สวัสดีค่ะทุกคนนนน ตอนเรามีเรื่องหนักใจหลายเรื่องเกี่ยวกับแฟนของเรา อยากรู้ว่าคนอื่นๆมีลักษณะคล้ายๆกันหรือเปล่า....
ขอเล่าก่อนนะคะ เรากับแฟนคบกันมา2ปีกว่าๆแล้ว เราทำงานที่เดียวกันเลยได้ลองคบหาดูใจกัน ช่วงแรกๆเราก็แฮปปี้มากเลย รู้สึกอยากทำความรู้จักกันมากขึ้น อยากเรียนรู้นิสัยซึ่งกันแหละกัน อาจจะเป็นช่วงเริ่มต้น อะไรหลายๆอย่างเลยดูโอเคไปหมด จนผ่านมาช่วง 6เดือน เราเริ่มรู้นิสัยจริงๆของเขาเพิ่มขึ้น เขาเริ่มติดเกมส์(คือเขาเล่นเกมส์มาเป็นเวลานานมากๆตั้งแต่สมัยเรียนแต่ช่วงแรกที่คบกันเขาจะไม่ค่อยเล่น คุยกับเรา พาเราไปเที่ยวไปกินข้าวมากกว่า) เวลาที่มีให้กันน้อยลง คุยกันน้อยลง นอกจากเกมส์เขาก็ติดเพื่อนมากพอสมควร แคร์เพื่อนมาก เป็นห่วงเพื่อนมาก เขาเริ่มมีแอบไปเที่ยว กินเหล้าโดนไม่บอก แต่เราบังเอิญจับได้ อันนี้ไม่ได้ว่าเลยนะคะถ้าจะไปเที่ยวไปไหนขอแค่บอก เราเองก็ไปกิน ไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนกัน จากนั้นมาเรื่อยๆเขาก็เริ่มมีเวลาให้เราน้อยลงไปอีก จากเดิมเจอกันทุกวัน(เพราะทำงานที่เดียวกัน) ช่วงหลังต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงานที่ใหม่ เจอกันแค่อาทิตย์ละ1-2ครั้ง โทรคุยกันน้อยมาก ทะเลาะกันทุกวันเรื่องโทรศัพท์ ถ้าไม่บ่นเขาก็จะไม่ค่อยโทรหาเรา ....แต่พื้นฐานนิสัยเขาเป็นคนนิ่ง เงียบ ไม่ค่อยจะพูด (แต่เวลาอยู่กับเพื่อนเขาก็คุย ก็เล่นกันปกติ) เวลาที่เราทะเลาะมีปัญหากัน เขาจะเลือกวิธีแก้ปัญหาโดยการเงียบ ..... บางทีเงียบไม่พูดเกือบ10นาที แรกๆอึดอัดมากๆ คิดไม่ตกเลยว่าแบบนี้คิดเขาไม่อยากคุย หรือว่าเขาไม่อยากชวนทะเลาะเลยเลือกที่จะเงียบ
แฟนเราเขาเป็นคนที่เวลามีเรื่องเล่า หรือ เรื่องปรึกษาสิ่งที่เขาจะรับฟังและตอบกลับมาแค่ ...อืม อ่ออ เหรอ อ้าว ....แต่พอเรื่องของเขาที่เขาเล่ามา เหมือนเขาจะพยายามให้เราตั้งใจฟังเรื่องของเขา และต้องให้คำตอบกับปัญหาที่เขาพูด เราเคยทะเลาะกันหนักมาก จนถึงขั้นบอกเลิกกัน เราบอกกับเขาว่า เคยให้ความสำคัญกันบ้างมั้ย เคยสนใจ ใส่ใจ ความรู้สึกกันมั้ย ทุกวันนี้โทรคุยกันวันละ 2-3รอบ รอบละไม่ถึงนาที บอกว่าไม่ว่าง งานยุ่งมาก สิ่งที่เขาตอบกลับมาทำให้เราต้องคิดมาก เขาบอกว่าเขาไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาอยากกลับไปอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวแล้วน่าจะสบายใจมากกว่า แต่เราสองคนก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ มีอะไรก็โทรคุยกันได้เหมือนเดิม พอเขาพูดออกมาเราก็ทรุดเลย รู้สึกได้ว่าคนเราหมดรักกันได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ สิ่งที่เราขอเขามันมากมายขนาดเขาต้องสูญเสียความเป็นเองขนาดนั้นเลยเหรอ แค่บอกว่าว่างก็โทรมาหากันบ้าง เราโทรไปเขาก็ไม่ค่อยว่าง เลยตัดปัญหาให้เขาโทรมาเอง ...มีเวลาว่างก็มาเจอกันบ้าง....สนใจ ถามไถ่กันบ้างว่าแต่ละวันเราเจออะไรมา เป็นยังไงกันบ้าง.....เลยสงสัยมากว่ามันเป็นเรื่องที่เยอะเกินไปเหรอคะ ตัวเองยังปรับตัวได้เลย ขนาดเขาติดเกมส์ ติดเพื่อน งานยุ่ง เรายังให้เขามีเวลากับสิ่งแบบนี้ได้เลย
.
.
.
.
เราควรจะทำยังไงดี ใจก็รักเขามาก คำพูดที่เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียว ไม่เป็นตัวของตัวเอง มันยังวนอยู่ในหัวตลอด ทุกวันนี้ก็กลัวมากนะคะ กลัวว่าเขาจะรำคาญเรา
การเงียบ คือการแก้ปัญหาที่ถูกต้องเหรอคะ??
ขอเล่าก่อนนะคะ เรากับแฟนคบกันมา2ปีกว่าๆแล้ว เราทำงานที่เดียวกันเลยได้ลองคบหาดูใจกัน ช่วงแรกๆเราก็แฮปปี้มากเลย รู้สึกอยากทำความรู้จักกันมากขึ้น อยากเรียนรู้นิสัยซึ่งกันแหละกัน อาจจะเป็นช่วงเริ่มต้น อะไรหลายๆอย่างเลยดูโอเคไปหมด จนผ่านมาช่วง 6เดือน เราเริ่มรู้นิสัยจริงๆของเขาเพิ่มขึ้น เขาเริ่มติดเกมส์(คือเขาเล่นเกมส์มาเป็นเวลานานมากๆตั้งแต่สมัยเรียนแต่ช่วงแรกที่คบกันเขาจะไม่ค่อยเล่น คุยกับเรา พาเราไปเที่ยวไปกินข้าวมากกว่า) เวลาที่มีให้กันน้อยลง คุยกันน้อยลง นอกจากเกมส์เขาก็ติดเพื่อนมากพอสมควร แคร์เพื่อนมาก เป็นห่วงเพื่อนมาก เขาเริ่มมีแอบไปเที่ยว กินเหล้าโดนไม่บอก แต่เราบังเอิญจับได้ อันนี้ไม่ได้ว่าเลยนะคะถ้าจะไปเที่ยวไปไหนขอแค่บอก เราเองก็ไปกิน ไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนกัน จากนั้นมาเรื่อยๆเขาก็เริ่มมีเวลาให้เราน้อยลงไปอีก จากเดิมเจอกันทุกวัน(เพราะทำงานที่เดียวกัน) ช่วงหลังต่างคนต่างแยกย้ายไปทำงานที่ใหม่ เจอกันแค่อาทิตย์ละ1-2ครั้ง โทรคุยกันน้อยมาก ทะเลาะกันทุกวันเรื่องโทรศัพท์ ถ้าไม่บ่นเขาก็จะไม่ค่อยโทรหาเรา ....แต่พื้นฐานนิสัยเขาเป็นคนนิ่ง เงียบ ไม่ค่อยจะพูด (แต่เวลาอยู่กับเพื่อนเขาก็คุย ก็เล่นกันปกติ) เวลาที่เราทะเลาะมีปัญหากัน เขาจะเลือกวิธีแก้ปัญหาโดยการเงียบ ..... บางทีเงียบไม่พูดเกือบ10นาที แรกๆอึดอัดมากๆ คิดไม่ตกเลยว่าแบบนี้คิดเขาไม่อยากคุย หรือว่าเขาไม่อยากชวนทะเลาะเลยเลือกที่จะเงียบ
แฟนเราเขาเป็นคนที่เวลามีเรื่องเล่า หรือ เรื่องปรึกษาสิ่งที่เขาจะรับฟังและตอบกลับมาแค่ ...อืม อ่ออ เหรอ อ้าว ....แต่พอเรื่องของเขาที่เขาเล่ามา เหมือนเขาจะพยายามให้เราตั้งใจฟังเรื่องของเขา และต้องให้คำตอบกับปัญหาที่เขาพูด เราเคยทะเลาะกันหนักมาก จนถึงขั้นบอกเลิกกัน เราบอกกับเขาว่า เคยให้ความสำคัญกันบ้างมั้ย เคยสนใจ ใส่ใจ ความรู้สึกกันมั้ย ทุกวันนี้โทรคุยกันวันละ 2-3รอบ รอบละไม่ถึงนาที บอกว่าไม่ว่าง งานยุ่งมาก สิ่งที่เขาตอบกลับมาทำให้เราต้องคิดมาก เขาบอกว่าเขาไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาอยากกลับไปอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวแล้วน่าจะสบายใจมากกว่า แต่เราสองคนก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ มีอะไรก็โทรคุยกันได้เหมือนเดิม พอเขาพูดออกมาเราก็ทรุดเลย รู้สึกได้ว่าคนเราหมดรักกันได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ สิ่งที่เราขอเขามันมากมายขนาดเขาต้องสูญเสียความเป็นเองขนาดนั้นเลยเหรอ แค่บอกว่าว่างก็โทรมาหากันบ้าง เราโทรไปเขาก็ไม่ค่อยว่าง เลยตัดปัญหาให้เขาโทรมาเอง ...มีเวลาว่างก็มาเจอกันบ้าง....สนใจ ถามไถ่กันบ้างว่าแต่ละวันเราเจออะไรมา เป็นยังไงกันบ้าง.....เลยสงสัยมากว่ามันเป็นเรื่องที่เยอะเกินไปเหรอคะ ตัวเองยังปรับตัวได้เลย ขนาดเขาติดเกมส์ ติดเพื่อน งานยุ่ง เรายังให้เขามีเวลากับสิ่งแบบนี้ได้เลย
.
.
.
.
เราควรจะทำยังไงดี ใจก็รักเขามาก คำพูดที่เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียว ไม่เป็นตัวของตัวเอง มันยังวนอยู่ในหัวตลอด ทุกวันนี้ก็กลัวมากนะคะ กลัวว่าเขาจะรำคาญเรา