สวัสดีครับผมเป็นนักศึกษาคนนึงที่ไม่ชอบออกไปเที่ยวไหน วันๆผมอยู่แต่บ้านมาวันนึงผมไปกินเบียกับเพื่อนบังเอินไปเจอลูกหมาตัวนึง อายุประมาณ1อาทิตย์
ผมเลยตัดสินใจเก็บมาเลี้ยงเพราะผมสงสารมัน ผมเอาเข้ามาเลี้ยงในบ้านน้าผมตั้งชื้อให้ว่า หลง เพราะมันหลงกับแม่มัน ผมกับยายเลี้ยงมันอย่างดีผมนั่งป้อนนมมันทุกวันๆ จนอายุ2เดือน กินข้าววันละ3มื้อเต็มๆชาม แต่มันจะค่อนข้างดื้อ ยายผมตากผ้าไว้มันไปคาบมากัด คาบรองเท้าคนนู้นคนนี้ไปกัดเล่น จนคนทั้งบ้านทนไม่ไหว ผมเลยไปซื้อโซ่มาล่าม คราวนี้มันเลยนอนทั้งวัน ผมก็จะพามันออกไปเล่นเช้า เย็น และผมก็เลี้ยงมันไว้ได้แค่2อาทิย์ น้าผมบอกให้เอามันไปปล่อย ปล่อยที่ไหนก็ได้ เพราะแฟนเค้ากลัวจะมากัดลูกเค้า ผมโมโหมากเลยเตะกะละมังหลังบ้าน และเมื่อวานผมได้ตัดสินใจเอามันไปปล่อย แต่ผมไม่ได้ปล่อยวัดนะ ผมเอามันไปปล่อยตรงที่มีหมาอยู่เยอะๆ และเค้าชอบเอาข้าวมาให้หมากิน ผมนั้งร้องไห้เกือบทั้งคืน ฝนก็ตกผมก็เลยคิดป่านนี้มันจะเป็นยังไง มีที่หลบฝนมั๊ย มีข้าวกินมั๊ย ผมรักมันมาก ตอนเช้าผมก็พยายามไปตามหามันแต่ก็ไม่เจอ ผมหวังว่าจะมีคนใจดีเอามันไปเลี้ยงแล้วล่ะ