เล่นเกมทาย...ถุงมือ...อื้อหือหนัก...
ลายมือนัก...กวี...มีเต็มหัว...
แต่เขาเล่น...นั้นมัน...ต้องกันตัว...
ใครจะมัว...ใช้ลายมือ...ของตัวเอง...

วันนี้กว่า...จะทาย...ได้ถึงสี่...
ความปวดจี้...จู่โจม...เข้าเหมาะเหม็ง...
ก็ตรงกลาง...หว่างกะโหลก...ไงตัวเอง...
ปวดเหยงเหยง...แต่ก็เล่น...สนุกดี...

เปรียบเหมือนเพลง...ที่ฟัง...นี้แหละหนา...
มีความบ้า...มีหนัก...มีเสียดสี...
หลายอย่างไหม...ไม่ชอบ...ตอบว่ามี...
แต่ดนตรี...ก็อย่างนี้...จึงเป็นมัน...

เลือกเอาเถิด...เลือกเอา...ชอบแบบไหน...
ร็อคสะใจ...แร็พคึกคัก...ป๊อบสวรรค์...
หรือจะเอา...อาร์แอนด์บี...ที่ชอบกัน...
ได้ทั้งนั้น...วันนี้หยุด...เปิดสุดไป...

***************

วิชชากาญจน์  วิรุฬห์อักษรากร