แม่ไม่เข้าใจผม หรือผมไม่เข้าใจแม่?
ผมเป็นนักเรียนเตรียมอุดมที่มาจากจังหวัดข้างเคียงกรุงเทพ ผมไม่ได้นอนค้างหอ ผมเดินทางไปกลับระหว่างบ้านผมกับโรงเรียน ด้วยรถตู้โดยสาร2ต่อ เพราะฉะนั้นผมต้องออกจากบ้านก่อน6โมงเช้าเพื่อกันรถติดและไปรร.สาย โดยผมจะต้องปลุกพี่ให้ไปส่งผมที่ท่ารถตู้ (แล้วพี่ผมก็กลับมานอนต่อ เพราะเค้าไปทำงานเวลาสาย) แม่ผมจะออกไปทำงานตอนตี3ทุกวัน กลับบ้านก็สายๆ แม่เป็นห่วงผม จะโทรมาปลุกผมตอนเช้าตลอด ผมเป็นคนที่ปลุกยาก บ้านผมนอน3คนเตียงเดียวกัน พอนาฬิกาปลุกหรือแม่โทรมาปลุกผมจะรู้สึกตัวช้ากว่าพี่ ผมตื่นมาจะชอบกดเลื่อนนาฬิกาปลุก ผมทำอย่างนี้ประจำเพราะผมสามารถจัดการตัวเองและไปทันรถตู้รอบก่อน6โมงได้ เป็นกิจวัตรของผมตั้งแต่ผมเข้ามอ4จนตอนนี้ผมอยู่ห้องคิงมอ5 ช่วงนี้ผมมีปัญหากับแม่ คือ ผมนอนดึกแล้วตื่นไม่ได้แม่ต้องโทรมาปลุก (โดยปกติแล้วแม่ผมก็โทรมาปลุกตลอด) แล้วตอนเย็นกว่าผมจะกลับถึงบ้านก็เกือบทุ่มนึง ผมกินข้าว พาหมาออกไปขับถ่ายข้างนอก จัดการตัวเอง กว่าผมจะทำการบ้านเสร็จก็4ทุ่มเกือบ5ทุ่มแล้ว แม่มักจะว่าผมเรื่องผมนอนดึกเสมอ เพราะแม่จะโทรมาปลุกตอนเช้า แต่ช่วงหลังมานี้ แม่ด่าผมรุนแรงใช้คำหยาบคาย ใส่อารมณ์กับผม ผมอดทนอดกลั้นมาก ไม่เถียงกลับไป ผมรู้สึกว่าแม่ไม่เข้าใจผม ผมเรียนที่รร.ก็เครียดมากแล้ว ผมเดินทางไปกลับก็เหนื่อยแล้ว กลับบ้านมาต้องมาฟังแม่ด่าผมอีก แม่ด่าว่า ผมมันพึ่งพาอะไรไม่ได้ อนาคตไปได้ไม่ไกล ผลการเรียนของผมดีที่สุดในตระกูลแล้วแท้ๆ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่ดูผลการเรียนผมบ้าง ผมค่อนข้างเครียดจริงๆ เพราะห้องคิงในตอนนี้มันเงียบและเครียดเกินไป ผมกลับบ้านไปก็ต้องมาฟังแม่ด่า ผมควรจะทำยังไง มีใครอธิบายอะไรให้ผมสบายใจมากขึ้นได้บ้างไหมครับ ผมเข้าใจว่าแม่ผมก็เป็นห่วง แต่ผมเริ่มรู้สึกเกลียดแม่ผมแล้ว
แม่ไม่เข้าใจผม หรือผมไม่เข้าใจแม่ครับ?
ผมเป็นนักเรียนเตรียมอุดมที่มาจากจังหวัดข้างเคียงกรุงเทพ ผมไม่ได้นอนค้างหอ ผมเดินทางไปกลับระหว่างบ้านผมกับโรงเรียน ด้วยรถตู้โดยสาร2ต่อ เพราะฉะนั้นผมต้องออกจากบ้านก่อน6โมงเช้าเพื่อกันรถติดและไปรร.สาย โดยผมจะต้องปลุกพี่ให้ไปส่งผมที่ท่ารถตู้ (แล้วพี่ผมก็กลับมานอนต่อ เพราะเค้าไปทำงานเวลาสาย) แม่ผมจะออกไปทำงานตอนตี3ทุกวัน กลับบ้านก็สายๆ แม่เป็นห่วงผม จะโทรมาปลุกผมตอนเช้าตลอด ผมเป็นคนที่ปลุกยาก บ้านผมนอน3คนเตียงเดียวกัน พอนาฬิกาปลุกหรือแม่โทรมาปลุกผมจะรู้สึกตัวช้ากว่าพี่ ผมตื่นมาจะชอบกดเลื่อนนาฬิกาปลุก ผมทำอย่างนี้ประจำเพราะผมสามารถจัดการตัวเองและไปทันรถตู้รอบก่อน6โมงได้ เป็นกิจวัตรของผมตั้งแต่ผมเข้ามอ4จนตอนนี้ผมอยู่ห้องคิงมอ5 ช่วงนี้ผมมีปัญหากับแม่ คือ ผมนอนดึกแล้วตื่นไม่ได้แม่ต้องโทรมาปลุก (โดยปกติแล้วแม่ผมก็โทรมาปลุกตลอด) แล้วตอนเย็นกว่าผมจะกลับถึงบ้านก็เกือบทุ่มนึง ผมกินข้าว พาหมาออกไปขับถ่ายข้างนอก จัดการตัวเอง กว่าผมจะทำการบ้านเสร็จก็4ทุ่มเกือบ5ทุ่มแล้ว แม่มักจะว่าผมเรื่องผมนอนดึกเสมอ เพราะแม่จะโทรมาปลุกตอนเช้า แต่ช่วงหลังมานี้ แม่ด่าผมรุนแรงใช้คำหยาบคาย ใส่อารมณ์กับผม ผมอดทนอดกลั้นมาก ไม่เถียงกลับไป ผมรู้สึกว่าแม่ไม่เข้าใจผม ผมเรียนที่รร.ก็เครียดมากแล้ว ผมเดินทางไปกลับก็เหนื่อยแล้ว กลับบ้านมาต้องมาฟังแม่ด่าผมอีก แม่ด่าว่า ผมมันพึ่งพาอะไรไม่ได้ อนาคตไปได้ไม่ไกล ผลการเรียนของผมดีที่สุดในตระกูลแล้วแท้ๆ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่ดูผลการเรียนผมบ้าง ผมค่อนข้างเครียดจริงๆ เพราะห้องคิงในตอนนี้มันเงียบและเครียดเกินไป ผมกลับบ้านไปก็ต้องมาฟังแม่ด่า ผมควรจะทำยังไง มีใครอธิบายอะไรให้ผมสบายใจมากขึ้นได้บ้างไหมครับ ผมเข้าใจว่าแม่ผมก็เป็นห่วง แต่ผมเริ่มรู้สึกเกลียดแม่ผมแล้ว