สวัสดีค่ะ คือมาเรื่องอยากมาระบายค่ะ คือเมื่อก่อนตอนเราเล็กๆพ่อแม่ก็ยังพูดดี  ทำดี ไม่ดุด่าเรามากจนเกินเหตุนะค่ะ ป.1-3เรามักได้ไม่เกินที่5เสมอ แต่พอเราขึ้นป.4เราได้ที่8ของห้อง. พ่อก็ด่าเราแบบแทงใจมากค่ะ ต.ยเช่น'มีลูกเป็นควาย"แนวๆนี้ค่ะ ซึ่งเราคิดว่าส่วนตัวเราทำได้ดีแล้ว แต่ทำไมเราโดนด่าแรงขนาดนั้นค่ะ จนเราเริ่มหมดกำลังใจจะเรียน (ยอมรับว่าไม่มีจิตใจเรียนมากๆ)จนเราได้เกรดแย่มาถึงป.6 แต่ต่อให้เราได้น้อยหรือมากกว่าที่แปด เราก็จะโดนด่าว่าควายเสอมเลยค่ะ. นับจากนั้นมา เหมือนเราไม่จำเป็นสำหรัญชีวิตพ่อแม่เลยค่ะ  แบบเวลาเราได้คะแนนมาก มักจะไม่ได้รับคำชมจากพ่อแม่ เลยค่ะ เหมือนพ่อแม่ไม่สนใจเราแล้วค่ะว่าเราจะเป็นยังไง และมักจะว่าเมื่อเราทำผิดโดยไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยค่ เมื่อเราทะเลาะกับรุ่นพี่ พ่อแม่ก็เฉยเมินและมักบอก ว่า ไม่เป็นไร หรือช่างมันค่ะ แต่ในใจเราคือก็ทนไม่ได้อ่ะค่ะ และมักจะไม่สนับสนุนในสิ่ที่เราชอบเลยและมักบอกว่าไร้สาระ
บางครั้งเราก็ไม่มีความสุขกับการอยู่กับพ่อแม่เลยค่ะ พ่อแม่มักไม่ใส่ใจความรู้สึกเราเลย อยากให้พ่อเข้าเราหน่อยอ่ะค่ะแต่เราไม่กล้าที่
จะพูดเลยค่ะ ทำไงดีค่ะ?