สวัสดีค่ะ
ก่อนอื่นเลยขอแนะนำตัวก่อนนะคะคือเราเป็นลูกของเมียหลวงแม่เราได้หย่าร้างกับพ่อเราแล้วเพราะ พ่อ มีเมียน้อยแล้วก็มีลูก
สาเหตุก็เกิดจากเรื่องต่างๆในครอบครัวด้วยทำให้เกิดการหย่าร้างกันแล้วได้เปลี่ยนนามสกุลพ่อไปใช้นามสกุลแม่และเมียน้อยและลูกของเมียน้อยก็ได้ใช้นามสกุลของพ่อเรารู้สึกเกลียดมากเลยทำไมให้คนแบบนั้นมาใช้นามสกุลเดียวกับครอบครัวดีๆแบบเรา
เรื่องนี้ผ่านมาเกือบ 6 7 ปีแล้ว ตอนแรกเราก็พอที่จะทำใจได้เพราะว่าเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วและรู้สึกมีความสุขมากที่แม่เลี้ยงเรามาคนเดียว
แต่พอมาถึงปีนี้ แม่เราหาเงินมาจ่ายค่าเทอมเราไม่ได้เลยต้องติดต่อพ่อ ซึ่งแม่เราบอกว่าต้องยอมเล่นกับน้องที่เป็นลูกเมียน้อยไปก่อน เด็กคนนั้น ชื่อ แพร ตอนเด็กๆเราเกลียดมันมากเพราะมันอาจมาจิกหัวเรา จริงๆแล้วย่าเราก็ไม่ชอบเด็กนั่นหรอกในครอบครัวไม่มีใครชอบเลยแต่เพราะพ่อเป็นคนบอกว่าให้อยู่ที่บ้านในครอบครัวก็เลยต้องยอมไปก่อน มันรู้สึกไม่ค่อยยุติธรรมเลย เราไม่ได้รับความรักจากพ่อ แต่เป็นเด็กนั่นแทน
ตอนนี้ มัน อยู่ป 3 มันเรียนอยู่โรงเรียนวัดแม่ชี ที่จังหวัดหนึ่งเราเรียนอยู่ที่ นครปฐม เราเป็นเด็กที่อยู่โรงเรียนดีๆสังคมดีแต่ก็ติดปัญหาคือเรื่องเงินในการจ่ายค่าเทอม แม่เราพยายามหาเงินมาจ่ายให้ทุกครั้ง พอมาถึงไม่กี่เดือนมานี้ แม่เราต้องไปทำงานบริษัท พ่อ เราเลยต้องไปอยู่กับเด็กนั่น เราไป เจอครั้งแรกก็เห็นว่าเป็นเด็กเรียบร้อยดี เราต้องไปสอนพวกวิชาภาษาอังกฤษคณิต
ตอนแรกเราก็ไม่ได้ติดใจอะไรก็เห็นว่าตั้งใจดีแต่พอผ่าน ไปไม่กี่ชั่วโมง มันเริ่มออกลาย มันขอให้เล่นละครมันบอกว่ามันอยากเป็นตัวร้ายเพราะมันบอกเราว่าเล่นเก่ง ในใจคิดใช่หรอมันใช่เรื่องไหมที่เราต้องมาเล่นด้วย แต่แล้วก็ยอมเล่นเล่นไป พอเราบอกว่าไม่เล่นแล้วมันก็ทำฟึดฟัด
เราเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง จะเรียกโรคจิตก็ได้เพราะเวลาเราทะเลาะกับใครหรือมีใครทะเลาะกันเราชอบอัดเสียงเอาไว้ ซึ่งตอนที่เราทะเลาะกับเด็กนั้นเราอัดเสียงไว้ทุกครั้ง เพราะอะไรนะหรอ พอตอนโตมามันจะได้รู้ไงว่ามันนิสัยยังไง
พอมาเจอครั้งที่ 2 มันก็นิสัยเหมือนเดิมคือ อารมณ์ร้อนขี้เหวี่ยงขี้วีนเอาแต่ใจ เราก็คิดนะว่ามันเป็นเด็กขาดความอบอุ่น จาก พ่อแม่ หรือเพราะมันเป็นลูกคนเดียวมันเลยเอาแต่ใจ เราคิดว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้มาเจอสภาพเป็นเด็กขาดความอบอุ่นขนาดนี้เพราะเรามีแม่ที่เลี้ยงเรามาดี และเราก็เจอมันอีกมากมายจนมาครั้งล่าสุดนี้ ไม่มีใครอยู่ที่บ้านเราเลยต้องไปทำงานกับแม่ด้วยครั้งนี้เราไม่ได้ตั้งใจที่จะไปเล่นกับ มัน เราตั้งใจที่จะไปตัดต่อวีดีโอส่งงาน เพราะที่นั่นมีคอมพิวเตอร์ หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมเราไม่ตบตีหรือกระชากหัวมันอะไรแบบนี้ที่จริงเราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแต่เราติดอยู่ที่ พ่อ เราเคยเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนเราบอกว่าเมียน้อยคนนั้นที่ทำนิสัยดีอย่า เราอย่าไปเชื่อใจมันเลย ไม่มีคนดีคนไหนมาเป็นเมียน้อยคนอื่นเขาหรอก พอเรามาคิดมันก็เป็นเรื่องจริงเหมือนกัน ทุกวันนี้เราไม่ต้องการเงินจากพ่อเลยเราแค่ขอให้เค้ามาจ่ายค่าเทอม พ่อกับเมียน้อยคนนั้นอยู่ๆก็พูดถึงเรื่องจะให้เด็ก นั่น มาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับเรา ที่จริงอีกใจนึงแล้วก็คิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าให้เด็กโรงเรียนวัดมะเรียนโรงเรียนเอกชนอยากรู้เหมือนกันว่ามันจะโดนยำจับเพื่อนเพื่อนไหม อยากให้มันโดนเพื่อนมันแกล้ง เราเป็นคนที่รู้จักเด็กประถมเยอะ เราก็บอกพวกเด็กพวกนั้นไปว่า มันเป็นลูกเมียน้อย เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอโรงเรียนจะด่ามันไหม แต่ต้องบอกไว้ก่อนว่าโรงเรียนเราไม่ใช่โรงเรียนวัด นักเรียนที่โรงเรียนนี้เป็นคน มีฐานะชาติตระกูลดีคงไม่มีใครมาลดตัวมาเล่นกับเด็กนั่นหรอก มีเรื่องนึงที่เราไม่พอใจมาก คือมันนั่งรถตู้กลับบ้าน เราก็ต้องไปหามันเพราะว่าแม่ให้เราไปดูมัน พอเปิดรถตู้เข้าไปแล้วก็ตกใจเพราะในรถตู้นั้นมีเพื่อนในวงเดียวกันและพี่ในวงเดียวกันเช่นกัน ทำให้เราสามารถพูดความในใจออกมาได้เลยว่ามันเป็นลูกเมียน้อยได้เต็มปากและเราไม่ชอบมัน ประเด็นอยู่ที่ว่า มันไปบอกเรื่องของเรากับ พี่คนนั้นที่อยู่ใน วงดนตรี เรา เราโคตรเครียดแค้นมันเลยมันไปบอกเรื่องส่วนตัวของเราได้ไง เราไม่สนิทกันถึงขนาดที่ต้องเอาเรื่องของคนอื่นมาพูด หรือต้องให้เราประจานมั้งว่ามันเป็นอะไร อยู่ในฐานะอะไร
อีกเรื่องหนึ่งคือ มันมีปัญหากับพี่ในวงเรา แล้วมันฟ้องพ่อไม่หมดเพราะเราเลยเข้าใจผิดว่าพี่คนนั้นแกล้งมันเราเลยต้องโทรไปบอก พ่อ ว่า มันโกหกมันพูดไม่หมด ซึ่งมันเป็นเด็กขี้โกหกมาก เป็นเราเราเข้าข้างพี่ในวงดนตรีเรามากเพราะเราเคารพนับถือเขา สุดท้ายเรื่องมันจบลง ทั้งทั้งที่พี่เขาไม่ผิด
เราเลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า เราจะมีวิธีแกล้งหรือแก้แค้น อี เด็กนั่นไหม
อยากหาวิธีแก้แค้นลูกเมียน้อย
ก่อนอื่นเลยขอแนะนำตัวก่อนนะคะคือเราเป็นลูกของเมียหลวงแม่เราได้หย่าร้างกับพ่อเราแล้วเพราะ พ่อ มีเมียน้อยแล้วก็มีลูก
สาเหตุก็เกิดจากเรื่องต่างๆในครอบครัวด้วยทำให้เกิดการหย่าร้างกันแล้วได้เปลี่ยนนามสกุลพ่อไปใช้นามสกุลแม่และเมียน้อยและลูกของเมียน้อยก็ได้ใช้นามสกุลของพ่อเรารู้สึกเกลียดมากเลยทำไมให้คนแบบนั้นมาใช้นามสกุลเดียวกับครอบครัวดีๆแบบเรา
เรื่องนี้ผ่านมาเกือบ 6 7 ปีแล้ว ตอนแรกเราก็พอที่จะทำใจได้เพราะว่าเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วและรู้สึกมีความสุขมากที่แม่เลี้ยงเรามาคนเดียว
แต่พอมาถึงปีนี้ แม่เราหาเงินมาจ่ายค่าเทอมเราไม่ได้เลยต้องติดต่อพ่อ ซึ่งแม่เราบอกว่าต้องยอมเล่นกับน้องที่เป็นลูกเมียน้อยไปก่อน เด็กคนนั้น ชื่อ แพร ตอนเด็กๆเราเกลียดมันมากเพราะมันอาจมาจิกหัวเรา จริงๆแล้วย่าเราก็ไม่ชอบเด็กนั่นหรอกในครอบครัวไม่มีใครชอบเลยแต่เพราะพ่อเป็นคนบอกว่าให้อยู่ที่บ้านในครอบครัวก็เลยต้องยอมไปก่อน มันรู้สึกไม่ค่อยยุติธรรมเลย เราไม่ได้รับความรักจากพ่อ แต่เป็นเด็กนั่นแทน
ตอนนี้ มัน อยู่ป 3 มันเรียนอยู่โรงเรียนวัดแม่ชี ที่จังหวัดหนึ่งเราเรียนอยู่ที่ นครปฐม เราเป็นเด็กที่อยู่โรงเรียนดีๆสังคมดีแต่ก็ติดปัญหาคือเรื่องเงินในการจ่ายค่าเทอม แม่เราพยายามหาเงินมาจ่ายให้ทุกครั้ง พอมาถึงไม่กี่เดือนมานี้ แม่เราต้องไปทำงานบริษัท พ่อ เราเลยต้องไปอยู่กับเด็กนั่น เราไป เจอครั้งแรกก็เห็นว่าเป็นเด็กเรียบร้อยดี เราต้องไปสอนพวกวิชาภาษาอังกฤษคณิต
ตอนแรกเราก็ไม่ได้ติดใจอะไรก็เห็นว่าตั้งใจดีแต่พอผ่าน ไปไม่กี่ชั่วโมง มันเริ่มออกลาย มันขอให้เล่นละครมันบอกว่ามันอยากเป็นตัวร้ายเพราะมันบอกเราว่าเล่นเก่ง ในใจคิดใช่หรอมันใช่เรื่องไหมที่เราต้องมาเล่นด้วย แต่แล้วก็ยอมเล่นเล่นไป พอเราบอกว่าไม่เล่นแล้วมันก็ทำฟึดฟัด
เราเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง จะเรียกโรคจิตก็ได้เพราะเวลาเราทะเลาะกับใครหรือมีใครทะเลาะกันเราชอบอัดเสียงเอาไว้ ซึ่งตอนที่เราทะเลาะกับเด็กนั้นเราอัดเสียงไว้ทุกครั้ง เพราะอะไรนะหรอ พอตอนโตมามันจะได้รู้ไงว่ามันนิสัยยังไง
พอมาเจอครั้งที่ 2 มันก็นิสัยเหมือนเดิมคือ อารมณ์ร้อนขี้เหวี่ยงขี้วีนเอาแต่ใจ เราก็คิดนะว่ามันเป็นเด็กขาดความอบอุ่น จาก พ่อแม่ หรือเพราะมันเป็นลูกคนเดียวมันเลยเอาแต่ใจ เราคิดว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้มาเจอสภาพเป็นเด็กขาดความอบอุ่นขนาดนี้เพราะเรามีแม่ที่เลี้ยงเรามาดี และเราก็เจอมันอีกมากมายจนมาครั้งล่าสุดนี้ ไม่มีใครอยู่ที่บ้านเราเลยต้องไปทำงานกับแม่ด้วยครั้งนี้เราไม่ได้ตั้งใจที่จะไปเล่นกับ มัน เราตั้งใจที่จะไปตัดต่อวีดีโอส่งงาน เพราะที่นั่นมีคอมพิวเตอร์ หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมเราไม่ตบตีหรือกระชากหัวมันอะไรแบบนี้ที่จริงเราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแต่เราติดอยู่ที่ พ่อ เราเคยเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง เพื่อนเราบอกว่าเมียน้อยคนนั้นที่ทำนิสัยดีอย่า เราอย่าไปเชื่อใจมันเลย ไม่มีคนดีคนไหนมาเป็นเมียน้อยคนอื่นเขาหรอก พอเรามาคิดมันก็เป็นเรื่องจริงเหมือนกัน ทุกวันนี้เราไม่ต้องการเงินจากพ่อเลยเราแค่ขอให้เค้ามาจ่ายค่าเทอม พ่อกับเมียน้อยคนนั้นอยู่ๆก็พูดถึงเรื่องจะให้เด็ก นั่น มาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับเรา ที่จริงอีกใจนึงแล้วก็คิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าให้เด็กโรงเรียนวัดมะเรียนโรงเรียนเอกชนอยากรู้เหมือนกันว่ามันจะโดนยำจับเพื่อนเพื่อนไหม อยากให้มันโดนเพื่อนมันแกล้ง เราเป็นคนที่รู้จักเด็กประถมเยอะ เราก็บอกพวกเด็กพวกนั้นไปว่า มันเป็นลูกเมียน้อย เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอโรงเรียนจะด่ามันไหม แต่ต้องบอกไว้ก่อนว่าโรงเรียนเราไม่ใช่โรงเรียนวัด นักเรียนที่โรงเรียนนี้เป็นคน มีฐานะชาติตระกูลดีคงไม่มีใครมาลดตัวมาเล่นกับเด็กนั่นหรอก มีเรื่องนึงที่เราไม่พอใจมาก คือมันนั่งรถตู้กลับบ้าน เราก็ต้องไปหามันเพราะว่าแม่ให้เราไปดูมัน พอเปิดรถตู้เข้าไปแล้วก็ตกใจเพราะในรถตู้นั้นมีเพื่อนในวงเดียวกันและพี่ในวงเดียวกันเช่นกัน ทำให้เราสามารถพูดความในใจออกมาได้เลยว่ามันเป็นลูกเมียน้อยได้เต็มปากและเราไม่ชอบมัน ประเด็นอยู่ที่ว่า มันไปบอกเรื่องของเรากับ พี่คนนั้นที่อยู่ใน วงดนตรี เรา เราโคตรเครียดแค้นมันเลยมันไปบอกเรื่องส่วนตัวของเราได้ไง เราไม่สนิทกันถึงขนาดที่ต้องเอาเรื่องของคนอื่นมาพูด หรือต้องให้เราประจานมั้งว่ามันเป็นอะไร อยู่ในฐานะอะไร
อีกเรื่องหนึ่งคือ มันมีปัญหากับพี่ในวงเรา แล้วมันฟ้องพ่อไม่หมดเพราะเราเลยเข้าใจผิดว่าพี่คนนั้นแกล้งมันเราเลยต้องโทรไปบอก พ่อ ว่า มันโกหกมันพูดไม่หมด ซึ่งมันเป็นเด็กขี้โกหกมาก เป็นเราเราเข้าข้างพี่ในวงดนตรีเรามากเพราะเราเคารพนับถือเขา สุดท้ายเรื่องมันจบลง ทั้งทั้งที่พี่เขาไม่ผิด
เราเลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า เราจะมีวิธีแกล้งหรือแก้แค้น อี เด็กนั่นไหม