เมื่อคืนประมาณตีสี่ตีห้า ฝันว่าตัวเองได้ไปทำงาน ที่ร.ง.ร้างมีแต่คนหน้าตาแปลกๆ ก็นึกขึ้นอีกทีว่าตัวเองจะไปสมัครงาน ในความฝัน ในฝันรอบข้างจะเป็นภูเขาลูกใหญ่มีต้นไม้ปกครุม  เราวิ่งรอบภูเขากับพนักงานพวกนั้น พนักงานมีแต่ผญ ใส่เสื้อสีเทา เราบอกว่าเราไม่ได้ยุร.ง.นี้ เราจะไปสมัครงาน แล้วเขาก็วิ่งหนีเราเราบอกเขาว่ารอเราด้วย พาเรากลับหน่อย นี่ไม่ใช่โลกที่เราอยู่เขาบอกกับเราว่างั้นเจ้าก็รีบหาทางออกก่อนจะสายไป เราก็วิ่งไปเรื่อยๆวิ่งหาทางออก บริเวรรอบตัวมีแต่ป่า มืดมึดไปหมด เรานึกถึงแม่ชีขึ้นมา เราบอกว่าเราจะตามหาแม่ชีแม่ชีอยู่ไหนพูดคนเดียวในฝันตะโกนเรียกหาแม่ชีและก็สะดุ้งหลุดออกมาจากในโลกนั้นมาอีกโลกหนึงข้างทางจะเป็นป่ามืดมิดเราเดินตามทางไปเรื่อยๆ สายตาก็เหลือบมองไปเห็นแสงไฟหริบหรี่อยู่บ้านหลังนึงอยู่กลางป่า ป่าคล้ายๆสวนกาแฟนึกภาพออกไหมค่ะเพื่อนๆ เราได้ยินเสียงเพลงสะดุดีมหาราชาดังมาจากบ้านหลังนึงเราก็เดินมองลอดช่องบ้านไม้ที่มันเก่ากำแพงไม้ฝาบ้าน มันหักมีช่องประมาณเท่าแขนได้ เราก็มองผ่านช่องไปเราเห็นผู้ชายใส่โจงกระเบนตัวใหญ่ผิวดำคล้ำยืนตัวตรงเหมือนทำความเคารพเพล เรามองไปที่หน้าเขาเราถามเขาว่าเห็นแม่ชีไหม เขาชี้นิ้วให้เราเดินตามทางไปเราก็เดินตามทางไปเรื่อยๆเห็นผญแก่ๆคนนึงกำลังนั่งทำพิธี เหมือนเรียกวิญญาณมาเข้าร่างแบบนี้ พิธีเอิ้นขวัญเอิ้นวิญญาณประมาณนี้ แกแต่งตัวใส่ผ้าถุงเก่าๆสีกรม ใส่เสื้อแขนทรงกระบอกสีเข้มออกไปทางสีดำ มีผ้าสะใบเป็นผ้าขาวม้า นึกออกไหมค่ะการแต่งกายเหมือนในหนังนาคีแต่ชุดนั้นเก่ามากๆ ผญคนนั้นเหมือนแม่หมอ ไม่เหมือนแม่ชี เราก็เข้าไปนั่งใกล้ๆ แล้วพูดว่าขอยืมร่างก่อนน่ะยายแป๊บเดียวขอความช่วยเหลืแจากชาวบ้านให้เขาพากลับหน่อย เราพยายามจะเข้าสิร้างแกเข้าปุ๊บกระเด็นหลุดออกมา รู้สึกเจ็บหน้าอกมากตอนจะสิงร้างแกแกทำท่าทางเหมือนจะอวกก้อนกลมๆออกจากปากแก เราพยายามสิงหลายรอบ เราก็คิดว่าต้องกลั้นหายใจยุในร่างแก เราสิงอีกรอบแล้วก็กลั้นหายใจเรารู้สึกเจ็บหน้าอกมากแต่ก็ต้องอดทน ในที่สุดเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมารู้สึกเจ็บหน้าอก รีบจับดูแขนดูขาจับดูหน้าตาตัวเองว่าเหมือนเดิมไหม กลัวว่าจะไม่ใช่ร่างเราสุดท้ายเราก็ตื้นมาในร่างตัวเองดีใจมากๆค่ะ