การที่จะก้าวขึ้นไปเป็นนักกอล์ฟอาชีพ...มันมีอะไรเยอะแยะมากมายก่ายกอง ที่ผู้ปกครองที่อยากให้ลูกเดินเส้นทางนี้ ต้องมานั่งทบทวนกันอีกสักหนน่ะครับ

นักกีฬา ต้อง...สู้
นักกีฬา..ต้องไม่ท้อ
   ส่วนผู้ปกครอง..ต้องลุยไหน ลุยกัน
จะไปถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้ไหม..ไม่มีใครตอบได้
แต่เราเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ...เมื่อโอกาสมาถึง เราจะไปให้ถึงจุดหมายที่เราตั้งใจไว้

    กว่าจะก้าวขึ้นไป เป็นนักกอล์ฟอาชีพ อย่างที่ นักกอล์ฟอาชีพไทยประสบความสำเร็จ มีรายได้มหาศาล  หลายครั้งเรามองที่ ความสำเร็จแล้ว แต่หารู้ไม่ว่า กว่า โปรเหล่านี้ จะมาถึงจุดนี้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย ต้องลำบากขนาดไหน
    กอล์ฟเป็นกีฬา สร้างคน..ผมยังย้ำ คำนี้เหมือนเดิม ที่ต้องใช้เวลาในการสร้าง 10 ปีขึ้นไป กว่าจะผลิตโปรเก่งๆ มีวินัย สักคน ให้ไปถึงดวงดาว
หลายๆคนอยากให้ลูกเป็นนักกอล์ฟอาชีพ เพราะมองเห็นความสำเร็จ ของโปรไทย ที่ไปสร้างชื่อเสียง มีรายได้ มหาศาล แต่กว่าจะมาถึงวันนี้ ไม่ง่ายน่ะครับ
    ตอนคุณเป็น อเมเจอร์ การพาลูกไปแข่งกอล์ฟ สักแมทช์ มันมี คชจ.
แมทช์ Chang วันเดียวจบ ไม่มีค่าที่พัก น้อยๆก็ต้องมี 3-4000 บาทแล้ว ไม่รวม ต้องไปซ้อมก่อนแข่งจริงอีก
แมทช์
สมาคม ที่แข่ง 3 วัน ระยะทาง 200 กม. รอบๆกรุงเทพ  ค่าที่พัก ถูกๆพอนอนได้ ก็วันละ 500 ไม่รวมอาหารเช้า ส่วนผมเลือก นอนสบาย วันละ พันต้นๆ รวมอาหารเช้า ค่าที่พักก็ ราวๆ 4-5000 บวกค่าสมัคร ค่าทิป แคดดี้  คชจ ในการแข่ง แมทย์สมาคม จะอยู่ราวๆ 9000-10000+บาท

    ยังไม่รวม ค่าฝึกสอนคุณโปร ค่าลูกซ้อม และ ค่าใช้จ่ายอื่นๆ จิปาถะอีก
ถามว่า การที่จะเป็นโปร ต้องถึงขนาดต้องขายกิจการไหม..ไม่ต้องหรอกครับ แต่ ต้องพอมีทุนรอนพอสมควร  ..
เส้นทางนี้ไม่ง่าย...
   ตอนเป้น อเมเจอร์ มีรุ่นอายุ มาแบ่งการแข่งขัน ยามที่ เทริ์นโปรไปแล้ว ทุกคนเท่ากันหมด ไม่เก่งจริง ไปไม่รอดครับ
ท้ายที่สุดกาลเวลาจะกลืนหายไป...
"สุสานโปร" มันมีจริงครับ   น้อยคนที่จะขึ้นไปยืนแถวหน้าได้

    ที่เขียนมาเล่าสู่กันฟัง..จากประสบการ์ณ คุณพ่อที่ลูกเลือกที่จะเดินเส้นทางสายนี้
รู้ว่าเสี่ยง..แต่คงต้องขอลอง
ชีวิตคนเรา มีอะไรมากกว่า...ตื่นเช้าไปทำงาน เย็นกลับบ้านดูทีวีครับ


พวกเราพร้อมจะลุย... PGA tour we go


ทอมเล็กจัด..เขียนให้คุณอ่าน