[สปอยหลังดู] Wonder woman: สาวใสไร้เดียงสา ที่ไม่ได้มาเพื่อกู้โลกตามลำพัง



หมายเหตุ เนื่องจากดูมาแล้วเมื่อวานนี้ กระทู้นี้จะมีการพูดถึงเนื้อหาของหนังในส่วนที่อยากอ้างถึง
คนที่ยังไม่ได้ดูและซีเรียสกับการรู้เรื่องต่างๆ ของหนังก่อนได้ดู ควรเซฟเก็บไว้อ่านทีหลังนะคะ

[แก้ไขเพิ่มเติม]
ขอบคุณความเห็น 15 ที่มาแนะนำคำผิดที่พิมพ์พลาดไปเพราะความเร็วส่วนตัวด้วยค่ะ
ขอบคุณมากๆ นะคะที่สังเกตเห็นและช่วยทักท้วง แก้ไขทั้ง 3 จุดที่บอกมาแล้วนะคะ
"พลิ้ว" "วีรกรรม" และ "จริตจะก้าน"
ที่ผ่านมาเราก็ไปแก้ของคนอื่นเหมือนกัน คราวนี้ถึงคราวพลาดบ้างแล้วค่ะ ^^

[แก้ไขเพิ่มเติมอีกนิดนึง]
มีบางส่วนที่รู้สึกว่าพิมพ์ผิดไป อย่างเรื่องเตะรถหุ้มเกราะ จริงๆ ต้องเป็นนางพุ่งเข้ากระแทกจนปลิวมากกว่าค่ะ
______________________________________________

หลังจากรอคอยมาเนิ่นนานกับการมีหนังซุปเปอร์ฮีโร่หญิงเดี่ยว และตามติ่งแม่ Gal มาอย่างลับๆ (?) ได้ระยะนึง เราก็ต้องเจอกับการพาดหัวอย่างคึกโครมของทั้งเพจรีวิวหนังเกินกว่าห้าแห่ง (ไม่รวมเพื่อน พี่ น้อง มิตรรักทั้งหลายที่ได้ดูก่อน) ว่าเรื่องนี้ “สนุกมาก” “ดีมาก” “แม่ก็คือแม่มากๆ” รวมถึงบางเจ้าก็ออกตัวแรงเลยว่า “หนังไม่มีอะไรเลย เรียบเฉยมาก” หรือ “หนังแย่อ่ะ ถ้าเป็นหนังห่วยยังขำได้บ้าง แต่นี่ไม่ได้เลย” แม้กระทั่ง “นางเอกแสดงหน้าเดียว” อืม ความเห็นแบ่งข้างชัดเจน
แสดงว่าหนังเรื่องนี้มันต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ

สุดท้ายก็ได้ฤกษ์ดีไปดูมาเมื่อวานนี้ วันที่ 3 มิ.ย. ณ เมเจอร์รังสิต
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึ่งหลังจากดูจบ เราก็พบว่า...


1. หนังไม่ได้ไปสุดขนาดที่หลายเพจติดว้าวหรืออวยกันจนเหมือนไดอาน่าเป็นเทพจุติขนาดนั้นนะ เพราะอะไร
เพราะสิ่งที่ไดอาน่าทำได้ในเรื่อง เธอทำได้ตามความสามารถและชาติกำเนิดของเธอกำหนดมา
ทำตามการฝึกฝนบ่มเพาะอย่างหนักมา ด้วยมาตรฐานแบบชาวอเมซอนที่มีฝีมือการรบ แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ต้องแปลกใจจนต้องอวย
(แต่บอกก่อน ถึงอเมซอนจะแก่ง แต่ปืนยิงเข้านะคะ...)
แต่ถามว่า ไม่ว้าวแล้วดีไหม บอกเลยว่า ดี ดีมาก เพราะคิวบู๊ออกแบบมาสวยมาก การเคลื่อนไหวร่างกาย ท่วงท่าต่างๆ ดูแล้วเพลินตาเป็นที่สุด
ที่สำคัญไม่ได้พลิ้วสวยแบบนางเอกหนังจีนกำลังภายในที่ปลิวๆ นะ อันนี้ก็ปลิว
แต่ปลิวแบบตวัดขาทีศัตรูปลิวหวือออกไปเลย มีพลังมาก สตรองมาก แน่นมาก สะใจดี
(การหักปืนทั้งอันด้วยเอวเป็นอะไรที่ได้ใจอิช้อยมากค่ะคุณหญิง
หรือจะตอนกระแทกรถหุ้มเกราะกระเด็นเหมือนรถของเล่น บ่าวก็ปลื้มใจจนเนื้อเต้นเหลือเกิน)



2. นางเอกเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบ แบบที่หาในชีวิตจริงเดี๋ยวนี้ไม่รู้จะเจอกี่คน
ข้อ 2 นี่ความเห็น (ความอวย) ส่วนตัวล้วนๆ ค่ะ เห็นด้วยตามที่หลายคนอวยตรงกัน แม้แต่เพจที่บอกว่าหนังเฉย (และเชย)
ว่านางเอกคือสวยจริงๆ สวยเหมือนไม่ใช่คน (ก็ไม่ใช่คนแบบเราอ่ะนะ 555) ราวกับนางฟ้านางสวรรค์มาจุติก็ไม่ปาน
(เว่อร์ แต่ไม่เกินจริง เพราะในเรื่องนางก็เกิดมาด้วยกรรมวิธีประมาณนั้นแหละ)
แต่สำหรับเรา สิ่งที่ทำให้ไดอาน่าสวยสมบูรณ์แบบจริงๆ ไม่ใช่แค่หน้าตาที่สัดส่วนเป๊ะ หรือว่าหุ่นดี
แต่คือ จิตใจ หัวใจ และความคิดของนางมากกว่าค่ะ

ไดอาน่าตั้งแต่เด็กๆ แล้วเป็นคนที่ไร้เดียงสาและโลกสวยมาก (ย้ำ ว่ามาก)
เชื่อว่าโลกมีแต่สิ่งที่สวยงาม และเชื่อมั่นหมดใจในเรื่องราววีรกรรมของแม่และเพื่อนร่วมเผ่า
อยากเป็นคนที่ออกไปทำความดีและช่วยเหลือคนอื่นแบบนั้น
พอๆ กับที่ปักใจเลยว่า แอรีสนั่นแหละ คือ ต้นเหตุความเลวร้ายที่เกิดกับโลกใบนี้
การกระทำต่างๆ ของไดอาน่าที่เดินหน้าทำทั้งเรื่อง จึงมาจากแรงขับของการอยากช่วยเหลือคนอื่นล้วนๆ
เลือกที่จะออกไปและสู้เพื่อคนที่สู้เพื่อตัวเองไม่ได้ มีความเชื่อมั่นในหน้าที่ และความดีของคนรอบข้าง
ไม่เย่อหยิ่ง ไม่ถือตัว เข้าถึงง่าย อ่อนโยนและเข้มแข็ง แข็งแกร่ง กล้าหาญ
เมื่อรู้ว่าผิด ก็พร้อมที่จะเรียนรู้และปรับตัวให้เหมาะสมกับบริบทสังคม ฉลาดที่จะอยู่ เรียกว่าเป็นตัวอย่างที่ดีในทุกแง่มุม



3. พระเอกคือสิ่งที่ดีที่สุดอีกอย่างหนึ่งของเรื่องนี้
คริส ไพน์ ไม่ได้มีดีแค่ความหล่อค่ะคุณขา ไม่ได้มีดีแค่การเป็นพระเอก แต่การแสดงแบบน้อยได้มากของเขา ทำให้หนังเรื่องนี้สมบูรณ์แบบ
สตีฟในเรื่องคือคนที่รู้ความจริง มองโลกอย่างคนที่เข้าใจและผ่านอะไรมาเยอะ เจ็บปวด หัวเสีย ลังเล สับสน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกัดฟันสู้ และไม่เคยละทิ้งความเชื่อของตัวเองเลย แถมยังกล้าหาญและพร้อมเสียสละเพื่ออุดมการณ์ด้วย
เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆ ต่อทั้งไดอาน่าและตัวเราที่เป็นคนดู และสุดท้าย สตีฟนี่แหละที่สอนบทเรียนสำคัญที่สุดในไดอาน่ารู้ว่า
ความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่ อยู่ที่การเลือกของคนเรา และโลกจะเป็นอย่างไร ก็อยู่ที่ว่าเราเชื่อแบบไหน

4. ความรักเป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนโลกได้จริงๆ นะ
โคตรเชยค่ะ บอกตรงๆ แต่อะไรก็ตามที่ดูเชย เมื่อมาลองคิดดูดีๆ เราจะพบว่ามันเป็นความจริง
ไม่ต้องไปคิดอะไรเยอะขนาดจะเปลี่ยนโลกหรอก เอาแค่เปลี่ยนตัวเองหรือกิจกรรมบางอย่างก็ได้
ถ้าไม่ชอบ ไม่สนใจ ไม่รัก จะไม่มีอารมณ์อยากทำเลยนะ

บอกช้อดีที่ชอบๆ ไปหลายข้อละ ด้านล่างนี้เป็นข้อติ/ข้อกังขาส่วนตัวของเรา
1. คลีโอ 12 ฉบับที่นางเอกอ่านตอนอยู่ที่เกาะมายังไง?
โลกภายนอกคือสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ตอนนั้นอเมริกาน่าจะยังไม่เข้าร่วมสงคราม
ว่าแต่บรรณาธิการคลีโอทำนิตยสารรวมเรื่องรักใคร่และอะไรแบบนี้แล้วเหรอ
ถ้าทำแล้ว แล้วเข้าไปในเกาะที่มีบาเรียกับหมอกคลุมอยู่ได้ยังไง
หรือจริงๆ ไม่ได้หมายถึงนิตยสาร แต่หมายถึงบันทึกลับตำรารัก ฉบับคลีโอพัตรา 12 ฉบับ อะไรแบบนี้หรือเปล่า



2. ชาวอเมซอนบทน้อยไปค่ะ อยากเห็นมีบทมากกว่านี้
เท่าที่ดู แต่ละคนดูเท่และเทพๆ ทั้งนั้น และเสียดายสุดอะไรสุด คือ น้าของไดอาน่า อย่างแอนไทโอพี
นางเท่สุดในเรื่องแล้วนะ เท่สุดในตัวอย่างหนังด้วย แล้วเป็นแม่ทัพเชียวนะ
เป็นผู้หญิงที่แบบขนาดอิชั้นเป็นผู้หญิงด้วยกันยังอยากได้เป็นหลัว ไหงตัดบทนางดื้อๆ แบบนั้นอ่ะ



ปล. แม่สาวเกราะแดงที่วิ่งปราดมาหาตอนแอนไทโอฟีนอนอยู่
มีความอยากรู้มากกว่า ตกลงเป็นแฟนกันหรือเป็นอะไรกัน ในเมื่อเกาะนี้มีแต่ผู้หญิง จะกุ๊กกิ๊กกันก็ไม่แปลกอ่ะนะ

3. ตัวประกอบอื่นๆ ในฝ่ายพระเอก อยากให้ขยายรายละเอียดเรื่องบริบท/ปูมหลังแต่ละคนในมากกว่านี้หน่อยค่ะ
เห็นด้วยกับบางคนที่บอกว่าองก์สามของหนังยืด แต่กลับมีความรวบรัดตัดตอนและเร่งร้อนเกินไป น่าจะมีการปรับใหม่ให้ดีกว่านั้น

4. ตัวร้ายก็ควรปูให้เห็นความอำมหิตกว่านี้ หากไม่ต้องการเน้นขายฝีมือ
เพราะกลายเป็นว่าง่อยกว่าที่ควรจะเป็นจริงๆ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่รู้ว่าในต้นฉบับการ์ตูนบุคลิก/บทบาทเจ้าตัวเป็นยังไงนะคะ
หากเป็นแนวๆ นี้อยู่แล้วก็ถือว่าเสมอตัว

ข้อยิบย่อยอื่นๆ



- ขออนุญาตเถียงแทน Gal Gadot เรื่องที่ว่านางแบกหนังทั้งเรื่องไม่ได้ และแสดงหนังทั้งเรื่องด้วยหน้าเดียว
คืองี้ค่ะ ตอนแรกเราก็คิดว่ามันต้องเป็นหนังของนางคนเดียวว่ะคุณ
แต่เอาจริงๆ นะ พอไปดูมาแล้ว เราคิดว่าสิ่งที่ผกก. ต้องการจะสื่อ ไม่ใช่ความเท่ ความแมน ความวีรสตรีเว่อร์วังของนางคนเดียวอ่ะ
(ไม่เหมือนกัปตันอเมริกานะ อันนั้นชัด และเราก็ชอบที่หนังชัดในการดันความเป็นวีรบุรุษของสตีฟ)
แต่เราคิดว่า ผกก. รวมถึงตัวไดอาน่า สื่อถึงความหวัง และความดีต่างหาก
เป็นคุณสมบัติสากลที่ทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะมีสองสิ่งนี้ และสามารถสร้างสองสิ่งนี้ได้ด้วยการเห็นคนอื่นเป็นแบบอย่าง
เพราะแม้ไดอาน่าจะเก่งเทพ แต่ไดอาน่าก็ไม่ได้เหนือกว่าทุกคน ไม่ได้รู้ทุกอย่าง
และบางอย่างนางก็อ่อนต่อโลก อ่อนแอ มีจุดอ่อน
ในทางกลับกัน พอนางได้เรียนรู้เรื่องต่างๆ จากคนรอบข้าง
นางถึงได้เลือกและค้นพบความแข็งแกร่งในการที่จะมีชีวิตอยู่ และใช้ชีวิตต่อไปต่างหาก

คือ เอาจริงเว้ยคุณ ไดอาน่าไม่มีอะไรเหมือนกัปตันอเมริกาเลยอ่ะ
ความเก่ง พละกำลัง นางน่าจะเหนือกว่าสตีฟ แต่นางเข้าถึงง่ายกว่ามาาาาาก
ธรรมดาผู้หญิงบ้านนอกเข้ากรุงมาก และแม้ตอนนี้นางจะเข้าใจอะไรมากขึ้น
เราก็ไม่เห็นนางไว้ตัว หรือมีการเก๊กอยู่ในมาดตัวเองจ๋าเหมือนสตีฟในหลายๆ ครั้งนะ
ไม่ได้บอกให้ทุกคนมาพึ่งแต่นางด้วย จากที่เห็นในหนังนั้น
นางคิดว่าทุกคนร่วมมือช่วยกันในส่วนที่แต่ละคนช่วยได้ แล้วก็ร่วมมือร่วมใจกันไปมากกว่า
ซึ่งแบบนี้อ่ะ เราว่าดีมาก และนางน่ารักก็เพราะแบบนี้ด้วย

ปล. กัปตันอเมริกาภาคแรกเราเฉยมาก ไม่ค่อยชอบหรือเป็นที่จดจำเท่าไร เทียบกับวันเดอร์ วูแมน ชอบวันเดอร์ วูแมนมากกว่า

ปล. 2 เน้นอีกทีว่า ไดอาน่าไม่ได้มาเพื่อแบกหนังทั้งเรื่อง
แต่นางมาเพื่อนำหนังเรื่องนี้มาให้คนสนใจจะดู แล้วให้เราร่วมแบกมันไว้ ร่วมรับรู้และชื่นชมชื่นชอบกับมันไปด้วยกันนะ

ต่อมาเรื่องหน้าเดียว จริงๆ ด้วยประสบการณ์การแสดงที่ไม่เยอะของ Gal นางคงเล่นอะไรซับซ้อนหลายเลเยอร์ไม่ได้
(เราก็ไม่รู้จะเปรียบเทียบกับใครนะ แต่ที่แน่ๆ นักแสดงบางคนอ่ะ หน้าเดียว แต่คนดูจะรู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่หลากหลายมาก)
ประกอบกับตัวละครไดอาน่าน่าจะเป็นคนตรงๆ ตรงแบบมีอะไรพูดเลย แสดงออกเลย ชัดเจน คงไม่ใช่สไตล์หลอกด่าหรือชอบประชด
ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเล่นน้อย ได้มาก ทำทีก็เล่นใหญ่ไปเลยดีกว่า



อีกเรื่องคือ นางก็เพิ่งมาโลกมนุษย์มั้ยล่ะ ใสไร้เดียงสาเบอร์นั้น จริตจะก้านนางจะไปมีเยอะแยะได้ไง
แล้วเอาจริงๆ นางไม่ได้หน้าเดียวนะ นางแสดงอารมณ์เยอะออก
ทำหน้างง ทำหน้าตลก ทำหน้าน่ารัก ทำหน้าแปลกใจ ทำหน้าเศร้า นางก็ทำตั้งเยอะ
ถ้าจะเอาเยอะกว่านี้ คงต้องให้นางไปฝึกที่บรอดเวย์ก่อนแล้วแหละ

ปล. ทั้งหมดทั้งมวล จะบอกว่า แค่นางหยิบแว่นมาใส่ก็ลบข้อครหาทุกอย่างได้แล้ว เรายอม น่ารักมาก ฮือ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่