เมื่อประมาณปีก่อนเราไปตัดแว่นใหม่แล้วเลือกเลนส์ที่สามารถปรับแสงได้เมื่ออกแดด แล้วเราก็ใส่ไม่ค่อยได้ถอดเลยนอกจากตอนนอน
และมีอยู่ช่วงนึง คือขี้เกียจใส่ เราไม่ค่อยได้โดนแดดหรืออกมาข้างนอกตอนแดดจัดๆ มีอยู่ช่วงที่เราไม่ได้ใส่แว่นเนี่ยละ
รู้สึกว่าแสบตามากกกกกกก มองเห็นแดด แล้วแสบตามากๆๆๆ คงเป็นเพราะ อยู่หน้าเจอคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มากไปและแว่นช่วยปรับแสงด้วยพอมาเจอแสงแล้วแสบตามาก

เมื่อประมาณต้นปีเราไปตรวจสายตาอีก ผลออกมาคือตาเราแพ้แสง95% อะไรนี่ละจำไม่ได้ คือตอนนั้นเราเครียดมาก เพราะตาไม่ปกติ สั้นแล้วไม่พอยังมาแพ้แสงอีก หลังจากนั้นเราเลยไม่เชื่อ ว่าเราจะแพ้แสง เราคิดว่ามันคงเป็นความเคยชินที่เราใส่แว่นเพราะมันปรับแสงในตัว เราเลยเลิกใส่แว่นค่ะ แรกๆก็แบบแสบตาจนมองอะไรไม่ได้ แต่เราเชื่อว่าเราไม่ได้แพ้แสงมันเป็นแค่ความเคยชินแน่ๆ จนตอนนี้เราไม่ใส่แว่นแล้วเราก็มองทุกอย่างปกติ ไม่แพ้แสงใดๆทั้งนั้น ไม่แสบตาแล้วด้วย แต่ก็ยังสั้นเหมือนเดิมนะสายตา55555

นี่อาจไม่ใช่ "วิธี" แต่เป็นการปรับให้สายตาชินกับแสง ไม่รู้ว่าที่เราทำมนผิดถูกอย่างไร แต่ผลที่ได้คือ เราไม่แพ้แสงแล้ว