1. มีอาการเหมือนผีอำบ่อยมาก คือลุกไม่ขึ้น นอนหลับดีๆรู้สึกเหมือนมีคนมองเลยตื่นมา เเต่ปรากฎว่าลุกไม่ขึ้น พยายามลืมตาเเหกตาตัวเองมามองให้ได้ ก็ลืมได้เเค่ลางๆเท่านั้น ถ้าไม่ฮีกพยายามสู้สุดในก็ไม่สามารถขยับได้ อีกทางเลือกคือนอนหลับต่อไป เเต่ใครมันจะกล้าหลับต่อล่ะคะ
หลังๆ มีเเบบ รู้สึกมีคนมอง พอลืมตามาได้นิดเดียว (พยายามลืมตาเต็มๆมันลืมไม่ขึ้นต้องฝืนเท่านั้น) ลืมตาได้นิดเดียวเห็นเป็นลางๆเเบบมีคนก้มมามองเราอยู่ข้างๆหัวเลย เราก็กลัวสิคะ พยายามเเหกตาลืมตาให้ได้จนใกล้จะลืมได้ละ ภาพนั้นค่อยๆหายไป หลอนเลย บางทีก็มีหลับสนิทอยู่ดีๆก็มีเสียงคนคุยกันเถียงกันในหู เราพยายามลืมตาขยับตัว ไม่ได้อีกละ = =' ก็ได้ยินเสียงผู้ชายเเก่พูดข้างหูว่า "รู้เเล้วใช่มั้ยว่ากูเป็นใคร" เท่านั้นเเหละฝืนจนลุกขึ้นมานั่งได้ โทรหาเเม่กลางดึกเลย จะร้องไห้ เพราะเสียงคนคุยกันบางวันก็ ญ./ญ. บางวันก็ ช./ญ. เค้าคุยกันฟังไม่ได้ศัพท์เท่าไร มีเเต่ประโยคนั้นเเหละที่เหมือนพูดกรอกหูสุด 5555+ หลอนเลย
2. นอนหลับอยู่ๆก็มีเสียงเเม่เรียก "......." ชื่อเรามีสองพยางค์ เเต่เเม่จะเรียกพยางหลังมากกว่า เเต่เสียงนี้ เเม่เรียกพยางค์หน้า ซึ่งเเบบไม่ชินเลยลุกขึ้นมานั่งงงมาว่าเเม่เรียกทำไมจะใช้อะไรรึเปล่า เเต่ไม่ได้ขานเพราะงงทำไมเเม่เรียกพยางค์หน้า พอลุกขึ้นมา อ้าว! อยู่หอนี่กว่า ไม่ได้อยู่บ้าน ละเเม่ไม่ได้มาหา เราอยู่คนเดียว เท่านั้นเเหละ T^T โทรหาเเม่ดีกว่า 55555 ตอนนั้นตี 3-4 ได้ เราโทรหาเเม่เวลาเเบบนี้บ่อย เเละเเม่จะไม่เเสดงอาการรำคาญหรืองัวเงียถึงเเม้เเม่จะนอนเเล้วก็ตาม เพราะเรามีอาการเเบบนี้บ่อยมาก เเละเเม่รู้ว่าเรากลัวจริงจัง เเม่กลัวเราเป็นประสาทไปซะก่อนเลยรับสายตลอด ปลอบขวัญให้ลูกสาวใจสู้ไว้ 5555+
3. จากนั้นเวลาเปิดประตูห้องที่หอออกไปกลางคืนทีไร จังหวะเจอคนเดินผ่านห้องพอดี ใจตกไปที่ตาตุ่มทุกที เหมือนใจไม่ได้เตรียมใจว่าจะเจอคนหรืออะไรหน้าห้อง 5555+ ตลกมาก มีเเบบเปิดไป เจอผู้ชายเค้าเห็นเราทำหน้าตกใจละเเบบมือทาบอกตัวเอง เค้าหันมาบอกว่า ผมก็ตกใจเหมือนกันครับ 555+ อีตาบ้าาา
4. คืนนึงเวลาประมาณ ตี 2กว่าๆ นอนอยู่ บิดตัวตื่นลืมตามาช้าๆเเต่ลืมสุดไม่ได้เช่นเคย เห็นเเฟนอยู่โต๊ะคอมปลายเตียง กำลังลุกจากเก้าอี้เดินไปทางห้องน้ำ เราก็อืมมมม... นอนต่อ ซักพัก นึกขึ้นได้ เเฟนไม่ได้มาหา!! อ้าวตื่น!! โทรหาเเม่
5. ย้ายมาหอใหม่ นอนอยู่กับเเฟน เราหันข้างมาทางทีวี(ทีวีปิดอยู่) ละอยู่ๆไม่รู้เป็นไร ลืมตาเต็มตาตื่นมามองทีวีเห็นเงาสะท้อนเป็นผู้ชายยืนอยู่ตรงตู้เสื้อผ้าฝั่งตรงข้าม ใส่เสื้อเเขนยาว หมวกไหมพรหม มีเเบบจังหวะรู้ว่าเรามองอยู่ จากที่ยืนหันหน้ามาทางเรา จะเอี้ยวตัวหันหนี เเต่หยุดที่หันข้าง ตอนเเรกเราก็นึกว่าเเฟนเรามันอาจจะตื่นมาทำอะไรรึเปล่า เเต่ เเเต่! มีคนขยับตัวข้างๆเราจ้า เเสดงว่าเเฟนมันนอนอยู่ข้างเรา เเล้วอีที่ยืนอยู่นี่ใคร!! เรานึกว่าโจรมาขโมยของเเน่ๆเเต่พอหันมามองตรงกระจกโต๊ะเครื่องเเป้งที่มันอยู่ใกล้ๆทีวี ปรากฎไม่เห็นใคร เเต่มองทีวี ยังมีอยู่ เราก็เลยปลุกเเฟนเลย ไม่ไหวเเล้วหลอน! เเต่เเฟนเราชอบมองว่าเราหลอนไปเอง คิดไปเอง มโน อะไรเเบบนี้ TT
เป็นเรื่องราวประมาณนี้บ่อยมากจนเหมือนบางที ต้องตื่นไปทำธุระตอนเช้า เเต่มันนอนไม่อิ่ม เหมือนไม่ได้นอน เพราะโดนเเบบนี้ เเล้วก็ต้องคอยตื่นมาระเเวงหน้าระเเวงหลัง ตื่นได้ทีหันมองซ้ายขวาเเล้วค่อยนอนต่อ รู้สึกเหมือนเราจะหลอนหนักเเล้วอะค่ะ เบื่อเเล้วกลัวด้วย ไม่อยากมีอาการเเบบนี้ ทำไงดีคะ? รบกวนเเนะนำด้วยค่ะ อยากจิตใจเข้มเเข็งเเล้วก็อยู่คนเดียวได้โดยไม่หลอนไม่กลัว
หลอน จิตตก ตกใจง่าย ฝันร้ายบ่อย มีอาการเหมือนโดนผีอำอยู่บ่อยๆ ทำไงดีคะ?
หลังๆ มีเเบบ รู้สึกมีคนมอง พอลืมตามาได้นิดเดียว (พยายามลืมตาเต็มๆมันลืมไม่ขึ้นต้องฝืนเท่านั้น) ลืมตาได้นิดเดียวเห็นเป็นลางๆเเบบมีคนก้มมามองเราอยู่ข้างๆหัวเลย เราก็กลัวสิคะ พยายามเเหกตาลืมตาให้ได้จนใกล้จะลืมได้ละ ภาพนั้นค่อยๆหายไป หลอนเลย บางทีก็มีหลับสนิทอยู่ดีๆก็มีเสียงคนคุยกันเถียงกันในหู เราพยายามลืมตาขยับตัว ไม่ได้อีกละ = =' ก็ได้ยินเสียงผู้ชายเเก่พูดข้างหูว่า "รู้เเล้วใช่มั้ยว่ากูเป็นใคร" เท่านั้นเเหละฝืนจนลุกขึ้นมานั่งได้ โทรหาเเม่กลางดึกเลย จะร้องไห้ เพราะเสียงคนคุยกันบางวันก็ ญ./ญ. บางวันก็ ช./ญ. เค้าคุยกันฟังไม่ได้ศัพท์เท่าไร มีเเต่ประโยคนั้นเเหละที่เหมือนพูดกรอกหูสุด 5555+ หลอนเลย
2. นอนหลับอยู่ๆก็มีเสียงเเม่เรียก "......." ชื่อเรามีสองพยางค์ เเต่เเม่จะเรียกพยางหลังมากกว่า เเต่เสียงนี้ เเม่เรียกพยางค์หน้า ซึ่งเเบบไม่ชินเลยลุกขึ้นมานั่งงงมาว่าเเม่เรียกทำไมจะใช้อะไรรึเปล่า เเต่ไม่ได้ขานเพราะงงทำไมเเม่เรียกพยางค์หน้า พอลุกขึ้นมา อ้าว! อยู่หอนี่กว่า ไม่ได้อยู่บ้าน ละเเม่ไม่ได้มาหา เราอยู่คนเดียว เท่านั้นเเหละ T^T โทรหาเเม่ดีกว่า 55555 ตอนนั้นตี 3-4 ได้ เราโทรหาเเม่เวลาเเบบนี้บ่อย เเละเเม่จะไม่เเสดงอาการรำคาญหรืองัวเงียถึงเเม้เเม่จะนอนเเล้วก็ตาม เพราะเรามีอาการเเบบนี้บ่อยมาก เเละเเม่รู้ว่าเรากลัวจริงจัง เเม่กลัวเราเป็นประสาทไปซะก่อนเลยรับสายตลอด ปลอบขวัญให้ลูกสาวใจสู้ไว้ 5555+
3. จากนั้นเวลาเปิดประตูห้องที่หอออกไปกลางคืนทีไร จังหวะเจอคนเดินผ่านห้องพอดี ใจตกไปที่ตาตุ่มทุกที เหมือนใจไม่ได้เตรียมใจว่าจะเจอคนหรืออะไรหน้าห้อง 5555+ ตลกมาก มีเเบบเปิดไป เจอผู้ชายเค้าเห็นเราทำหน้าตกใจละเเบบมือทาบอกตัวเอง เค้าหันมาบอกว่า ผมก็ตกใจเหมือนกันครับ 555+ อีตาบ้าาา
4. คืนนึงเวลาประมาณ ตี 2กว่าๆ นอนอยู่ บิดตัวตื่นลืมตามาช้าๆเเต่ลืมสุดไม่ได้เช่นเคย เห็นเเฟนอยู่โต๊ะคอมปลายเตียง กำลังลุกจากเก้าอี้เดินไปทางห้องน้ำ เราก็อืมมมม... นอนต่อ ซักพัก นึกขึ้นได้ เเฟนไม่ได้มาหา!! อ้าวตื่น!! โทรหาเเม่
5. ย้ายมาหอใหม่ นอนอยู่กับเเฟน เราหันข้างมาทางทีวี(ทีวีปิดอยู่) ละอยู่ๆไม่รู้เป็นไร ลืมตาเต็มตาตื่นมามองทีวีเห็นเงาสะท้อนเป็นผู้ชายยืนอยู่ตรงตู้เสื้อผ้าฝั่งตรงข้าม ใส่เสื้อเเขนยาว หมวกไหมพรหม มีเเบบจังหวะรู้ว่าเรามองอยู่ จากที่ยืนหันหน้ามาทางเรา จะเอี้ยวตัวหันหนี เเต่หยุดที่หันข้าง ตอนเเรกเราก็นึกว่าเเฟนเรามันอาจจะตื่นมาทำอะไรรึเปล่า เเต่ เเเต่! มีคนขยับตัวข้างๆเราจ้า เเสดงว่าเเฟนมันนอนอยู่ข้างเรา เเล้วอีที่ยืนอยู่นี่ใคร!! เรานึกว่าโจรมาขโมยของเเน่ๆเเต่พอหันมามองตรงกระจกโต๊ะเครื่องเเป้งที่มันอยู่ใกล้ๆทีวี ปรากฎไม่เห็นใคร เเต่มองทีวี ยังมีอยู่ เราก็เลยปลุกเเฟนเลย ไม่ไหวเเล้วหลอน! เเต่เเฟนเราชอบมองว่าเราหลอนไปเอง คิดไปเอง มโน อะไรเเบบนี้ TT
เป็นเรื่องราวประมาณนี้บ่อยมากจนเหมือนบางที ต้องตื่นไปทำธุระตอนเช้า เเต่มันนอนไม่อิ่ม เหมือนไม่ได้นอน เพราะโดนเเบบนี้ เเล้วก็ต้องคอยตื่นมาระเเวงหน้าระเเวงหลัง ตื่นได้ทีหันมองซ้ายขวาเเล้วค่อยนอนต่อ รู้สึกเหมือนเราจะหลอนหนักเเล้วอะค่ะ เบื่อเเล้วกลัวด้วย ไม่อยากมีอาการเเบบนี้ ทำไงดีคะ? รบกวนเเนะนำด้วยค่ะ อยากจิตใจเข้มเเข็งเเล้วก็อยู่คนเดียวได้โดยไม่หลอนไม่กลัว