ขอออกตัวก่อนนะ ว่า จขกท. มือใหม่ ถ้ามีอะไรผิดพลาด ต้องขออภัยไว้ก่อนเลย

ด้วยความที่เป็นคนชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป ก็เลยอยากแชร์ประสบการณ์จากการเดินทาง เล่าสู่กันฟังนะคะ

เอาละ Let's go !!!

ฟังชื่อทริปอาจจะดูหวานเลี่ยน แต่ที่จริงก็มีแค่ชะนีป้าเหี่ยวๆ เพียงสองคนเนี่ยแหละ
ด้วยความที่อยากดำน้ำดูปะการัง โปรแกรมดำน้ำตื้นเกาะเต่าเลยถือกำเนิดขึ้นมา เมื่อต้นเดือนที่แล้ว

การเดินทางเริ่มขึ้นในคืนวันอาทิตย์ที่ ๓๐ เมษายน เริ่มต้นจากสถานีขนส่งสายใต้ใหม่ ด้วยรถ VIP ๒๔ ที่นั่ง ของบริษัทโชคอนันต์ทัวร์ เที่ยว ๒๑.๔๐ น. ถึงท่ารถที่ชุมพรตีสี่ครึ่ง ก็ทำโน่นนี่ หาอะไรกินในตลาดสด รอรถตู้จากบริษัทลมพระยาทัวร์มารับ ตีห้านิดๆ รถก็มาถึง

รถตู้มาส่งตรงจุดเช็คอิน ข้างสถานีรถไฟชุมพรตอน ๖.๓๐ น. แล้วรอต่อรถทัวร์ไปท่าเรือทุ่งมะขามน้อย นั่งรถอีกราวๆ ๓๐ นาที ก็ถึงท่าเรือลมพระยา

DAY 1 ท่าเรือทุ่งมะขามน้อย - เกาะเต่า

บรรยากาศยามเช้าบริเวณท่าเรือทุ่งมะขามน้อย

ที่นี่คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ เราเช็คอินและรับสติกเกอร์มาแปะ เพื่อแยกว่าใครลงเกาะไหน เพราะเรือไปทั้งเกาะเต่า นางยวน และพงัน ระหว่างว่างๆ รอเรือออกตอน ๗.๓๐ น. ก็เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อย ถ่ายรูปเล่นไปพลาง ไม่นานเรือก็เข้าเทียบท่า

จุดเช็คอินตั๋ว ซึ่งเราซื้อล่วงหน้ามาจากกรุงเทพ


เรือมาแล้ว Let's go...

ตรวจตั๋วเรียบร้อยก็ลงเรือ ชั้นล่างเป็นห้องแอร์กว้างขวาง นั่งสบาย เราเลือกชั้นสอง เป็นชั้นซีวิว ลมโกรก โล่งสบาย ชั้นบนก็มีนะ เหมาะสำหรับอาบแดด ใครอยากผิวแทนเชิญชั้นดาดฟ้า อ้อ ชั้นสองนี่มีห้อง VIP ด้วยนะ เพิ่มเงิน ๑๐๐-๒๐๐ บาท จะได้นั่งในห้องแอร์เย็นฉ่ำ พร้อมทีวีจอยักษ์ ฉายหนังให้ดูเพลินๆ


ใกล้ถึงแล้ว ตรงนี้น่าจะเป็นเกาะนางยวน จากตรงนี้อีกประมาณ ๑๕ นาที ก็ถึงเกาะเต่า

ตื่นบ้างหลับบ้าง ไม่นานก็ถึงจุดหมาย ใช้เวลาเดินเรือสองชั่วโมง ถึงท่าเรือแม่หาด ที่ค่อนข้างสับสนอลหม่านเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวหลายเชื้อชาติ ทั้งแท๊กซี่ และคนของรีสอร์ทที่มารับลูกค้า เราเดินหลบฝูงชนที่วุ่นวาย ควานหาเบอร์โทรของ Bubble bungalow ที่จองผ่าน Booking.com ไว้ในราคาคืนละ ๑,๕๐๐ บาท โทรไม่ติดนะ แต่ก็หากันจนเจอ

ติดต่อเข้าห้องพักที่นี่

เช็คอินจ่ายค่าที่พักเรียบร้อย ระหว่างรอทำความสะอาด เราก็เดินสำรวจรอบๆ บังกะโล เพื่อจะหาแหล่งเช่ามอไซด์ หรือจักรยาน เพื่อใช้ในการเดินทางบนเกาะ เพราะถ้าจะใช้บริการแท็กซี่ ก็ครั้งละร้อยขึ้นไป (ต่อคน)

บรรยากาศบริเวณชายหาด ณ อ่าวโฉลกบ้านเก่า หน้า Bubble bungalow


โลโก้เก๋ๆ ของบับเบิ้ลบังกะโล

ห้องพักตั้งอยู่บนเนินเขา มีความตะเกียกตะกายเล็กน้อย ถ้ามีธุระต้องขึ้นลง ก็เล่นเอาเหนื่อย ห้องแอร์ พร้อมพัดลม สองเตียง ค่อนข้างเล็ก ไม่มีตู้เสื้อผ้า ไม่มีที่ตากผ้าขนหนู ห้องน้ำกว้างขวางดี เก๋ตรงมุ้งระย้า ห้อยฟรุ้งฟริ้งนี่แหละ แถมมีประโยชน์ด้วยนะ เพราะกลางคืนมีแมลงด้วย แม้แต่กิ้งกือก็มี

เสร็จเรื่องที่พัก ก็มาวุ่นวายเรื่องเช่ามอไซด์ ค่าเช่าวันละ ๒๐๐ บาท ซึ่งมีแต่เกียร์ออโต้ จขกท. ชิน กับเวฟ 100 เกียร์ธรรมดา บวกถนนหนทางที่ไม่คุ้นเคย เลยเกรงว่าจะพลาดพลั้งเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา ค่าประกันรถที่จ่ายไว้ ๒,๐๐๐ คงไม่พอ จึงเปลี่ยนใจตามหาจักรยาน ซึ่งไม่ง่ายเลย มีร้านจักรยานให้เช่าอยู่ใกล้ๆ กับหอนาฬิกา บริเวณท่าเรือแม่หาด ซึ่งกว่าจะเดินมาถึง ณ จุดนี้ ก็ไม่ใช่ใกล้ๆ น่าจะประมาณสองกิโลเมตรจากบับเบิ้ลบังกะโล

หอนาฬิกาที่เห็นแล้วแอบอมยิ้ม

พอได้จักรยานคู่ในก็เริ่มภารกิจหาที่พักสำหรับคืนพรุ่งนี้ เพราะเราวางแผนจองมาแค่คืนเดียว แล้วคืนที่สองมาหาเอาที่นี่ (แนะนำว่าจองมาเลยดีกว่า เพราะการเดินทางบนเกาะ แต่ละหาดค่อนข้างห่างกัน เดินก็ไกล ปั่นจักรยานก็เหนื่อย ขี่มอไซด์ก็อันตราย สำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ ตาดำๆ เพียงสองคน)

ปั่นย้อนไปทางบับเบิ้ลบังกะโล ไม่ไกลเท่าไหร่ แต่ความหนื่อยสิมากมาย  เหงื่อย้อยง่ามขา เพราะเป็นทางขึ้นเขา แต่ไปเจอบังกะโลที่วิวสวย น้ำทะเลสะท้อนแสงเป็นสีเขียวมรกต เราสองคนถึงกับกรีดร้องงงงงงง

ลงมาหาข้อมูลจากหน้ารีสอร์ท ได้ความว่าชื่อ OK II Bungalow ซึ่งกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง เล่นเอามึนงง เพราะเจ้าของไม่อยู่ มีแต่ลูกจ้างชาวพม่า ต้องใช้ทั้งภาษามือ ภาษาไทย ยันภาษาปะกิด

คิดว่าดี ถูกใจแล้ว แต่ก็ยังอยากไปดูที่อื่น ปั่นกลับมา เห็นป้ายบอกทางไปหาดฟรีด้อม ซึ่งพอเห็นถึงความสูงชันแล้วท้อ เลยไม่ได้แวะเข้าไป แต่มารู้ทีหลังว่า ชายหาดสวย ที่พักดี บริการดี ใครมีโอกาสก็ลองใช้บริการดู

นักปั่นน่องทองมุ่งหน้าไปทางหาดทรายรี จากเที่ยงยันสี่โมงเย็น ยังไม่มีวี่แววของหาดทรายรี ตัดสินใจถามคนแถวนั้น "หาดทรายรีอีกไกลมั๊ยคะ" คนถูกถามชะงักเล็กน้อยแล้วตอบ "ก็นี่แหละครับหาดทรายรี แต่มันต้องเดินทะลุลงไปครับ" เงิบบบบบบบ หาดทรายรีอยู่ที่ปลายจมูกนี่เอง

จอดจักรยานไว้ที่รีสอร์ทแห่งนึง แล้วเดินลัดเลาะไป นิดเดียวก็เจอชายหาดทอดยาว ตะวันเริ่มคล้อยลงมากแล้ว มีชาวบ้านขุดหอยอยู่สองสามคน แวะคุยตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น (แถวบ้านเรียกเผือก) ได้ความว่าขุด "หอยเสียบ” ไปดองน้ำปลา

ขูดๆ เขี่ยๆ วิธีหาหอยเสียบ

ยามเย็นตะวันบ่ายคล้อยลงมามากแล้ว หันไปเห็นป้าย boat taxi นึกขึ้นได้ว่ามาหาเช่าเรือหางยาวเพื่อพาไปดำน้ำรอบเกาะ แวะคุยตกลงราคา และต่อรองได้ในราคาเช่าเหมาลำ ๒,๒๐๐ บาท นัดแนะเวลากันเป็นที่เรียบร้อย เป็นอันว่าภารกิจลุล่วง ซึ่งก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว

ยังมีแก่ใจชมพระอาทิตย์ตกยามเย็น

ตอนขามานี่ปั่นสนุก แต่ตอนขากลับก็ทุกข์ถนัดเช่นกัน กว่าจะปั่นเอาจักรยานไปคืนที่แยกหอนาฬิกา และกว่าจะเดินกลับจากหอนาฬิกาถึงที่พัก ณ อ่าวโฉลกบ้านเก่า เพื่อนก็แนะนำเหมือนกันว่าให้เรียกแท็กซี่ แต่เรามีความมั่นใจอย่างประหลาดว่า เดินไม่ไกล นิดเดียวก็ถึง แต่หลังจากเดินผ่านมาโค้งแล้วโค้งเล่า เนินแล้วเนินเล่า ก็ยังไม่เห็นหลังคาบับเบิ้ลบังกะโลสักที รู้สึกผิดนิดๆ ที่ไม่เรียกแท็กซี่ สงสารเพื่อน ที่ต้องเดินจนขาลาก

รูปเริบก็ไม่ได้ถ่ายแล้วช่วงนี้ เพราะมืด และรีบเดินเพื่อจะกลับที่พัก สองทุ่มก็ถึงที่หมาย มันก็จะเหนื่อยๆ หน่อย ทั้งปั่นจักรยาน ทั้งจูง ทั้งเดิน (นี่มาพักผ่อน หรือมาทรมานร่างกาย ตอบ!!!) ให้รางวัลกับชีวิตที่แสนเหนื่อยล้า ด้วยเมนูอาหารสุดเริศจากร้านบับเบิ้ลบังกะโล ปลาอินทรีทอดน้ำปลา หมูผัดกะปิ และต้มข่าไก่ พ่วงด้วยปีกไก่ทอดแห้งๆ ที่หิ้วติดมือมาจากข้างทาง ความอร่อยของอาหารให้สองดาวครึ่งนะ มันค่อนข้างฝืดๆ ไม่ค่อยถึงเครื่อง ถึงรส เสร็จจากอาหารมื้อเย็นก็กลับที่พัก ปิดสวิตช์ไฟและสวิตช์ร่าง พักเอาแรงไว้ลุยต่อพรุ่งนี้