.......ขอออกตัวก่อนเลยว่า  ได้เป็นทาสแมวมานานแล้ว  ส่วนตัวไม่ได้เป็นภูมิแพ้ใดๆทั้งสิ้น  จำความได้ตอนนั้นเพิ่งจะเขัาอนุบาลสาวน้อยต่างจังหวัดอย่างเรารีบวิ่งไปหาพ่อที่หน้าบ้านที่กลับจากการดูนา  เพราะพ่อได้อุ้มแมวสามสีตัวใหญ่กลับบ้านมาด้วย  พ่อบอกว่าไปเจอแมวที่นา  สงสัยคงมีคนเอามาปล่อยไว้ และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นทาสแมวของเรา
........................ตั้งแต่นั้นเราก็เป็นทาสเสือน้อยเรื่อยมา  เลี้ยงแมวมาหลายรุ่น  บ้านสวนต่างจังหวัดแบบเราจะเลี้ยงแมวระบบเปิด พอเรามาเรียนและทำงานที่กทม. ก็ไม่ได้เลี้ยงแมวอีกเลย  โหยหาขนนุ่มๆ เสียง แง่วววววว แง่ววววว ความขี้เล่นของเหมียวตล๊อดดด  เมื่อเรียนจบ ทำงานทำการแล้วก็ทนไม่ไหว  ต้องหาเจ้านายเข้าบ้านซะตัวแล้ว

                                            ...................และต้องขอบคุณเพจนี้ที่ทำให้เราได้เจอกับลูกชาย  เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ซื้อแมว  แต่จะเอาแมวจรมาเลี้ยง อยากให้โอกาสพวกเขาได้เจอบ้านที่อบอุ่น  และเจ้านายขาวมณี ตาเหลือง ก็เข้ามาอยู่ในหัวใจเรา  ......เพิ่งจะพูดคุยกับคนที่มาโพท์หาบ้านในเพจไปเมื่อ 2 วันที่แล้วเอง  เราก็เห่อไปสรรหาของใช้มาให้เจ้านายกันแล้ว
                                                                                                    ของบางส่วน ย้ำว่าบางส่วน  ที่พอคุยกับเจ้าของโพท์ปุ๊ปก็วิ่งแจ๋นไปซื้อมาเลย

                                                                                                                                                                               ยัง  ยัง ยังมีของที่สั่งซื้อที่ยังส่งมาไม่ถึงอีก

                                                                ต่อไปนี้ห้องนี้ก็จะไม่เงียบเหงาอีกต่อไป  จริงๆห้องใหญ่กว่าในภาพนะคะ ตรงปลายเตียงเป็นประตูไปห้องครัว  มีห้องน้ำ  ระเบียงกว้างๆ หน้าต่างพร้อม
                                                                                 .
                                                                                 .
                                                                                 .
                                                   และนี้เป็นภาพลูกชายที่กำลังจะได้มาอยู่ด้วยกันแล้ว
                                                 ขอบคุณผู้โพท์คนดูแลน้องที่ส่งรูปน้องมาให้ดูเรื่อยๆคะ

                                                                                          
                สุดท้ายนี้ฝากบอกทุกคนไว้ด้วยว่า  ถ้าคิดจะดูแลชีวิตใครอีกหนึ่งชีวิต  แหมแต่เป็นสัตว์ตัวเล็กๆ เราต้องมั่นใจนะคะว่าเราจะมอบความรักและดูแลเขาได้  บางคนอาจจะรำคาญที่จะไปรับแมวจรมาเลี้ยงแต่ผู้โพท์หรือผู้ดูแลแมวจะสกีนผู้รับเลี้ยงมากหน่อย นั้นเพราะเขาคงต้องการความมั่นใจว่าเราจะไม่ทิ้งขว้างหรือเวลาที่ไม่ต้องการเขาแล้วจะไม่เอาเขาไปปล่อยต่อ  ........พรุ่งนี้เราจะไปรับเจ้าเหมียวมาอยู่ด้วยกันแล้วคะ  โชคดีที่ที่พักเราอยู่ใกล้คลินิกรักษาสัตว์  เวลาเขาเจ็บป่วยก็จะพาเขาไปได้ทันท่วงที  ฝากบอกคนที่ยอมมอบเหมียวตัวนี้แก่เรานะคะ  ว่าจะดูแลอย่างดี และจะส่งรูปหล่อๆของน้องให้ดูเรื่อยๆคะ
                                                                     แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ สำลีลูกแม่