เราคบกับแฟนมาระยะหนึ่ง  ช่วงแรกๆที่คบกับแฟน เราทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆ เพียงเพราะเรารู้ว่าแฟนที่คบแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเอง ซึ่งเค้าไม่ได้บอกเรา แต่เราเป็นคนรู้เอง และเค้าก็ยอมรับว่าสิ่งที่เรารู้มาเป็นความจริง  เค้ามีความรู้สึกดีๆให้เพื่อนสนิท มีรูปเพื่อนสนิทในโทศัพท์ ทักแชทเพื่อนสนิทก่อนทุกครั้ง เค้าทำให้เรารู้สึกไม่โอเคกับสิ่งที่เค้าทำอยู่ เราจึงตัดสินใจบอกเลิกแฟนในเดือนที่ 2 แต่แฟนไม่ยอมเลิก เค้าขอโอกาสเพื่อพิสูจน์ให้เราเห็นว่าเค้ารักเรา เค้าจะมีแค่เรา เค้าเลือกที่จะบล็อคการติดต่อเพื่อนสนิทคนนั้นทุกช่องทางโดยที่เราไม่ได้ขอ  ระยะแรกของการพิสูจน์ตัวเอง เค้าสามารถทำให้เราเชื่อใจได้ แต่สุดท้ายเค้าก็ทำพังอีกด้วยการแอบคุยกัน หยอดกันด้วยคำพูดหวานๆเกินขอบเขตของเพื่อน   เราไม่เคยขอให้เค้าตัดขาดจากเพื่อน ขอแค่ให้เค้ารู้ขอบเขตของคำว่าเพื่อน เรื่องเริ่มบานปลายขึ้นเรื่อยๆจนเรากับแฟนเกือบเลิกกันจริงๆ เพื่อนสนิทของแฟนก็รับรู้เหตุการณ์มาตลอด  เธอจึงเลือกที่จะเป็นคนถอยให้ เรายอมรับว่าเราสบายใจขึ้น อย่างน้อยถ้าแฟนเราไปยุ่งกับธอ เธอก็จะไม่ยุ่งแฟนเราตอบ จนเหตุการณ์ล่าสุดที่เกิดขึ้นในเดือนที่ 5 ของการคบกัน เราเปิดแชทไลน์ของแฟนไปเห็นข้อความที่เค้าคุยกันเกี่ยวกับเหตุการ์ที่แฟนเรากับเพื่อนสนิทนั่งรถไปด้วยกัน เพื่อนสนิทเค้านอนซบไหล่แฟนเรา แฟนเราสารภาพความรู้สึกดีๆที่มีต่อเพื่อนสนิท เราอ่านแล้วน้ำตาไหล คนที่ขอโอกาสเราพิสูจน์ตัวเอง คนที่ยื้อให้เราอย่าทิ้งเค้าไปไหนมาตลอด 5 เดือน ตอบแทนโอกาสที่เราให้ ตอบแทนความรักของเราด้วยการทำลายความรู้สึกเราพังยับ
              มาถึงจุดที่ทุกอย่างจบลง เราย้อนกลับไปคิดถึงช่วงเวลาก่อนที่เราจะคบกับแฟน มีหลายคนพยามทำเรื่องดีๆให้เราเพื่อจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา เราผลักคนเหล่านั้นออกเพื่อรักษาเค้าไว้เพียงคนเดียว แต่สุดท้ายเรากลับโดนคนที่เราเลือกผลักอออกมาซะเอง ผิดที่เราเลือกคนผิด ? ผิดที่ไปคบกับคนเห็นแก่ตัว ?  ทุกอย่างจบลงเพียงเพราะเราสู้คนในใจเค้าไม่ได้แค่นี้หรอ ?