะ การเดินในสนามหญ้าหน้าบ้านมันคือหนังสยองขวัญดีๆนี่เอง ตอนกลางวันเรานอนพื้นในบ้านกัน นอนเรียงกัน4คนพี่น้อง แบบขวางประตูบ้านนะคะ ถ้าเรียงจากด้านหน้าประตูบ้าน ก็จะมีพี่สาว น้องชาย เรา พี่ชาย เรานอนเป็นลำดับที่3จากประตู เราจึงคิดว่าปลอดภัยดีละถ้ากิ้งกือจะเดินมาจากหน้าบ้าน มันต้องผ่าน พี่สาวและน้องชายเราก่อน หรือมาจากหลังบ้านต้องผ่านพี่ชายเราก่อน เราจึงอุ่นใจและหลับสบายค่ะ ขณะกำลังหลับนั่นเอง เรานอนตะแคงหันไปทางพี่ชาย เรารู้สึกเหมือนมีอะไรไต่อยู่ในเสื้อข้างหลังเรา เราจึงล้วงมือไปปัดตามสัญชาติญาน ไปสัมผัสกับอะไรแข็งๆ แล้วมันก็ร่วงลงมาที่พื้น วินาทีนั้นเราดีดตัวขึ้นมายืนเลยค่ะ ขนลุกชูชันเพราะภาพที่เห็นตรงหน้า คือกิ้งกือตัวใหญ่ ม้วนขดเป็นวงอยู่ ทุกคนตื่นเพราะเสียงตกใจเรา เรายังสงสัยจนถึงทุกวันนี้ ว่ามันมาไต่หลังเราได้ไง โดยเจาะจงที่จะเดินผ่านพี่สาวและน้องชายเรา เพื่อมาไต่เราที่อยู่ตรงกลาง เหอะ.....พยายามไปนะ
แม้กระทั่งเรานั่งอึในห้องนอน ตอนตื่นนอน ขณะกำลังสุนทรียะทำธุระอยู่ รู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสปลายนิ้วโป้ง มันจี๊ดๆค่ะ ชะโงกหน้าไปมอง โอ้โห.....กิ้งกือตัวใหญ่มันกำลังแตะๆนิ้วโป้งเรา ถ้าเราไม่ขยับ พนันว่ามันต้องไต่ขึ้นมาแน่ๆ นี่พิมๆไปขนยังลุกไม่หาย ทั้งๆที่ก่อนเข้าห้องน้ำ เราดูละเอียดแล้วว่ามีกิ้งกือมั้ย ภายในเวลา10นาที มันเดินออกมาจากไหน เหอๆ
เหตุการณ์ต่อไป เราต้องไปซักผ้าหลังบ้านค่ะ หลังบ้านเราเป็นพื้นกระเบื้อง ปกติเราจะเดินเท้าเปล่าเอาเพราะสะดวกดี แล้วความผิดพลาดนั้นก็ทำให้เราจำมาทั้งชีวิต เราเผลอเดินไปเหยียบกิ้งกือตัวใหญ่ที่มันกำลังเดินอยู่ค่ะ เหยียบไปกลางลำตัวเลย แล้วมันก็พยายามจะม้วนตัวเป็นวงกลม แต่ทำไม่ได้เพราะติดเท้าเรา มันเลยดิ้นทุรนทุรายปัดหัวหางไปมาอย่างหน้าขยะแขยง วินาทีนั้น เราอยากตัดเท้าทิ้งมาก ขนลุก แขยงสุดๆ วิ่งไปร้องไห้เล่าให้ผู้ใหญ่ฟัง ผู้ใหญ่ก็หัวเราะ เอิม มันตลกมากเลยเนอะ -..-
เหตุการณ์ต่อมา ครั้งนี้เราถูกลุงแกล้งค่ะ TT เราเล่นเตะบอลกันที่สนามหญ้า เราเลือกที่จะเป็นโก เพราะต้องวิ่งน้อยสุด และเสี่ยงเหยียบกิ้งกือน้อยที่สุด แต่ก็ไม่รอดค่ะ ขณะที่เรากำลังหันมองไปทางอื่น เราได้ยินเสียงน้องหัวเราะ เราจึงหันมาดูตามเสียง ภาพที่เห็นตอนนั้นคือทุกคนมารวมกันอยู่ที่ลุง ห่างจากเราประมาณ 3เมตร เสี้ยววินาทีนั้น เราเห็นลุงร่อนอะไรบางอย่างมาทางเรา มันตรงหน้าเราพอดี โชคดีที่ปฏิกิริยาตอบสนองเราไว เราเอียงหัวหลบสิ่งๆนั้น มันลอยผ่านหน้าเราไปนิ๊ดดดเดียว เราหันหลังตามกลับไปมอง มันคือกิ้งกือตัวใหญ่ที่ขดเป็นวง นอนสงบนิ่งอยู่ ขนเรานี่ลุกทั้งตัวเลย ร้องไห้ ตะโกนไม่เป็นภาษาวิ่งมาหาผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ทุกคนนั่งขำค่ะ เป็นเรื่องตลกโปกฮาที่เราไม่ฮาเลย
เมื่อเช้าสดๆร้อนๆเลยค่ะ สามีมาปลุกเราตอนตี5ครึ่ง ถามว่าจะไปธุระกับเค้ามั้ย เราชั่งใจอยู่แปบนึงก็บอก ไม่ไปได้มั้ย ง่วง อยากนอนต่อ แต่พอล้มตัวลงนอนได้10วิ ก็เปลี่ยนใจค่ะ ไปด้วยดีกว่า เลยลุกขึ้นมานั่ง แล้วบอกให้สาเปิดไฟห้องนอนได้เลย เราตื่นละ พอเปิดไฟปั้บ ภาพที่เห็นตรงหน้าคือไอ้กิ้งกือตัวเล็ก ยาวประมาณเกือบ2นิ้ว เดินอยู่บนเตียงเราค่ะ กำลังจะมุดเข้าผ้าห่ม โอ้ย อยากจะบ้า คิดต่อว่า ถ้าเราตัดสินใจไม่ไปและนอนต่อ มันต้องไต่เข้ามาในผ้าห่มแน่นอน และคงจะเป็นอะไรที่สยดสยองเหมือนหนังเขย่าขวัญ เราตะโกนเรียกสาแบบไม่เป็นศัพท์เลย แฟนบอกตกใจนึกว่ามีอะไรใหญ่โต สาก็หากระดาษแข็งโกยมันไปโยนนอกบ้าน และก็สงสัยเหมือนเราแหละค่ะ มันมาได้ยังไงห้องนอนเราอยู่ชั้น2 แล้วรู้ได้ไงว่ามันคือห้องนอนเรา ให้คะแนนความพยายาม100เต็ม สายังบอกว่า โชคดีนะ ที่เปิดไฟ เพราะปกติ เรากับสาไม่ชอบเปิดไฟค่ะ อาบน้ำแต่งตัว เราก็ทำกันมืดๆด้วยความเคยชิน เดชะบุญวันนี้ไม่รู้คิดยังไงถึงอยากเปิดไฟขึ้นมา
วีรกรรมเกี่ยวกับกิ้งกือ ยังมีมาเนืองๆจนโตถึงทุกวันนี้แหละค่ะ เราทำใจละค่ะ คนเรากลัวอะไรมักจะเจอแบบนั้น บ้านที่อยู่ปัจจุบันนี้ก็กิ้งกือเยอะค่ะ แต่จะเป็นกิ้งกือตัวเล็กสีแดง มันก็เข้าบ้าน และอาศัยอยู่ไปทั่ว จนเรากับแฟนเราตั้งข้อสังเกต ถึงขั้นติดตามดูพฤติกรรมมันเลยนะ มันขึ้นมาจากดิน ขึ้นมาเดินบนพื้นซีเมนต์ และเดินต่อไปแบบไร้ทิศทาง จนกระทั่งเดินออกไปกลางแดดและสุดท้ายก็แห้งตายอยู่ตรงนั้น ถ้าไม่โดนเหยียบตายซะก่อน
มันจะเดินไปไหน ?!?
มันหาอะไร?!?
สุดท้ายก็ตายไปแบบไร้ค่า ทำไมมันถึงตาย!?!
ตอนนี้ซากกิ้งกือเต็มบ้านเลยค่ะ
ปล.ขอบคุณที่อ่านกระทู้ไร้สาระจนจบนะคะ
ทำไมกิ้งกือชอบขึ้นมาเดินอย่างไร้ทิศ และสุดท้ายก็ตายไปอย่างไร้ค่า
เราเลยมีปสก.แย่ๆกับมันมาเยอะมาก ตอนเด็กๆที่บ้านมีกิ้งกือตัวใหญ่น้อยเยอะมากก แทบจะทุกตารางนิ้ว เราขังตัวเองในบ้านเลยค่ะ การเดินในสนามหญ้าหน้าบ้านมันคือหนังสยองขวัญดีๆนี่เอง ตอนกลางวันเรานอนพื้นในบ้านกัน นอนเรียงกัน4คนพี่น้อง แบบขวางประตูบ้านนะคะ ถ้าเรียงจากด้านหน้าประตูบ้าน ก็จะมีพี่สาว น้องชาย เรา พี่ชาย เรานอนเป็นลำดับที่3จากประตู เราจึงคิดว่าปลอดภัยดีละถ้ากิ้งกือจะเดินมาจากหน้าบ้าน มันต้องผ่าน พี่สาวและน้องชายเราก่อน หรือมาจากหลังบ้านต้องผ่านพี่ชายเราก่อน เราจึงอุ่นใจและหลับสบายค่ะ ขณะกำลังหลับนั่นเอง เรานอนตะแคงหันไปทางพี่ชาย เรารู้สึกเหมือนมีอะไรไต่อยู่ในเสื้อข้างหลังเรา เราจึงล้วงมือไปปัดตามสัญชาติญาน ไปสัมผัสกับอะไรแข็งๆ แล้วมันก็ร่วงลงมาที่พื้น วินาทีนั้นเราดีดตัวขึ้นมายืนเลยค่ะ ขนลุกชูชันเพราะภาพที่เห็นตรงหน้า คือกิ้งกือตัวใหญ่ ม้วนขดเป็นวงอยู่ ทุกคนตื่นเพราะเสียงตกใจเรา เรายังสงสัยจนถึงทุกวันนี้ ว่ามันมาไต่หลังเราได้ไง โดยเจาะจงที่จะเดินผ่านพี่สาวและน้องชายเรา เพื่อมาไต่เราที่อยู่ตรงกลาง เหอะ.....พยายามไปนะ
แม้กระทั่งเรานั่งอึในห้องนอน ตอนตื่นนอน ขณะกำลังสุนทรียะทำธุระอยู่ รู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสปลายนิ้วโป้ง มันจี๊ดๆค่ะ ชะโงกหน้าไปมอง โอ้โห.....กิ้งกือตัวใหญ่มันกำลังแตะๆนิ้วโป้งเรา ถ้าเราไม่ขยับ พนันว่ามันต้องไต่ขึ้นมาแน่ๆ นี่พิมๆไปขนยังลุกไม่หาย ทั้งๆที่ก่อนเข้าห้องน้ำ เราดูละเอียดแล้วว่ามีกิ้งกือมั้ย ภายในเวลา10นาที มันเดินออกมาจากไหน เหอๆ
เหตุการณ์ต่อไป เราต้องไปซักผ้าหลังบ้านค่ะ หลังบ้านเราเป็นพื้นกระเบื้อง ปกติเราจะเดินเท้าเปล่าเอาเพราะสะดวกดี แล้วความผิดพลาดนั้นก็ทำให้เราจำมาทั้งชีวิต เราเผลอเดินไปเหยียบกิ้งกือตัวใหญ่ที่มันกำลังเดินอยู่ค่ะ เหยียบไปกลางลำตัวเลย แล้วมันก็พยายามจะม้วนตัวเป็นวงกลม แต่ทำไม่ได้เพราะติดเท้าเรา มันเลยดิ้นทุรนทุรายปัดหัวหางไปมาอย่างหน้าขยะแขยง วินาทีนั้น เราอยากตัดเท้าทิ้งมาก ขนลุก แขยงสุดๆ วิ่งไปร้องไห้เล่าให้ผู้ใหญ่ฟัง ผู้ใหญ่ก็หัวเราะ เอิม มันตลกมากเลยเนอะ -..-
เหตุการณ์ต่อมา ครั้งนี้เราถูกลุงแกล้งค่ะ TT เราเล่นเตะบอลกันที่สนามหญ้า เราเลือกที่จะเป็นโก เพราะต้องวิ่งน้อยสุด และเสี่ยงเหยียบกิ้งกือน้อยที่สุด แต่ก็ไม่รอดค่ะ ขณะที่เรากำลังหันมองไปทางอื่น เราได้ยินเสียงน้องหัวเราะ เราจึงหันมาดูตามเสียง ภาพที่เห็นตอนนั้นคือทุกคนมารวมกันอยู่ที่ลุง ห่างจากเราประมาณ 3เมตร เสี้ยววินาทีนั้น เราเห็นลุงร่อนอะไรบางอย่างมาทางเรา มันตรงหน้าเราพอดี โชคดีที่ปฏิกิริยาตอบสนองเราไว เราเอียงหัวหลบสิ่งๆนั้น มันลอยผ่านหน้าเราไปนิ๊ดดดเดียว เราหันหลังตามกลับไปมอง มันคือกิ้งกือตัวใหญ่ที่ขดเป็นวง นอนสงบนิ่งอยู่ ขนเรานี่ลุกทั้งตัวเลย ร้องไห้ ตะโกนไม่เป็นภาษาวิ่งมาหาผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ทุกคนนั่งขำค่ะ เป็นเรื่องตลกโปกฮาที่เราไม่ฮาเลย
เมื่อเช้าสดๆร้อนๆเลยค่ะ สามีมาปลุกเราตอนตี5ครึ่ง ถามว่าจะไปธุระกับเค้ามั้ย เราชั่งใจอยู่แปบนึงก็บอก ไม่ไปได้มั้ย ง่วง อยากนอนต่อ แต่พอล้มตัวลงนอนได้10วิ ก็เปลี่ยนใจค่ะ ไปด้วยดีกว่า เลยลุกขึ้นมานั่ง แล้วบอกให้สาเปิดไฟห้องนอนได้เลย เราตื่นละ พอเปิดไฟปั้บ ภาพที่เห็นตรงหน้าคือไอ้กิ้งกือตัวเล็ก ยาวประมาณเกือบ2นิ้ว เดินอยู่บนเตียงเราค่ะ กำลังจะมุดเข้าผ้าห่ม โอ้ย อยากจะบ้า คิดต่อว่า ถ้าเราตัดสินใจไม่ไปและนอนต่อ มันต้องไต่เข้ามาในผ้าห่มแน่นอน และคงจะเป็นอะไรที่สยดสยองเหมือนหนังเขย่าขวัญ เราตะโกนเรียกสาแบบไม่เป็นศัพท์เลย แฟนบอกตกใจนึกว่ามีอะไรใหญ่โต สาก็หากระดาษแข็งโกยมันไปโยนนอกบ้าน และก็สงสัยเหมือนเราแหละค่ะ มันมาได้ยังไงห้องนอนเราอยู่ชั้น2 แล้วรู้ได้ไงว่ามันคือห้องนอนเรา ให้คะแนนความพยายาม100เต็ม สายังบอกว่า โชคดีนะ ที่เปิดไฟ เพราะปกติ เรากับสาไม่ชอบเปิดไฟค่ะ อาบน้ำแต่งตัว เราก็ทำกันมืดๆด้วยความเคยชิน เดชะบุญวันนี้ไม่รู้คิดยังไงถึงอยากเปิดไฟขึ้นมา
วีรกรรมเกี่ยวกับกิ้งกือ ยังมีมาเนืองๆจนโตถึงทุกวันนี้แหละค่ะ เราทำใจละค่ะ คนเรากลัวอะไรมักจะเจอแบบนั้น บ้านที่อยู่ปัจจุบันนี้ก็กิ้งกือเยอะค่ะ แต่จะเป็นกิ้งกือตัวเล็กสีแดง มันก็เข้าบ้าน และอาศัยอยู่ไปทั่ว จนเรากับแฟนเราตั้งข้อสังเกต ถึงขั้นติดตามดูพฤติกรรมมันเลยนะ มันขึ้นมาจากดิน ขึ้นมาเดินบนพื้นซีเมนต์ และเดินต่อไปแบบไร้ทิศทาง จนกระทั่งเดินออกไปกลางแดดและสุดท้ายก็แห้งตายอยู่ตรงนั้น ถ้าไม่โดนเหยียบตายซะก่อน
มันจะเดินไปไหน ?!?
มันหาอะไร?!?
สุดท้ายก็ตายไปแบบไร้ค่า ทำไมมันถึงตาย!?!
ตอนนี้ซากกิ้งกือเต็มบ้านเลยค่ะ
ปล.ขอบคุณที่อ่านกระทู้ไร้สาระจนจบนะคะ