ผมเป็นคนหนึ่งนะครับที่รักเเฟนมาก ผมอายุห่างกับตัวเเฟนผม3-4ปีผมอยุ่ปี2 เธออยุ่มัธยมตอนปลายม.5 ช่วงนี้ผมปิดเทอมผมก็นั่งอยุ่บ้านทํานั้นทํานี้ไป รอเเฟนผมเลิกเรียนถึงจะได้เจอกันเเต่ระหว่างวันผมไม่ค่อยได้คุยกันเลยครับผมเข้าใจนะครับว่าเธอมีเรียน เเต่ผมรู้สึกว่าเธอมาตอบผมเธอก็ตอบเเบบพอได้ตอบๆไปครับ ตอนนี้เป็นเเบบนี้มา1เดือนเต็มเเล้ว ผมรู้สึกอึดอัดมากเลยครับ ความรู้สึกผมมันกําลังเริ่มห่างไปเรื่อยๆครับผมรู้สึกเหงารู้สึกเริ่มเบื่อไปหมดทุกอย่าง ช่วงเเรกๆที่คบกันนะครับถึงเธอเรียนอยุ่เธอก็พยายามจะตอบพยามยามจะคุยกันทั้งวัน เเต่ช่วงนี้ผมรู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมมันเเตกต่างหรือเรียกง่ายๆว่าการไม่เสมอต้นเสมอปลายหรือเปล่า. ผมพึ่งคบกันมา4เดือนครับทะเลาะกันค่อยข้างที่จะบ่อยเเต่ก็ปรับความเข้าใจได้ทุกครั้ง ผมละเธอชอบเปิดใจกันในเรื่องต่างๆ จนเมื่อคืนผมเปิดใจกับเธอเรื่องเดือนเเรกๆผมรู้สึกยังไงกับเธอผมรักเธอนะครับ เเต่ตอนเปิดใจเธอมาบอกว่าคบกัน3วันผมก็ทะเลาะกับเธอทําให้เธอรุ้สึกเจ็บจนรักผมเเค่นิดเดียว เเล้วก็นานๆไปเธอก็บอกว่าเธอเคยเบื่อผมไม่รู้สึกรักผมครับ จนมีช่วงปิดเทอมช่วงหนึ่งซัมเมอร์ผมเรียนที่ต่างจังหวัด เธอปิดเทอมเธอก็มาเรียนซัมเมอร์อยุ่กับผมประมาณ2เดือนนิดๆครับที่อยุ่ด้วยกัน[ไม่ได้นอนด้วยกัน] เราสองคนรักกันมากจนลืมช่วงเดือนเเรกๆที่ทําให้เราเจ็บทําให้เรารักกันน้อยลง เเล้วก็เหมือนเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เปิดใจกันหลายครั้งจนผมละเธอรู้สึกว่าใช่เเล้วละคนนี้ ผมมีความสุขมากๆเลยครับตอนได้อยุ่กับเเฟนของผม
พอไกลถึงช่วงเวลาที่เธอใกล้จะเปิดเทอม เวลาเเห่งความสุขก็กําลังจะหมดลง~
สิ่งเหล่านี้ก็เริ่มเข้ามาในตัวผม
1.เหงา = ผมได้เเต่นั่งรอเธอนั่งไปเรื่อยๆ จนเเชทในเฟชผมเงียบสนิทมาก ผมพยายามจะข้ามเวลาโดนการดูหนัง ฟังเพลง ไปเรื่อยๆเเต่ก็ทําวนไปจนน่าเบื่อ
2.เบื่อ = เบื่อในที่นี้คือเบื่อการอยุ่คนเดียว เบื่อการนั่งทําไรเดิมๆรอเธอเลิกเรียน นั่งรอเเชทที่คุยกันน้อยลง
====หลายครั้งที่ผมนั่งร้องไห้คนเดียวทั้งๆทีมันไร้สาระมากเลยครับ หลายครั้งที่ผมพยายามจะไม่คิดไปเอง=====
เเต่กระทําของอีกฝ่ายมันบ่งบอกเองหรือป่าวว่าเปลี่ยนไป คนรักกันทําไมจะไม่รู้สึกใช่มั้ยครับว่าอีกคนเปลี่ยนไป
ปากเเฟนผมก็บอกว่ารักผมไม่อยากหาใหม่เเล้ว การพิมของเธอมันสวยหรูน่าเชื่อถือมากครับผมชื่นใจทุกครั้งที่ได้ยินคํานี้จากปากของเเฟนผม
เเต่ **
ตอนเช้ากับตอนคํ่าของเธอมันจะเหมือนไปเป็นคนละคน ตอนเช้าเธอเหมือนยายป้าเย็นชาคนหนึ่ง ตอนคํ่าเธอเหมือนนางฟ้าที่มอบความรักความอบอุ่นให้
ผมไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองจึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา โปรดช่วยกันออกความคิดเห็นทีนะครับ