ร้านเราขายน้ำแข็งค่ะ ซึ่งพ่อเป็นคนขายแต่ทุกวันไม่ว่สหลังเลิกเรียนหรือเสาร์อาทิตย์เราจะมาช่วยพ่อขายน้ำแข็งตลอด น้ำแข็งทุกชนิดค่ะไม่ว่าจะบด หลอดใหญ่ หลอดเล็ก น้ำแข็งมือ มีทั้งแบบย่อย 5 บาทขึ้นไป และก็แบบกระสอบใหญ่ เวลาเราขายจะมีลูกค้าจาก100%ทั้งหมด 1% จะเดินลงมาซื้อ นอกนั้นจอดรอเราเดินไปส่ง บางทีเราถือของเยอะคือบางคนสั่งมืแ2ก้อนเราถือมือนึงอีกมือถือพวกถุง 5บาทสิบบาท เราต้องเดินไปที่รถ บางทีลูกค้ายื่นตังให้ทั้งที่เราถือเต็มมือ คือจะรับยังไง? ส่วนมากที่บอกคือมอไซต์นะคะ รถยนต์บางคับอ่อมีเด็กเราไม่ว่าแถมจอดยาก แต่บางคันจอดมาหลายคน ชูสองนิ้ว เราก็อะไร? สักพักคนบนรถก็อารมณ์เสียตะโกนหลอดเล็กยี่สิบบ!! เอ้า!จะให้เดาหรือนั่น ร้านมีน้ำแข็งเยอะนะคะ สองนิ้วจะเอาสองก้อนรึป่าวใครจะรู้ แต่รถยนต์ส่วนน้อยมากก เลยไม่ค่อยอะไร แต่พวกมอไซต์สิคะ นึกภาพออกรึป่าวคะแค่ลงรถก้าวมายืนไม่ถึงสองก้าวก็รอแค่นั้นไม่ยากเลย แต่เราต้องวิ่งเข้สวิ่งออก ต่อคนนึงก็สามรอบ บางทีจะทอนตังด้วยก็ไม่บอกเราต้องวิ่งงกลับมาเอาตังทอนอีก บางทีลูกค้าเยอะมากเราวิ่งไปที่รถคันนึง วิ่งกลับมาเอาตัง วิ่งไปทอน วิรงกลับมาตักให้อีกคน คือคนมาจอดกันทีไม่ต่ำกว่า5คน คนแก่ๆไม่ค่อยมาซื้อ พวกรุ่นพี่ๆป้าๆเนี่ยแหละค่ะ บางทีเรายกกระสอบละ20กิโลนะคะ หนักมากสำหรับเราเพราะเราคือตัวสูงแค่150 แต่อยู่ม.5 แล้วค่ะ เรายกไปบางทีผู้ชายมาซื้อเค้าก็นั่งรอที่มอไซต์ใหเเรายกไปวางให้ทีเบาะ มันทำให้เหนือยนะคะแตเราทนจนมาขีดสุด ให้เดินไปส่ง แต่ชอบด่า หลายคนเลย มาสั่งเอาน้ำแข็ง เราถามน้ำแข็งอะไรเท่าไหร่ดีคะ เค้าก็บอกน้ำแข็งหลอดพอเราตักหลอดใหญ่(เป็กปกเป็กปกตถ้าสั่งน้ำแข็งหลอดเฉยๆคือหลอดใหญ่) บางทีไปส่งโดนก่าเลยค่ะ ไม่เอาแบบนี้ชั้นจะเอาหลอดเล็กๆอ่ะ ก็คือบอกดีๆก็ได้ พวกมอไซต์บางทีสั่งเอา 5 บาทเราก็กำลังลุก ตะโกนต่อ เสร็จยังร้อนเนี่ย คือพึ่งลุกค่ะถ้าร้อนทำไมไม่เดินลงมาก้าวนึงร้านเรามีผ้าใบก้าวนึงก็ร่มแล้วเป็นที่สำหรับลูกค้า บางคนคือเราตัวเล็กเค้าจะให้เราเดินถือถุงละ 20 ไปเทตรงรถเค้า คือรถวทมล้อแบบสูงๆอ่ะค่ะ แล้วกระติกวางด้านบนก็สูงไผอีกเราก็เลยเอาส่งให้เค้า โดนด่าเลยค่ะโอ้ยขายเป็นไหมเนี่ย เอามาเทสิ้หนู น่าโมโหจริง ร้านเรานี่คือใจดีมาก ใหเยอะมากค่ะ 20 บาทคือประมาณ10โลขาดทุนก็ว่าได้ บางทีน้ำแข็งมือแต่ละครั้งอันเล็กบ้างใหญ่เลยบ้าง ร้านอื่นขาย 7-10บาท ร้านเรา5บาทนะคะ มือเท่าขาอ่อนคนหนัก45ได้ ลูกค้าก็สักแต่ว่าจะบ่นเอาใหญ่หน่อยได้ไหมร้านอื่นใหญ่กว่านี้อีก
เราก็ไม่รู้จะทำไง เราไม่ได้ชั่งขายนะคะคือวัดตามขนาดถุงเลย เต็มจนมือจับปากถุงไม่ได้ ยิ่งพ่อเรานี่ยิ่งหนักกว่า บางทีมีไปส่งร้านนอกสถานที่พวกร้านกาแฟ บางทีก็โทรมาสั่ง แต่ส่วนใหญ่สั่งแบบขี่มอไซต์มาไม่ยอมจอดนะคะ ขี่ผ่านบิดสัก60 ได้ น้ำแข็งลูกนึง เอ้าา เอาไรอ่ะลูกนึง บางคนเราไม่เห็นหน้าเลยว่าใครคนสั่ง เลยร้านเราไปสัก 5 เมตร เป็นสามแยกตลาดสดอ่ะค่ะ ที่มีกับข้าวขาย หมู ผัก รถก็คือวุ่นวายมากเพราะเป็นสามแยกตลาดรถนี่ชนกันรายเดือนเลยค่ะ วันนั้นพ่อเราขี่รถผ่านตลาด มีคนขี่สวนไปใครก็ไม่รตะโนค่ะเอาสองถุงมาส่งด้วย พ่อก็ขี่รถ รถก็ขวักไขว่ด้วยค่ะ ดีที่พ่อไม่หันควับ คือพ่อต้องจำเสียงเอาเลยก็ว่าได้อ่ะค่ะ คนสมัยนี้เปนอะไรกันไปหมดไม่รู้นะคะ (พิมพ์ผิดบ้างขอโทษด้วยค่ะเราพิมในโทรศัพท์)