ผมยังไม่มีแฟนนะครับ แต่อยากถามไว้

คือวิถีชีวิตของผม ถ้าเทียบกับคนในวัยเดียวกันแล้วก็ถือว่าค่อนข้างแตกต่าง ผมจะชอบไปเที่ยวถ่ายรูปตามพวกวัดหรือสถานที่ทางประวัติศาสตร์ต่าง ๆ บางที่ก็ต้องเดินเป็นกิโล ๆ หรือต้องค่อนข้างสมบุกสมบันแบบว่า ลงรถเมล์ ต่อรถสองแถว ต่อมอเตอร์ไซค์รับจ้างอะไรแบบนั้น และบางทีถ้าผมไปวัดหรือไปในสถานที่ที่มีอะไรสวย ๆ มุมสวย ๆ ให้ถ่ายภาพเยอะ ๆ บางทีผมแทบจะสิงอยู่ในนั้นเลย แบบดื่มด่ำกับบรรยากาศ สนุกกับการถ่ายรูปอะไรแบบนั้น ซึ่งอย่าว่าแต่แฟนเลย เพื่อนบางคนก็ไม่ชอบและไม่สนใจที่จะเที่ยวอะไรแบบนี้

ทีนี้ผมก็แอบคิดว่าถ้าผมมีแฟน จะมีผู้หญิงคนไหนมั้ยที่จะยอมมาเสียเวลา ยอมมาเที่ยว ยอมมาทำอะไรแบบนี้กับผม หรือผมจะต้องยอมทิ้งความชอบ ยอมเปลี่ยนวิถีชีวิตตรงนี้ไป หรือบางทีคนเป็นแฟนกันก็ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันตลอดเวลา? อาจมีบางช่วงที่เราขอออกไปสันโดษ ขอออกไปเที่ยวอะไรคนเดียวบ้าง เพราะเอาจริงผมเองก็เป็นคนที่รักสันโดษ แต่เอาจริงผมเหมือนเสพติดการเที่ยวทำนองนี้ไปแล้ว ถ้ามีวันหยุด หรือมีเวลาปุ๊บ ผมจะต้องหาเรื่องแวะ หาเรื่องออกจากบ้านเพื่อไปเที่ยวในแบบนั้นให้ได้ ไม่งั้นบางทีมันจะหงุดหงิด