บอกก่อนเลยว่า นี่ไม่ใช่นิยาย นี่ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น แต่มันคือเรื่องของผม   
        คือ ตัวผมท้องเสีย แบบไหลจู๊ดๆตั้งแต่เมื่อคืน ก็เลยโทรให้แฟนมารับไปหาหมอ เพราะรถผมเสีย(วันแห่งหายนะจริงเสียทั้งคนทั้งรถ) แฟนก็มารับพาไป โรงพยาบาล แต่แฟนต้องรีบไปเข้างาน หมอก็ให้นั่งยามากิน ตอนแรกหมอจะให้นอน รพ. เพราะ เขาบอกหน้าผมซีด ผมก็ปฏิเสธไป เพราะไม่ชอบ นอน รพ. เหมือนตอนแรกหมอจะไม่ยอม ผมก็อ้างนั่น อ้างนี่ หมอเลยปล่อยตัวออกมา  ขากลับ ผมต้องนั่งรถกลับเอง ตอนแรกจะนั่งแท็กซี่ ก็งกไง มันแพง5555 เลยนั่งรถตู้แม่มม ยังไงก็ผ่าน    ผมได้นั่งเบาะท้าย ด้านในสุด  ตอนแรกจะไม่ขึ้นละ เพราะเบาะท้ายมันเวียนหัว แต่ในใจก็คิดไง ว่า เอ้อ เดี๋ยวต้องมีคนลงละวะ  
             ก็ขึ้นมา นั่งไปได้สักพัก อาการมาละ 'โครกกกกก'  ไม่ได้หิวข้าวนะ เคยป้ะ เวลาท้องเสีย แล้วท้องมันร้องเหมือนเสียงชักโครกอ่ะ เอ้อ  อารมณ์นั้นเลย555
            เราก็เริ่มไม่อยู่สุขละ ขยับซ้ายที ขวาที จนน้องนักเรียนหันมาถาม "จะอ้วกหรอพี่" ผมก็ส่ายหน้า ตาไม่มองน้องหรอก มองแต่กระจก เมื่อไรจะถึงบ้านกรู๊วววววว     
            นั่งไปซักพัก เอ้อ หาย ! แต่ๆๆๆ  ไม่จบไง รู้สึกเหมือนปวดตด อยากจะตด สงสารคนในรถก็สงสาร แต่แบบไม่ไหวละจริงๆ ขอแบบ ตดระบายนิดนึงละกัน  ก็ค่อยๆปล่อย ปริ๊ดด ! !!!!!!! ! ! เห้ยย คะคือ มันไม่ใช่ตดเว้ย มันคือขี้ ขี้เหลวๆเลยอ่ะ แล้วอีน้องคนข้างๆตอนแรกมันก็คุยกับเพื่อนไง มันก็หยุดไป คนในรถก็มีอาการแบบ #ขมคอ นาทีนั้น ทำตัวไม่ถูก ถ้านั่งต่อไปเรื่อยๆ สงสารคนในรถ ลงก่อน คนอื่นก็ต้องรู้ บ้านก็ยังอีกไกล  
คนที่นั่งเบาะหน้าก็พูดกับเพื่อนนางเบาๆว่า "เหม็นตีนใครป้ะ" อยากจะเถียงไม่ใช่ตีน แต่ขี้กูเอง กูอยากจะตด แต่ขี้มันไหลออกมาด้วย กูไม่ได้ตั้งใจ
            แล้วแบบมันก็เลอะๆเน้าะ เลยตัดสินใจบอกคนขับ ให้จอด แล้วก็ลงเลย คนขับก็ทำหน้างงๆ เพราะตรงที่กูลงมันคือออ  สี่แยกไฟแดงง เขาก็ไม่ให้ผมลงนะ เขาบอกให้รออีกนิด พอเลยไฟแดงได้ผมลงเลย ตรงนั้นมันมีปั๊มอยู่ ผมเลยเดินเข้าห้องน้ำ ถอดกางเกงในทิ้งแล้วเดินออกมา โบกรถตู้คันต่อไปปปป