บอกก่อนเลยว่าผมเป็นเด็กฝึกงาน อยู่ฝ่ายบัญชี บ.แห่งหนึ่งย่านบางนา นิสัยผมเป็นคนขี้อายมากไม่ค่อยกล้าพูดตีสนิทกับพี่ที่ฝึกงานเท่าไหร่ วันแรกที่ผมเข้าต้อนรับดีมากเลยครับ ผจก.พาผมไปแนะนำพี่ๆ แกดูใจดี ผมชอบมากดูเป็นกันเอง หลังนี้ก็ต่างคนต่างก้มหน้า อาจจะเป็นเพราะปิดงบด้วย ผมว่างงานเมื่อไหร่ของานตลอดครับ พี่บางคนก็ให้ ให้จนไม่เหลืออะไรให้ผมทำ 55555 แต่พี่บางคนผมก็รู้นะครับว่ามีงาน ผมก็ขอ แต่เขาคงไม่อยากให้ผมทำ เพราะส่วนใหญ่จะบอกไม่มีงานค่ะ/ครับ ก็เข้าใจครับว่ากลัวงานเสียหาย
เข้าเรื่องเลยดีกว่า 55555 พักนี้ผมรู้สึกว่าผจก.ไม่ค่อยชอบผม หรือผมคิดไปเองไม่รู้ คือเดินผ่านแก ผมก็ยิ้มให้ แกก็เมินไม่สนใจทำนองนี้ ไม่รู้ว่าผมทำผิดอะไร เครียดมากครับ กลัวแกแบบผิดหวังอะไรในตัวผมหรือป่าว หรืออาจจะคิดว่าผมไม่มีสัมมาคาราวะที่ตอนแกมา แกจะมาสายหน่อยๆ 15-30นาที แล้วผมทำงานไม่ทันสังเกตุ เห็นอีกทีแกก็นั่งโต๊ะแล้วไม่ทันได้ไหว้ ผมจะเข้าไปทักทายเค้าก็ไงอยู่ หรือผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรไม่ดีไว้โดยไม่รู้ตัว ฮือออออ

ปล.ตอนทำงานผมไม่เล่นมือถือครับ อาจมีแว๊บบ้าง แต่ไม่เกิน10วิ แล้วจะดูต่อเมื่องานเก่าเสร็จแล้วรองานใหม่