เราคบกับแฟนมาจะปีนึงแล้ว ตอนคบกันแรกๆแฟนเอาใจทุกอย่าง ดูรักเรามากๆดีกับเราทุกอย่างจนเราไม่กล้าที่จะทิ้งเขา คบได้สักพักนึงเขาก็พาผู้หญิงคนอื่นไปดูหนังเราจับได้ก็ร้องไห้แล้วก็ขอโทษเราก็พอให้อภัย ถือว่าพลาดครั้งแรก แต่ต่อมาแฟนเราไปแอบคุยกับแฟนเก่าของเขา เราจับได้อีกค่ะเลยจะเลิกแต่เขาขอโอกาส เราก็โอเคถ้ามีอีกครั้งจะเลิกละนะ แล้วเราก็จับได้อีกว่าคุยกัน เราจับได้เราเลิกโดยไม่คิดอะไรเลยค่ะ เดินออกจากบ้านเขาแบบเฉยๆเขาก็วิ่งมากอดเราขอให้เราไม่ไปได้ไหม เราก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พอเรากลับบ้านเรามาเขาทักเฟสมาเราก็ไม่ตอบค่ะ ตอนเช้ามารับไปโรงเรียนเราก็ไม่ไปกับเขา จนเริ่มไม่ค่อยดีเราเลยขึ้นรถเขาแต่นั่งเงียบๆ เขาถามอะไรเราก็ไม่ตอบจนเขาต้องจอดรถข้างทาง เราเลยบอกจะกลับบ้านเขาก็มาส่งแล้วเขาก็เข้ามาเคลียร์กับเรา แงๆๆๆเราใจอ่อนเพราะน้ำตาของเขา เขาทำทุกอย่างพูดทุกอย่างให้มันดี แต่เราไม่สนใจจนเขาบอกว่า ขอจูบครั้งสุดท้ายเท่านั้นหละ จูบแล้วน้ำตาเขาหยดมาที่แก้มเราเยอะมาก(เราก็เช่นกัน55555)หลังจากดีกันครั้งนี้ เราก็แอบไปคุยกับคนอื่นพอแฟนจับได้ เราโดนซัด55555แต่ถ้าไม่ซัดเราก็จะขอโทษอยู่นะ แต่เราก็เข้าใจถึงความรักที่แฟนมีให้กับเรา เรามีคนอื่นแฟนเราไม่บอกเลิกเราเลย แฟนเราร้องไห้หนักมากแล้วขอให้เราเลิกคุย เราก็เลิกคุย เราสงสารแฟนเรานะตอนนั้น ที่เค้าต้องเหม่อเพราะคิดเรื่องของเราแล้วร้องไห้ หลังจากเรื่องแย่ๆนี้ไป เราก็ใส่ใจกันในทุกๆวันค่ะ แต่พอมาช่วงสงกรานต์แฟนเราไม่ได้เล่นน้ำค่ะ ช่วยทางบ้านทำงาน เราก็กลับ ตจว คุยกันก็น้อยแถมมาทะเลาะกันหนักมาก จนความรู้สึกเขาแปลกๆ พอเราได้ง้อแฟน ก็ดีแหละค่ะแต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ถามว่ารักมั้ย แฟนตอบว่าไม่รู้สิ แปลกๆ เราก็โอเคไม่เป็นไร คือเราแบบไม่กล้าถามแบบนี้อีกเลย จนถึงปัจจุบัน แฟนก็ไม่เคยบอกรักเราเลย ไม่บอกคิดถึง ถามคำตอบคำ อยู๋ด้วยทุกๆอย่างมันก็ดีนะคะ แต่พอไม่ได้อยู่ด้วยเขาแอบไปมีแอบคุยกับคนอื่น เราก็ขอให้คนที่คุยกับแฟนเราเลิกคุย เราไม่มีอารมณ์ไปหาเรื่องคนที่คุยกับแฟนเรานะ แต่เรารู้สึกอ่อนแอจัง เราเหนื่อยที่ต้องประคองเขาอยู่ฝ่ายเดียวพยายามทำให้เขารัก ทั้งๆที่คนอย่างเราไม่เคยอะไรแบบนี้มาก่อน เหนื่อยมากร้องไห้ทุกคืน กำลังใจของเราก็บอกว่าเหนื่อยก็พัก ไม่ไหวอย่าฝืน แฟนเราบอกว่าก็อย่าทนสิ สำหรับเราเราคิดว่าเราไม่ได้ทน เราอยู่ด้วยใจ อยู่ด้วยความผูกพัน เราอยากให้แฟนกลับมาเป็นคนที่น่ารักกับเราเหมือนเดิม ตั้งแต่เราคบกันมาอาจเป็นระยะเวลาสั้นๆสำหรับบางคน แต่สำหรับเรามันมีค่าและมีความสุขมาก หลังๆมาเราเคยเลิกกันแค่วันเดียวเองมั้ง เหมือนเราขาดเขาไม่ได้ เราเลยทักชวนเขาไปดูหนัง พีคสุดคือวันนั้นมันเป็นวันครบรอบด้วย ได้ฤกษ์เลย เราก็พยายามเป็นอย่างที่เขาต้องการทุกๆอย่าง เราคิดว่าเรื่องที่มันแย่มากๆๆๆๆๆๆเรายังให้อภัยเขาได้เลยอ่ะแล้วเรื่องแค่นี้จะเป็นไรไป เราคิดแค่ว่าเราจะทำให้ดีที่สุด เมื่อก่อนเขาเปลี่ยนเราให้กลับมารักเขาคนเดียวได้ เราก็ต้องเปลี่ยนเขาได้ ถึงมันจะเหนื่อยเราก็จะสู้ๆเพื่อที่จะได้มีเขาอยู่ ถ้าไม่มีกันสักวัน วันของเราคงเงียบมากๆ เรารับเรื่องของเขาได้ทุกอย่างมันคงไม่มีอะไรแย่ไปมากกว่านี้แล้ว แต่ทุกวันนี้เขาก็ยังอยู่เป็นแฟนเราค่ะ แต่ไม่บอกรักเรา ถามก็เงียบ แต่ก่อนขยันมารับมาส่งเรา เดี๋ยวนี้ให้มาหาบอกบ้านไกล ถถถ