สัปดาห์ก่อนผมและภรรยาได้มาเกาะช้างด้วยกันเป็นครั้งแรก ทั้งๆที่บ้านภรรยาผมก็อยู่ที่จันทบุรีนี่เอง อันที่จริงมันใกล้นิดเดียวเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่มาเป็นปีทำไมไม่ได้มากัน ความตั้งใจตอนแรกของผมคืออยากจะมาสำรวจเส้นทางปั่นจักรยาน เพราะคุยกับเหล่าสหายเมื่อสมัยเรียนมหาลัยฯกันว่าจะหาเรื่องมามีตติ้งแล้วก็ปั่นจักรยานกัน ผมเลยอาสาจะมาดูที่ทางให้ก่อนล่วงหน้าโดยลืมดูพยากรณ์อากาศไปซะฉิบ

จากอำเภอขลุง จันทบุรี ขับรถแค่ราวๆชั่วโมงเดียวก็มาถึงท่าเรืออ่าวธรรมชาติ นั่งรอเรือ ใจก็ลุ้นครับว่าฝนจะตกมั้ย ลมจะแรงมั้ย เพราะสัปดาห์พายุเข้าพอดีซะด้วย

เรือมาแล้ววว... บ่องตง นี่เป็นเรือที่หน้าตาประหลาดที่สุดที่ผมเคยเห็น...

รถเต็มเบยยยย...

ร่องเรือใต้ท้องฟ้าครึ้มฝน...จะว่าพายุก็น่าจะได้ ตั้งเค้ามาน่ากลัวมาก

โชคยังดีที่เราขึ้นเกาะได้อย่างปลอดภัย จากนั้นเราก็มุ่งหน้าเข้าที่พักของเรา ชื่อบ้านทะเล อยู่ที่หาดคลองพร้าวครับ ห่างจากท่าเรือซักสิบกว่ากิโล ที่พักที่นี่ไม่ติดหาดนะครับ แต่ติดคลอง ขับตาม GPS แป็บเดียวก็ถึง

บ้านทะเลเป็นเรือนไม้เก่าเอามาทำใหม่เป็นห้องพักครับ มีทั้งหมด 6 ห้อง(คืนนั้นผมและภรรยาเหมาทั้งโรงแรมครับ ฮ่าๆๆๆ ไม่มีแขกซักกะคน) ภายในตกแต่งน่ารัก ออกแนววินเทจผสมคลาสสิครึไงนี่แหละ แต่น่าอยู่ครับ พื้นที่ส่วนกลางเป็นโถงหันออกริมคลอง ประตูเปิดอ้ารับลมทะเลในฤดูมรสุมแบบเต็มเม็ดเต็มเหนี่ยว เฟอร์นิเจอร์เป็นไม้แบบของเก่า สวยดูเข้ากับตัวบ้านมากๆ อยากมีบ้านแบบนี้อยู่บ้างจัง...

ชั้นสองก็มีนะเออ...มองไปนิดเดียวก็เห็นหาดคลองพร้าวครับ แต่มาคราวนี้ผมไม่ได้ออกไปหาดเลย เพราะช่วงมรสุมลมแรงแบบนี้ หากมีธงแดงปักริมหาดแปลว่าห้ามลงเล่นน้ำครับ อันตรายมากๆ เลยได้แค่มองจากที่พักแค่นั้น

ท้องหิวก็ต้องกิน ข้างโรงแรมเป็นร้านอาหารทะเลชื่อ ภูทะเล เจ้าของเดียวกันกับโรงแรมครับ เดินทะลุหากันได้สบายๆ

วันนี้ผมสั่งอาหารให้เค้ามาส่งในโรงแรมครับ นั่งกินกันสองคนสงบเงียบราวกับได้มา re-honeymoon ยังไงยังงั้น อาหารที่สั่งมาก็มีกุ้งเผา ต้มยำทะเล ข้าวผัดปูจานโต และหมึกผัดพริกเผา...บ้าที่สุด ดันเขียนรีวิวก่อนนอน หิวสิครับ! ทำร้ายตัวเองชัดๆ

อาหารราคามาตรฐานอาหารทะเลครับ แต่สดม่ากกกก!!! รสชาติดีต่อใจโดยเฉพาะข้าวผัดปู เอามากินพร้อมกับกุ้งเผาจิ้มน้ำพริกเกลือ(น้ำจิ้มซีฟู้ดในภาษาจันทบุรีกับตราด) อร่อยเหาะครับ... หมึกผัดพริกเผาหวานไปนิตามสไตล์คนจัน-ตราด ถูกปากภรรยาผมนักแล ส่วนต้มยำออกเปรี้ยวนำ ไม่ค่อยถูกจริตคนกินรสไม่จัดอย่างผม แต่ภรรยาผมยกซดยังกะกินกาแฟ

ภาพร้านภูทะเลช่วงกลางคืน คนแวะมากินมื้อค่ำกันเต็มพื้นที่กลางแจ้งครับ ขนาดไม่ใช่เทศกาลนะ คนเยอะทีเดียวละ... บรรยากาศดี อร่อย ไม่แพงนิน้อ...

อิ่มท้องเราก็ไม่ได้ออกไปไหนครับ ทำงานหนักมาหลายวัน พอมาเที่ยวแบบนี้เลยออกอาการขี้เกียจกัน สำรวจทางจักรยานเอาไว้พรุ่งนี้ละกัน ถ้างั้นก็มูฟเข้าห้องนอนกัน.... ชักจะยาว เดี๋ยวมาต่อนะครับ