เคยเป็นมั้ยคะ อยู่กับเพื่อนตัวตนนึง อยู่กับครอบครัวอีกตัวตนนึง อยู่กับตัวเองก็อีกตัวตนนึง แล้วนิสัยที่แท้จริงของเรามันเป็นแบบตอนที่เราอยู่กับตัวเองรึเปล่าคะ ทำไมมันถึงเปลี่ยนไปตามกลุ่มคนที่เราอยู่ด้วย อย่างอยู่กับเพื่อนกลุ่ม1เป็นแบบนึง อยู่กับเพื่อนกลุ่ม2เป็นอีกแบบ แล้วเหมือนเพื่อนสองกลุ่มก็รู้จักเราไม่เหมือนกัน ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นคะ จริงๆแล้วเราต้องเป้นยังไงกันแน่ ตอนนี้เริ่มรู้สึกเหนื่อยที่ต้องปรับตัวตามสังคมตลอดเวลา ถ้าเราจะยืนหยัดตัวตนของเราจริงๆควรนำด้านที่ตอนอยู่กับตัวเองมาเป็นตัวตนรึเปล่าคะ แล้วมันจะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวปะคะที่ไม่ปรับตัวตามสภาพกลุ่มคนนั้นๆ เหมือนสังคมสอนมาตลอดว่าต้องรุ้จักการปรับตัว แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจว่าระหว่างการปรับตัวกับให้สังคมในแต่ละกลุ่มรับรู้ความไม่เป้นเรามันต่างกันยังไง ทุกวันนี้โตขึ้นสังคมกว้างขึ้นค่ะ แล้วรู้สึกเหมือนเฟคตลอดเวลา อยากให้สังคมรับรู้ความเป็นเราจริงๆค่ะไม่ใช้แค่ด้านเดียว ยกตัวเช่นเพื่อนนินทาคนนึงว่าเป้นงี้ๆๆ แล้วบางทีเราก็เป็นแบบนั้นแต่แค่เพื่อนคนนั้นยังไม่เคยเห็นเราเป็นแบบนั้น พอรู้แล้วเราเลยไม่ทำแบบนั้นตอนอยู่กับเพื่อนคนนั้น แบบนี้เราต้องเฟคตัวเองเข้าหาเขาปะคะ หรือบอกไปเลยว่าเราก็เป็นแบบนี้