คืนนั้นเป็นวันเลี้ยงวันเกิดเพื่อน ก็ไปกันประมาณ10กว่าคนได้ แต่มีผู้หญิงแค่3 แต่ทุกคนก็เพื่อนเราหมด ตอนแรกๆเราก็ไม่ค่อยเมาหรอก แต่พอเริ่มๆตี1กว่าๆ
เกือบตี2 เราก็เริ่มเมาได้ที่แล้วแหละ แล้วเราก็ไปอ้วก มีเพื่อนผู้ชายคนนึงมาดูแลเราแบบ พาไปอ้วก เช็ดหน้า ล้างหน้าให้ แต่พอเริ่มๆดึกขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนคนนั้นก็น่าจะเริ่มเมาแล้ว แต่เราเมานะมีสติรู้ทุกอย่างแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้แบบ ได้แต่นั่งนิ่งๆ ใครพูดไรก็เออๆไปด้วย เพื่อนคนนั้นก็เริ่มเอาหน้ามาไซส์คอเรา เรารู้สึกหมด แต่เราควบคุมตัวเองไม่ได้เลย เพื่อนอีกหลายๆคนก็เห็น แล้วเพื่อนคนนี้เลยก็เลยหยุด แล้วอีกสักพักก็พาเราขึ้นห้อง ซึ่งก็มีไรกัน เรารู้ทุกอย่าง เรารู้ว่ามันผิด เรารู้ว่ามันไม่ควร แต่ตอนนั้น เราก็พยายามดิ้นแล้วพูดว่า หยุดเถอะ เพื่อนคนนี้ก็ไม่หยุดจนอะไรเลยเถิดไปหมด พอตอนเช้าเราก็ต่างคนไม่มองหน้า
แต่เรารู้สึกผิดมาก เรานั่งร้องไห้ทั้งวันคิดเรื่องนี้จะเอายังไง เราปรึกษาเพื่อนอีกคน เพื่อนบอกว่าให้อยู่เฉยๆก่อน พอวันต่อมา เราเจอหน้ากัน ซึ่งเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แบบแซวเราว่า "คนขี้เมามาแล้ว" แถมมันยังก็พูดกับเพื่อนมันเหมือนกันว่ามีไรกับเรา   แล้วก็ล้อเราเล่นด้วยกัน ซึ่งความรู้สึกเราอึดอัดมันแปลกๆ แต่เราจะไม่รู้สึกผิดมากเท่าไหร่ ถ้ามันไม่มีแฟนอยุ่แล้ว เราเห็นหน้าแฟนมันคือเราไม่กล้ามองหน้าเขา อยากขอโทด แต่ไม่กล้าบอก เราควรทำไงต่อไป  แล้วเราควรทำไงกับเพื่อนคนนี้ ความรู้สึกเราตอนนี้คือเราแอบรู้สึกนอยๆด้วยที่มันอยุ่กับแฟน เราผิดหรือป้าว  ความรู้สึกมันต้องห้ามใช่ไหม เราไม่รู้ว่าเพราะอะไร มันอาจจะเป็นคนแรกของเรา เราไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน มันเป็นคนแรกแล้วเป็นเพื่อนสนิทด้วย