สิ่งที่ผ่านมากับแฟนผม
ในความคิดครั้งแรกของการมีแฟน คือ! ไม่คิดจะมี เพราะคิดว่า คงไม่มีใครเอา (คิดแบบนี้ตลอด)
และเนื่องทางบ้าน ให้ความอบอุ่นมากกกก!!(กัดฟัน)
ผมเลยกลายเป็นพวกใจด้านๆ อยากทำไรทำ แทบไร้ความรู้สึก จนกระทั่ง มีผู้หญิงคนนึง มาสนใจในตัวผม
ก็รู้แต่แรกแล้วแหละ แต่ก็ยังคิดว่าจะโสดต่อไป จึงทำตัวเป็นแค่ ที่ปรึกษา แต่หลังจากผมคิดว่า ถ้าสนใจจริงก็ต้องทนได้ล่ะว้าา(ลองใจสุดโหด)
โดยการทำคุยให้ความหวัง แต่ก็ยังปฏิเสธ ไปเรื่อยๆ บอกว่ามีคนชอบแล้ว ทำลายจิตใจขั้นรุนแรง (เนื่องจากผมไม่เคยมีความรู้สึกด้านความรักไม่ว่ากับใคร กระทั้งครอบครัว)
ผมเป็นเด็กใจแตกก็ว่าได้ เพราะอยู่กับสังคมแบบนี้มานาน
.... กลับเข้าเรื่อง หลังจากที่ผมไก้ลองใจไปพักใหญ่ ผมเข้าใจความรู้สึกได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นเค้าท้อแท้ใจแล้ว ในวันนั้นผมอาจทำเค้าเสียใจมาก แต่ผมกลับเฉยชา ผมเห็นแก่ความจริงจังของเค้า และ ผมก็เริ่มอยากจะลองมีแฟนซักครั้ง และผมเพิ่งจะเคยเห็นผู้หญิงจีบผู้ชาย (แปลกดี 555)
ผมจึงขอเค้าคบ ณ เวลาที่ เค้าท้อใจอยู่ เวลานั้นเค้าบ่นผม เรื่องที่ผมลองใจเค้า ผมเดินไปหาเค้าที่ห้องเรียน และ พูดกับเค้าว่า คบกับพี่ไหม เค้าก็ตกลง
ณ เวลา 12.57 น. วันที่ 01/08/58 (แฟนคนแรก)
คบกันไปเรื่อยจนผมเริ่มมีใจรักขึ้นมาจริงๆ ผมเริ่มแสดงความรู้สึกออกมาเรื่อยๆ และมีเหตุการณ์ ที่ เลิกกัน แล้ว มาคบกันใหม่ วนเวียนไปยาวนาน จนมาถึงวันที่ เลิกกันจริง
ณ 15/04/59 เวลา 13.46 น. เค้าบอกผมว่า ไม่ต้องรอเค้าแล้ว เค้าคงจะไม่กลับมาอีก เหตุผล เค้าไม่บอกแต่ผมรู้ว่าเหตุผลคืออะไร (แต่ก็ถามให้เจ้าตัวบอกเองแต่ก็ไม่บอก)
ผ่านมาได้ 2-3 วัน ผมเริ่มรู้สึกเจ็บใจมาก เจ็บใจมาก (จนน้ำตาผมได้ไหลออกมา) เป็นครั้งแรกที่ได้รู้สึกเจ็บใจด้วยความรัก ช่วงนั้นผมคิดไปถึงที่เคยลองใจเค้าไว้ ทำให้ผมรู้ว่าเค้าเสียความรู้สึกมากแค่ไหน ผมอยากจะขอโทษจากใจไว้ ณ ที่นี้ "พี่ขอโทษนะ" แต่!!!
(ยังมีแต่)
ถ้าผมเลือกที่จะไม่คบล่ะ จะเป็นยังไงนะ ผมก็คงจะไม่ต้องมาพิมพ์อะไร ที่ไร้สาระแบบนี้ก็ได้ และก็ไม่ต้องเจ็บใจแบบนี้ (แต่ซักวันก็ต้องเจอ)
ทุกอย่างมีข้อดีและข้อเสีย ผมคิดแบบนี้ตลอด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อยู่ที่เราจะเลือกทางไหน อ้อ!!ลืมมม
คำสัญญาที่เคยให้ไว้ พี่ก็ทำได้แล้วนะ อยู่ตรงนี้แหละแวะมาบ้างนะ (ศาลาพักใจ) รักกันนานๆนะกับคนนั้นอะ
ขอโทษคนอ่านด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา
ผมบ่นเรื่องของผมในอดีตที่ผ่านมา(ทั้งน้ำตา ทั้งดีใจที่ได้ระบาย และ เสียใจพร้อมกัน) จบ..
แฟนคนแรกมันเจ็บมากเลยย
ในความคิดครั้งแรกของการมีแฟน คือ! ไม่คิดจะมี เพราะคิดว่า คงไม่มีใครเอา (คิดแบบนี้ตลอด)
และเนื่องทางบ้าน ให้ความอบอุ่นมากกกก!!(กัดฟัน)
ผมเลยกลายเป็นพวกใจด้านๆ อยากทำไรทำ แทบไร้ความรู้สึก จนกระทั่ง มีผู้หญิงคนนึง มาสนใจในตัวผม
ก็รู้แต่แรกแล้วแหละ แต่ก็ยังคิดว่าจะโสดต่อไป จึงทำตัวเป็นแค่ ที่ปรึกษา แต่หลังจากผมคิดว่า ถ้าสนใจจริงก็ต้องทนได้ล่ะว้าา(ลองใจสุดโหด)
โดยการทำคุยให้ความหวัง แต่ก็ยังปฏิเสธ ไปเรื่อยๆ บอกว่ามีคนชอบแล้ว ทำลายจิตใจขั้นรุนแรง (เนื่องจากผมไม่เคยมีความรู้สึกด้านความรักไม่ว่ากับใคร กระทั้งครอบครัว)
ผมเป็นเด็กใจแตกก็ว่าได้ เพราะอยู่กับสังคมแบบนี้มานาน
.... กลับเข้าเรื่อง หลังจากที่ผมไก้ลองใจไปพักใหญ่ ผมเข้าใจความรู้สึกได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นเค้าท้อแท้ใจแล้ว ในวันนั้นผมอาจทำเค้าเสียใจมาก แต่ผมกลับเฉยชา ผมเห็นแก่ความจริงจังของเค้า และ ผมก็เริ่มอยากจะลองมีแฟนซักครั้ง และผมเพิ่งจะเคยเห็นผู้หญิงจีบผู้ชาย (แปลกดี 555)
ผมจึงขอเค้าคบ ณ เวลาที่ เค้าท้อใจอยู่ เวลานั้นเค้าบ่นผม เรื่องที่ผมลองใจเค้า ผมเดินไปหาเค้าที่ห้องเรียน และ พูดกับเค้าว่า คบกับพี่ไหม เค้าก็ตกลง
ณ เวลา 12.57 น. วันที่ 01/08/58 (แฟนคนแรก)
คบกันไปเรื่อยจนผมเริ่มมีใจรักขึ้นมาจริงๆ ผมเริ่มแสดงความรู้สึกออกมาเรื่อยๆ และมีเหตุการณ์ ที่ เลิกกัน แล้ว มาคบกันใหม่ วนเวียนไปยาวนาน จนมาถึงวันที่ เลิกกันจริง
ณ 15/04/59 เวลา 13.46 น. เค้าบอกผมว่า ไม่ต้องรอเค้าแล้ว เค้าคงจะไม่กลับมาอีก เหตุผล เค้าไม่บอกแต่ผมรู้ว่าเหตุผลคืออะไร (แต่ก็ถามให้เจ้าตัวบอกเองแต่ก็ไม่บอก)
ผ่านมาได้ 2-3 วัน ผมเริ่มรู้สึกเจ็บใจมาก เจ็บใจมาก (จนน้ำตาผมได้ไหลออกมา) เป็นครั้งแรกที่ได้รู้สึกเจ็บใจด้วยความรัก ช่วงนั้นผมคิดไปถึงที่เคยลองใจเค้าไว้ ทำให้ผมรู้ว่าเค้าเสียความรู้สึกมากแค่ไหน ผมอยากจะขอโทษจากใจไว้ ณ ที่นี้ "พี่ขอโทษนะ" แต่!!!
(ยังมีแต่)
ถ้าผมเลือกที่จะไม่คบล่ะ จะเป็นยังไงนะ ผมก็คงจะไม่ต้องมาพิมพ์อะไร ที่ไร้สาระแบบนี้ก็ได้ และก็ไม่ต้องเจ็บใจแบบนี้ (แต่ซักวันก็ต้องเจอ)
ทุกอย่างมีข้อดีและข้อเสีย ผมคิดแบบนี้ตลอด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อยู่ที่เราจะเลือกทางไหน อ้อ!!ลืมมม
คำสัญญาที่เคยให้ไว้ พี่ก็ทำได้แล้วนะ อยู่ตรงนี้แหละแวะมาบ้างนะ (ศาลาพักใจ) รักกันนานๆนะกับคนนั้นอะ
ขอโทษคนอ่านด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา
ผมบ่นเรื่องของผมในอดีตที่ผ่านมา(ทั้งน้ำตา ทั้งดีใจที่ได้ระบาย และ เสียใจพร้อมกัน) จบ..