ทำไมเริ่มรู้สึกว่าตลาดมันไม่มีช่องว่างให้เราได้แทรกเข้าไปอยู่หน้า Popular บ้างเลยครับ พอผลิตงานใหม่ ก็โดนท่านผู้ใหญ่เค้าว่าก็อบนั่นก็อบนี่ ก็อบปี้ไอเดีย ก็อบปี้สไตล์ แก้งานแค่ไหนเขาก็ยังว่าเรา ผมก็เลยต้องหาตัวเองให้เจอ จะได้เจอสไตล์ตัวเอง พอผมจะทำในสิ่งที่รักที่ทำมาตั้งแต่เด็กว่าผมชอบทำภาพแนวไหน เค้าก็บอกกว่าทำอะไรที่มันได้เงินก่อน งั้นแสดงว่าสไตล์เราขายไม่ออกแน่นอน งั้นผมจะทำไรได้ มันก็เหมือนก็อบเค้าอีกอ่ะเหรอ มันเหมือนไม่มีที่ยืนให้เราแล้ว  ท้อครับ ท้อมาก จนไม่อยากทำต่อครับ รู้สึกว่า หลายๆคนที่เขาได้เงินจากการทำstockเยอะๆ เค้าจะไม่ค่อยบอกไรมาก เพราะเขาก็กลัวโดนก็อบ แล้วผมก็ไม่อยากคิดว่า เขาก็กลัวว่าเราจะขึ้นมาอยู่ข้างๆเขา เขาไม่ได้บอกออกมาหรอกนะครับว่าไม่อยากให้มายืนอยู่ข้างๆได้ แต่ความรู้สึกมันบอกครับ ลักษณะการพูดการจา ล้วนแล้วเหมือนต่อหน้านี่ยิ้มให้ ข้างหลังก็ถือมีดรอไว้ ถ้าเราเข้าไปก้าวก่าย เขาก็ฟันแหลกเลย เหมือนสังคมคนstockที่ได้รายได้หลักหมื่นหลักแสนบางคนเค้าก็ใจร้ายนะครับ ท้อครับ ท้อมาก รู้สึกไม่มีใครที่จะช่วยเราได้เท่าตัวเราเลยครับ