เมื่อวานตอนรร.เลิกเรากับกลุ่มเพื่อนชวนกันไปกินซูชิร้านอรทัยที่วังหลังพวกเราขึ้นไปนั่งกินที่ชั้น2กินไปก็เม้าท์มอยไป กินอิ่มเสร็จก็เรียกเช็คบิล พอเช็คบิลเสร็จพวกเราก็ลุกจากเก้าอี้ ตอนเดินก็สวนทางกับเด็กนักเรียนชายมาเป็นกลุ่ม5คนได้ ใส่กางเกงนักเรียนสีน้ำตาล2คนกางเกงนักเรียนสีดำ3คน น่ารักทั้งกลุ่มเลย เรามองหันกลับไปเห็นพวกกลุ่มนักเรียนชาย5คนนั้นกำลังจะนั่งที่โต๊ะที่พวกเรานั่งกินซูชิเมื่อกี้ เรากลับเพื่อนก็เดินลงจากร้าน พอพวกเราเดินออกจากร้านก็ได้ยินเสียงผู้ชายพูดว่าเธอๆลืมกระเป๋าตังค์เรากับเพื่อนเลยหันไปดู เห็นเด็กนักเรียนชายที่เดินสวนกันบนร้านเมื่อกี้วิ่งหน้าตื่นกันมา2คนมา แล้วเขาก็พูดว่าพวกเธอลืมกระเป๋าตังค์ เรากับเพื่อนเลยล้วงไปในกระเป๋ากระโปรงเพื่อดูว่ากระเป๋าตังค์พวกเรายังอยู่มั้ย พอล้วงดูเพื่อนเราบอกว่าใช่ลืมจริงๆด้วย เขาเลยส่งกระเป๋าตังค์ให้เพื่อนเรา เพื่อนเราที่เป็นเจ้าของกระเป๋าตังค์เลยเปิดกระเป๋าดูว่าเงินอยู่ครบมั้ย พอตรวจดูว่าครบเพื่อนเราเลยหยิบเงินให้นักเรียนชายที่วิ่งเอากระเป๋ามาคืนให้ แต่ถูกปฏิเสธบอกว่าไม่เป็นไรครับ เพื่อนเราก็ยื่นให้บอกให้พวกเขารับเงิน จนเด็กนักเรียนผู้ชายที่วิ่งเอากระเป๋ามาคืนให้ที่ใส่กางเกงสีน้ำตาลพูดว่า เก็บเงินของเธอไว้เถอะกว่าพ่อแม่เธอจะหามาให้เธอได้ เราไม่ได้ต้องการรางวัลตอบแทนหรอกนะ ที่วิ่งเอามาคืนให้เธอเพราะของมันไม่ใช่ของเราๆจะเก็บไว้ทำไม เพื่อนเราเลยบอกว่างั้นขอเลี้ยงซูชิตอบแทนพวกเธอแล้วกัน เขาเลยยอม พวกเราเลยนั่งกินพวกเขาต่อ แล้วก็ได้พูดคุยทั้งกลุ่มเป็นคนน่ารักเป็นสุภาพบุรุษจริงๆโดยเฉพาะสุภาพบุรุษกางเกงสีน้ำตาล ต้องขอบคุณเบส กันต์ สุภาพบุรุษลูกแม่รำเพย ที่พวกเธออุตส่าห์วื่งเอากระเป๋าตังค์มาให้ ขอบคุณโรงเรียนพวกเธอที่สอนมาดีให้ซื่อสัตย์
ปล1.หวังว่าคงจะได้เจอพวกเธออีก
ปล2.เพื่อนเราแอบปลื้มพวกเธอแต่มันไม่กล้าขอเฟส
ฝากถึงเด็กเทพศิรินทร์ที่เจอที่ร้านอรทัยซูชิวังหลัง
ปล1.หวังว่าคงจะได้เจอพวกเธออีก
ปล2.เพื่อนเราแอบปลื้มพวกเธอแต่มันไม่กล้าขอเฟส