สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาแชร์เรื่องราวของเรากับแมวที่เราไม่ได้ตั้งใจจะเลี้ยงนะคะ    

เริ่มต้นเลยคือเราเลี้ยงน้องหมามาก่อน หลังจากน้องหมาอยู่กับเราได้ 16 ปี น้องก็โดนรถชนตาย เราเสียใจมากกกกกกกกกกก

คือที่บ้านจะเลี้ยงน้องหมาเหมือนลูก เราก็รักเหมือนน้องชายแท้ๆเลย จนน้องเสีย ทุกคนก็อยู่ในอาการซึมเศร้าเป็นเดือนๆ

จนแม่ออกปากมาว่า ต่อไปนี้จะไม่เลี้ยงสิ่งมีชีวิตแล้วนะ แม่รับไม่ได้จริงๆถ้าเขาตายจากไป ทุกคนในบ้านก็โอเค

ผ่านไปประมาณ 2 เดือน วันนั้นเราอยู่บ้านคนเดียว นอนดูทีวีอยู่ สักพักก็มีแมวตัวนึง เดินเข้ามาในบ้านเลยค่ะ ในตัวบ้านตรงที่เราดูทีวีอยู่

นางเดินมาแบบไม่สนโลก หาได้แคร์สายตาเราที่มองนางไม่  หนอยยย หล่อนคิดว่าหล่อนเป็นเจ้าของบ้านหรอยะ

นางก็มานั่งจ้องหน้าเรา เราเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว ขนาดยังเคยรักเลย นับประสาอะไรกับแมว 5555

เราก็เลยไปหาปลาทูในตู้เย็นให้แมวกิน   ได้ผลค่ะ!! กินจนหมดจานเลย ทีนี่เราอยากรู้ว่ามันเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย

เปิดตูดดู อ้าว! ไม่มีไข่นี่นา ตัวเมียชัวร์!! ตั้งชื่อว่า "มีมี่" เลยล่ะกัน ชื่อสิ้นคิดมาก แมวที่ไหนก็ชื่อมีมี่เป็นส่วนใหญ่ 555

มี่กินเสร็จมี่ก็เดินจากเราไป ไม่แม้แต่จะหันหลังมามองเรา  นังเนรคุณณณณณ ฉันให้ปลาทูหล่อนกินนะ  ชิ!!!  

เราก็เล่าเรื่องนี้ให้พ่อแม่ฟัง "ไม่ต้องเลี้ยงเลยนะ แม่ไม่ชอบแมว ขนเข้าจมูกจะเป็นภูมิแพ้"

แม่ดักคอไว้ก่อนเลย เราก็คิดว่า คงไม่ได้เจอมี่แล้วล่ะ แมวใครก็ไม่รู้ ไม่มีปลอกคอ