ถ้าใครเคยอ่านสามก๊กจะพบเรื่องของการสนทนาระหว่าง ขงเบ้งและ ลกเจ็ก ซึ่งเรื่องของ
ความกตัญญู ของลกเจ๊กนั้นเป็นที่เลื่องลือและรู้กันไปทั่วในสมัยนี้น แต่ขงเบ้งกลับเอาเรื่องนี้มา
ข่มลกเจ็ก  มาดูเรื่องของ ลกเจ็กกันครับว่าไหวพริบและ ปฏิภาณของลกเจ็กสมัยเมื่อยังเป็น
เด็กและความกตัญญูของเขาเป็นอย่างไร...!



        สมัยราชวงศ์ฮั่น ลกเจ็กอายุเพียง 6 ขวบ ได้ไปเยี่ยมคำนับอ้วนสุด เจ้าเมืองจิ่วเจียง
เจ้าบ้านจัดส้มจำนวนมากมาเลี้ยงรับรองแขกตามธรรมเนียม เมื่อลกเจ๊กกินแล้วก็คิดถึงมารดา
จึงหยิบส้มสองผลใส่ไว้ในแขนเสื้อ

      ครั้น ได้เวลากลับบ้าน ขณะที่ทำคารวะอำลา บังเอิญส้มที่ซ่อนไว้หล่นลงพื้น
อ้วนสุดเห็นแล้วก็พูดสัพยอกว่า “ลกเจ๊กเอ๋ย เจ้ามาเป็นแขกผู้เยาว์ ไฉนจึงแอบซุกส้มของเจ้าบ้าน
ไม่กลัวคนเขาจะหัวเราะเยาะว่าลักส้มหรือ” เด็กน้อยคุกเข่าคำนับแล้วกล่าวว่า

  “แม่ผมชอบทานส้มที่สุด จึงตั้งใจจะเอาไปฝาก เมื่อแม่ได้ทานก็นับว่าท่านได้เลี้ยงแขกเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง”

    อ้วนสุดได้ฟังดังนั้นก็ชมเชยว่า เด็กอายุเพียงเท่านี้ยังรู้จักกตัญญูต่อมารดา หายากยิ่งนัก
แล้วก็สั่งให้คนรับใช้เอาส้มกระเช้าหนึ่งเดินตามไปส่งเด็กตัวน้อยแต่มีความ กตัญญูเป็นเลิศผู้นี้

       ************

    ถ้าลกเจ็กได้บวชเป็นสามเณรในวัดใดวัดหนึ่ง คิดว่าสติปัญญาระดับนี้ น่าจะสู้กับอิ๊กคิวซัง
เณรน้อยเจ้าปัญญาของญี่ปุ่นได้อย่างสบายๆ


ที่มา  http://www.10000fah.com/content--4-2963-24894-1.html#18