การเกิดลมพายุ เกิดจาก ความแตกต่างของอากาศมาชนกันทำให้เกิดการหมุนวน เสริมกำลัง +-

หมายถึง อากาศร้อนลอยขึ้น อากาศเย็นต่ำลง เมื่ออากาศร้อนลอยตัวสูงขึ้น อากาศเย็นก็เข้าแทนที่ทำให้เกิดลมพัด

บริเวณที่เกิดลมกรรโชกแรง คือบริเวณที่อากาศสองแบบปะทะกัน

ส่วนการเกิดฝนไม่เกี่ยวกับเรื่องลม เป็นเรื่องของเมฆฝนที่จะรวมตัวกันเป็นหยดน้ำแล้วตกลงมา
ซึ่งบางครั้ง พื้นที่เมฆฝนกินบริเวณกว้างมาก คนข้างล่างไม่รู้หรอก ถ้าอยู่ในพื้นที่ส่วนกลางก็จะอึดอัด ร้อนอบอ้าว ภาษาอุตุนิยมวิทยา เรียกว่าความกดอากาศต่ำ

แต่คนที่อยู่ในพื้นที่ชายขอบของความกดอากาศต่ำ ที่ปะทะกับความกดอากาศสูง จะพบว่ามีลมกรรโชกแรง

และเม็ดฝนที่ตกลงมาเมื่อโดนลมกรรโชกแรง น้ำส่วนหนึ่งก็จะถูกพัดกระจัดกระจายออกเป็นวงกว้าง ทำให้ดูเหมือนฝนตกไม่หนัก

ส่วนพื้นที่แดนกลาง ที่ไม่มีลมน้ำก็ตกลงมาเต็มๆ ก็เลยดูเหมือนฝนตกหนักมาก แต่จริงๆ ถ้ารวมพื้นที่ทั้งหมด ถ้าเมฆก้อนเท่ากัน ฝนก็ตกเท่ากัน