เป็นคนร้องไห้งาายมากๆไม่ว่าเรื่องอะไร ก็จะร้องไว้ก่อนรู้นะคะ ว่าเหมือนเด็กทั้งๆที่อายุ20+แล้ว
แต่เหมือนกับว่านิสัยนี้เป็นตั้งแต่เด็กค่ะ สมัยอนุบาลกับประถมก็ชอบโดนเพื่อนแกล้ง ร้องไห้ตลอด
มอปลายก็เพื่อนชอบแกล้งทำแรงๆร้องไห้มันทุกวัน
เข้ามหาลัย ก็แบบขี้น้อยใจอะ เรื่องอะไรที่รับไม่ได้ก็ร้องไห้ไปหมดจนน่ารำคาญตัวเอง
เคยกลั่นนะคะ จะไม่ร้องและตรงคอกับเบ้าตาจะปวดเลยคือมันจะร้องถ้าไม่ร้องไม่ได้
ยกตัวอย่าง แบบว่าเคยไปทำงานละ ทำของตก พี่ที่ทำงานดุ แอบไปร้องไห้โฮเลยค่ะ (บอกตรงๆนะว่ารำคานไม่อยากร้องเลย บางครั้งก็เกลียดตัวเองมากๆๆ)
ไม่ว่าจะเรื่องไรก็ร้อง เคยไปแข่งแบต แพ้ก็ร้อง (กลับมาร้องที่ห้องนะคะ)
ปล.แต่ไม่ใช่พ่อแม่ตามใจนะคะ แค่เป็นคนอ่อนไหวง่ายมากๆ ดูหนังก็ร้อง บางทีดูสกุปชีวิตไรพวกน่าสงสารก็ร้อง(อีเี้ย รำคานตัวเองทำไงดัให้มันเลิกเป็นแบบนี้อายคนอื่นมาก)
เป็นคนขี้แงมากทำไงดี
แต่เหมือนกับว่านิสัยนี้เป็นตั้งแต่เด็กค่ะ สมัยอนุบาลกับประถมก็ชอบโดนเพื่อนแกล้ง ร้องไห้ตลอด
มอปลายก็เพื่อนชอบแกล้งทำแรงๆร้องไห้มันทุกวัน
เข้ามหาลัย ก็แบบขี้น้อยใจอะ เรื่องอะไรที่รับไม่ได้ก็ร้องไห้ไปหมดจนน่ารำคาญตัวเอง
เคยกลั่นนะคะ จะไม่ร้องและตรงคอกับเบ้าตาจะปวดเลยคือมันจะร้องถ้าไม่ร้องไม่ได้
ยกตัวอย่าง แบบว่าเคยไปทำงานละ ทำของตก พี่ที่ทำงานดุ แอบไปร้องไห้โฮเลยค่ะ (บอกตรงๆนะว่ารำคานไม่อยากร้องเลย บางครั้งก็เกลียดตัวเองมากๆๆ)
ไม่ว่าจะเรื่องไรก็ร้อง เคยไปแข่งแบต แพ้ก็ร้อง (กลับมาร้องที่ห้องนะคะ)
ปล.แต่ไม่ใช่พ่อแม่ตามใจนะคะ แค่เป็นคนอ่อนไหวง่ายมากๆ ดูหนังก็ร้อง บางทีดูสกุปชีวิตไรพวกน่าสงสารก็ร้อง(อีเี้ย รำคานตัวเองทำไงดัให้มันเลิกเป็นแบบนี้อายคนอื่นมาก)