ก่อนอื่นขอบอกไวก่อนนะค่ะ เรื่องนี้เรื่องจริง60% ที่เหลือก็เเซมๆเพื่อความฟินนะค่ะ ปล.ชื่อในเรื่องนี้คือนามสมมตินะค่ะะ เข้าเรื่องเลยดีกว่าเราชื่อ ไบร์ เอาจริงๆอ้ะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดนะ แต่มาเรียนที่ กทม.ตั้งแต่อนุบาล จนตินนี้อ้ะ5555 เรามีพี่ชายนะ พี่ชายเราชื่อ ไวท์ แต่เราชอบเรียกนางว่า ไอ้ว๊ายย!!55 คือเป็นเราคนเกรียนๆอ้ะ ไม่ค่อยเคารพพี่ตัวเองเลยย แต่รักมันมากนะ555 อ้ะๆเค้าเรื่อง คือเราย้ายมาเข้า ม.3 ที่ รร.## ในจังหวัดสมุทรปราการ คือ รร.ดังเลยเเหละ555 ด้วยความที่เราเพิ่งมาอยู่ สมุทรปราการ แม่กะพ่อเราเลยซื้อบ้านจัดสรรให้อยู่กะพี่ แล้วพอดีอ้ะนะ พี่เราก็เข้ามหาลัยแล้ว อยู่สมุทรสงครามนุ้นนน ผู้หญิงตัวเล็กๆสวยๆอย่างเราก็ต้องอยู่คนเดียว แต่พี่เรานางก็กลับทุกวันศุกร์อ้ะ พออาทิตย์นางก็กลับหอ ถามว่าตอนเเรกกลัวมั้ย คือกลัวมากอ้ะ แต่ยังดีที่ป้าข้างบ้านรู้จักพ่อเรา55 เค้าก็จะชอบทำอาหารมาให้กินบ่อยๆ แต่บ้านเราเป็นหมู่บ้านที่อยู่หลัง รร.เลย ชีวิตเลยดี๊ดี เข้าเรื่องจริงๆบ้างนะ55
ณ.วันเปิดเทอม ที่รร.##
เรานั่งอยู่โรงอาหารคนเดียว คือโครตโดเดี่ยวอ้ะดีออก55
...:แกๆ เด็กใหม่ห้อง8ป่ะ
เรา:ใช่ ทำไมเหรอ?
...:เห้ย!!ห้องเดียวกัน แล้วแกชื่อรัยอ้ะ
เรา:อ้อเราชื่อไบร์อ้ะ 
...:หวัดดีไบร์ เราชื่อแพมนะ
เรา:ยินดีที่ได้รู้จักนะ แพม
แพม:เช่นกันๆ เอองั้นเด้ะขึ้นห้องแกนั่งกะเราดิ(ตีสนิทกูได้ไวเว่อดีออก5555)
เรา:เครๆได้เลย
หลังจากนั้นผ่านไป2-3อาทิตย์เรากะแพมก็สนิทกันมากกกกก คือพามันไปนอนบ้านมาแล้วอ้ะ5555
ณ. รร.##
แพม:เห้ยยย อิไบร์ เสด็จมาแล้วหราาาาห้าาา
เรา:แหมทักทายกูได้อรรถรสมากอินี่55555
เเพม:เออ เมื่อวานอ้ะกูเจอพี่มิวด้วยว้อยยยย!!! อร้ายยย ผัว!5555(ออกตัวเเรงมากเพื่อน-.-)
เรา:ฉุดเข้าป่าเลยค่ะ555ได้ยัดเหยียดความเป็นเมียให้พี่เค้าแน่(คือตอนนั้นก็พูดเล่นๆนะ555)
เเพม:เห้ยนอิไบร์ความคิดดื ฉุดวันไหนดีอ้ะ กูจะเตรียมเเผน(คือกูพูดเล่นอิสัส-.-)
ระหว่างที่เราเม้ากะอิแพมอย่างเมามันส์
.....:น้องครับ นี่จองน้องรึป่าวคับ(อื้อหือ เสียงนี่โครตหล่อ หนุ่มลึกบาดใจ เอ้าๆอิไบร์นอเริ่มออก5555)
เรา:ใช่ค่ะพี่ ขอบคุณมากนะค่ะ (คือเราทำกระเป๋าเงินหล่นเว้ยยย!!  ชิปหายเกือบล้ะ55แต่คือได้สุภาพบุรุษมาช่วยง้ายยย!!)
....:ไม่เป็นรัยคับ คราวหลังก็ระวังดีๆนะ งั้นพี่ไปล้ะะ (อ้าวชิป.. ยังไม่ถามชื่อเล้ยยยย-///-)
เรา: อ้อค่ะๆ (หื้มมม!!!! รีบรัยนักหนา)
คือพี่คนเนี้ยอยู่ม.6เเล้วค่ะ พี่เค้าสูงประมาณ180 ในขณะที่เราสูง165 เอิ่มมมม แต่นางน่ารักมากก ก.ไก่100ตัว55หลังจากวันนั้นก็ตามสืบอ้ะว่าพี่เค้าชื่ออะไร แต่ก็สืบไม่ได้ซะที-.- เราไม่รู้จะเรียกพี่เค้าว่าอะไร เราเลยหาจุดเด่นของเค้า นั่นคือ นาฬิกาของนาง555 นาฬิกาพี่เค้าเป็นสีม่วง เราเลยเรียกเค้าว่า "พี่นาฬิกาม่วง" 
แพม:นี่ไบร์สรุปเนี้ยรู้ชื่อพี่นาฬิกาม่วงยังว้ะ ผ่านไปจะ2ปีแล้วนะเว้ย(2วันค่ะอีเพื่อน)
เรา:2ปีพ่อง แต่ก็ช่างเหอะ กูก้อเรื่อยๆอ้ะ ไม่รู้ก็จบ5555(จิงๆในใจพูดว่ากูจะสืบให้ได้)
แพม:ทอแหลล
แล้วคือตอนนั้นอ้ะเราก็ไม่รุ้ว่าคิดไรอยู่เลยหันไปมองตึกข้างๆๆ ยาสสสส พึ่นาฬิกาม่วงอยู่ห้องตรงข้าม โอ้มายก้อดด5555
เรา:อีแพมๆๆๆ ดูๆพี่นาฬิกาม่วง เค้าอยู่ห้องตรงข้ามเรา ดูดิ้ๆๆ
แพม:เห้ย!!!บังเอิญชิปหายย555
เรา:เอาล้ะๆ กูจะสืบให้ได้ว่าเค้าชื่ออะไร55 
คือวันนั้นเรากลับบ้าน ประมาณ6โมงเย็นเพราะอยู่รออิแพมซ้อมร้องเพลง(นางร้องเพลงเพราะนาจา) เเล้วเดินอยู่ดีๆตอนนั้นเราเดินผ่านหน้าลานกีฬา ลูกบาสก็พุ่งมาโดนหัวกูเต็มๆเลยครัสส
เรา:โอ้ย!!! ใครว่ะ เล่นบาสไม่ดูตาม้าตาเรือเลยย ไอ้ชิปหายยย!!(คือทั้งเเค้นทั้งเจ็บ555)
เเพม:เห้ยเป็นรัยมากป่ะ
พอสิ้นเสียงอิแพมก็มีเสียงวิ่งมาที่เรา
...:น้องพี่ขอโทษนะ คือพี่ไม่ได้ตั้งใจอ้ะ เจ็บตรงไหนป่าว
เรา:ก็เจ้บดิ้ถามได้ คนนะไม่ใช่เหล็กจะได้ทนต่อการกระแทกอ้ะ ไอ้ชิป...  ยังพูดไม่จบเลยพอเงยหน้าขึ้นมานี่ถึงกับช็อค!!!!! จะใครล้ะ ก็พี่นาฬิกาม่วงงั้ยย!! ชิปหายยยย
พี่นฬกม.(ขอใช้ตัวย่อนะค่ะ) เอ่อคือพี่ขอโทษเราจริงๆนะพี่ไม่ได้ตั้งใจอ้ะ
เรา:เอ่อไม่เป็นรัยหรอกค่ะพี่หนูสบายย (แหมๆเปลี่ยนอารมเลยนะอิไบร์555)
พี่นฬกม.:เอ้านี่น้องคนที่ทำกระเป๋าตังหล่นป้ะ?
เรา:ใช่ค่ะๆหนูเองง (รีบเสนอเชียว555)
พี่นฬกม.:งั้นเอางี้ พรุ่งนี้พี่จะพาไปเลี้ยงไอติมหย้า รร. เครเนอะ
เรา:โอเครค่ะพี่(อร้ายย ผช. จะพาไปกินติม555)
เพื่อนพี่นฬกม.:เห้ยทำไรอยู่ว่ะเอาบาสมาเร้วๆเด้
พี่นฬกม.:งั้นพี่ไปก่อนนะเพื่อนตามล้ะ พรุ่งนี้เจอกันนะคับ(โอ้ยยย!!ฟินน555555)
แพม:เเหมได้ผู้แล้วลืมเพื่อนเลยนะ
เรา:โอ๊ๆๆๆๆ กูขอทวดดดด

เดี๋ยวมาต่อน้าาาา ไปทำการบ้านแปปนึง55555 มาลุ้นกันนะว่า พี่นาฬิกาม่วง จะชื่ออะไร บายยยย