เรากับสามีอยู่กินกันมาเข้าปีที่สิบแล้ว แต่ยังไม่มีลูก ช่วยกันทำมาหากินสร้างครอบครัวมาด้วยกันเราสองคนทำงานโรงงานอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งแต่คนละโรงงาน สามีจะทำงานเช้าตลอดส่วนเราจะทำงานเข้ากะทำให้มีบางช่วงหยุดไม่ตรงกัน สามีเราเขาเป็นคนที่อัธยาศัยดีเข้ากับคนง่ายโดยเฉพาะกับผู้หญิงจะมีคนมาปรึกษานู้นนี่กับเขาตลอดจนบางทีเราอดพูดไม่ได้ว่าสนิทเกินไปรึเปล่าเว้นระยะบ้างนะ แต่ก็แค่นั้นไม่ได้เก็บเอามาคิดมากเพราะสามีก็ยังแสดงถึงความรักให้เกียรติเอาใจใส่เราเหมือนเดิม (ต้องบอกว่าสามีหน้าตาดีกว่าเราเป็นคนไม่สวยแถมอ้วนด้วย) จนเมื่อไม่นานมานี้เราเริ่มรู้สึกไม่ปกติ มีแชทมีข้อความแปลกๆมีเบอร์ที่เขาโทรหาบ่อยๆเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน พอถามเขาก็บอกไม่มีอะไรก็คุยกันปกติแต่เราว่ามันไม่ใช่ และสุดท้ายก็จับได้ว่าเขาแอบคบมีอะไรกับเด็กที่โรงงานเดียวกันมาเกือบครึ่งปีแล้ว แต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือผู้หญิงคนนั้นกำลังท้อง คือเราแบบบรรยายไม่ถูกความรู้สึกคือไม่เหลืออะไรแล้ว จับได้ว่ามีชู้ก็เสียใจเสียความรู้สึกมากพอแล้ว แต่นี้ยังจะมีลูกด้วยกันอีก เจ็บปวดใจมาก สิบปีที่อยู่กันมาไม่เคยที่จะทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจทำไมถึงทำกับเราได้ ถามสามีว่าจะเอายังไงเลิกกับเราก็ได้นะจะได้ไปสร้างครอบครัวใหม่กับเขา สามีก็ไม่เลิกซึ่งลึกๆเราก็ไม่อยากเลิกเพราะรักเขามาก เวลานี้สามีไม่เลือกซักทางอยู่กับเราแต่ก็ยังติดต่อกับคนนั้นอยู่ เราเจ็บทุกครั้งที่รู้ เราถามว่าในเมื่อบอกว่าเลือกเราแล้วเลิกกับเขาไม่ได้เหรอเรื่องลูกก็ส่งเสียไปเราไม่ว่าเลิกกับเขาได้มั้ย สามีก็เงียบตลอดเรายิ่งเสียใจ เรารักเขามากเขาคือที่พึ่งพิงคือแทบทุกอย่างในชีวิตของเราเรารักเขายังตัดใจที่จะเดินจากไปไม่ได้ หวังว่าคงมีสักวันที่เราจะเข้มแข็งพอ