สวัสดีคะ ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ จขกท.เคยเเอบชอบพี่คนนึงในเฟชบุ๊คคะ ไม่เคยคุยกันไม่เคยเจอกันเลยสักครั้ง คือหลงรักไลฟ์สไตล์เขา พยายามเข้าหา ซึ่งรู้สึกว่าความรู้สึกตอนนั้นมันดีมากๆเลยนะ เลยอยากมาเเชร์ประสบการณ์ความรักผ่านโลกออนไลน์ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน เเละเป็นกำลังใจให้กับใครที่กำลังตกอยู่ในสถานะภาพเดียวกันกับเรานะคะ จะเรียกว่านิยายก็ได้ เพราะจขกท.จะเล่าในรูปเเบบของนิยาย จขกท.ได้หยิบยกช่วงเวลานึงในชีวิตของจขกท.เอง มาเขียนอาจจะเพิ่มบ้าง ลดลงบ้าง เพื่ออรรถรสในการอ่านนะคะ ขอตั้งชื่อเรื่องว่า

#มนต์รักออนไลน์
เรื่องจริง 40% แต่ง 60%

EP.1
เชื่อว่าทุกคน ต้องเคยแอบชอบใครสักคน
แต่มีใคร เคยแอบชอบคนที่ไม่รู้จักไม่เคยเจอบ้างมั้ยคะ?
เราคนนึงคะ เรามีคนที่แอบชอบในเฟชบุ๊ค หลงรักในไลฟ์สไตล์ หลงรักในนิสัย ทั้งๆที่ไม่เคยคุยไม่เคยเจอกันเลย ... สักครั้งเดียว
บ่ายของวันนึง เราเลื่อนดูมือถือไปมาตามประสาคนนก เคยมีคนคุยคนนึง คุยกันสักพักจนเราเราเปิดใจ สุดท้ายเขาก็หายไปเฉยๆ หายไปดื้อๆ จนทุกวันนี้เราก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด แต่ก็ไม่ตามนะ ปล่อย คนที่วิ่งตามคือคนที่เหนื่อยตลอดละ จนคิดว่าปลงอะ เฉยๆกับใครๆไปแล้ว สรุปคือเลื่อนไปเลื่อนมา เจอตรงช่อง คนที่คุณอาจรู้จัก ในเฟชบุ๊ค เจอพี่คนนึงในเสื้อช็อปมองรวมๆแล้วดูดี เลยกดแอดไป สักพักเขาก็รับ เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะไม่ใช่สเปค จนโพสต์ของพี่เขาโผล่บนฟีดข่าวของเรา แรกๆเราก็ไลค์เฉยๆ หลังๆเริ่มขึ้นบ่อย จนเราสนใจในตัวพี่เขา เริ่มส่องเฟส จนได้รู้ว่าเขาชื่อพี่เทิ้ตเรียนวิศวกรรมที่มหาลัยล้านนาแห่งนึง จากส่องเฟช กลายเป็นส่องเพื่อนเขา ขยายไปส่องคอมเม้น จนไปถึงส่องคนที่มาไลค์ให้เขา มันน่ารักตรงที่เขาเป็นคนเฮฮา ชอบกินของหวาน ชอบทำตัวแบ๊วๆ แต่ขี้เมามาก แล้วมโนว่าตัวเองคอแข็ง น่ารักดี ตลอดเวลาที่เรามีพี่เขาเป็นเพื่อนในเฟชพี่เขาไม่เคยพูดถึงแฟน รึว่าคนที่ชอบเลย อารมณ์แบบโพสต์ว่าอยากเจอโคโยตี้อะไรแบบนี้ก็มีบ้าง เอาง่ายๆ จากที่เราเครียดเรื่องงานอยู่แล้วเรามานั่งอ่านคอมเม้นเขาคุยกับเพื่อนเขาเราดันยิ้มอารมณ์ดีขึ้นมาสะงั้น นานวันเริ่มหนักขึ้น จากที่ส่องบ่อยๆ กลายเป็นส่องประจำ หนักไปก็เป็นส่องทุกวัน หนักกว่าคือส่องทั้งวัน กลายเป็นเราเสพติดคนๆนี้ไปเฉยๆ เราไปปรึกษาเพื่อนสรุปคือ เราชอบคนนี้ คนที่ไม่เคยเจอไม่เคยคุยกันสักครั้งเดียว จะทำยังไงให้เราได้คุยกับพี่เขาดี เพื่อนบอกให้เราทักไปแต่เราก็ไม่กล้า เพราะจากที่ส่องคนที่ไลค์ให้พี่เขาระดับดาวทั้งนั้น เราเป็นแค่เด็กมอปลายต๊อกต๋อยใครจะมามอง จนเพื่อนบอกเราว่า
“ถ้าไม่กล้าสู้คนที่เข้าหาพี่เขา ก็ต้องรู้ว่าพี่เขาชอบคนแบบไหน”
“แล้วกูจะรู้ได้ไง ว่าเขาชอบแบบไหน เขาไม่เคยโพสต์หาผู้หญิงเลย”
“จะไปยากอะไร กูดูแฟนเก่าเขาสิ” เออ กูลืมคิด สมกับเป็นเพื่อนรักกูจริงๆ หลังจากนั้นก็ไปสืบคะ ย้อนข้ามปีไปหลายปี จนไปเจอรูปนึงถ่ายคู่กับผญ.น่าจะประมาณมอปลาย แคปชั่นเป็นรูปหัวใจ ตอนนั้นพี่เทิ้ตยังไม่หน้าตาดีเท่าตอนนี้ ผญ.คนนั้นก็ไม่สวยมาก แต่ดูฉลาด เฮฮา เหมาะกับนิสัยพี่เทิ้ต มีประมาณสามรูป หลังจากนั้นก็ไม่มีรูปเลย เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพี่ผญ.คนนั้น จะแอดไปก็กลัว ยังไงเขาก็เป็นอดีต อดีตก็คือคนที่มันไปต่อไม่ได้แล้ว ตอนนี้รู้แล้วละว่าพี่เขาไม่ได้สนใจภายนอกเท่าไหร่ เพราะงั้นหน้าตาเราผ่าน งุ้ยยย หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้จะทำไง นานวันยิ่งชอบ ชอบมากขึ้นเรื่อยๆ จนแค่เห็นรูปก็เขิน ถ้าสมมติห่างกันสามเมตรใจก็ยังเต้นแรงจนพี่เขาได้ยิน แค่แชร์เพลงแล้วเพื่อนเม้นชื่อพี่เขาก็เขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถึงช่วงพี่เขาเปิดเทอม เหมือนไม่ค่อยมีเวลาเล่นพี่เขาไม่โพสต์เยอะๆเหมือนแต่ก่อนได้แต่ดูจากที่เพื่อนพี่เทิ้ตแท็กมา เราเลยเลื่อนไปดูรูปเก่าๆในเฟสบุ๊คเขา ไกลมากๆๆ จนมือเผลอไปไลค์โดนรูปนึง เราตกใจมากรีบอันไลค์ สักพัก มีแชทนึงเด้งมา
“ส่องหรอ?”
เรารอสักพักจนเน็ตโหลดรูปโปรไฟล์ของคนที่ทักมาเสร็จ !!!!!  ! พี่เทิ้ต!
*********ติดตามตอนต่อไป*********

ปล.กระทู้เเรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ