ของจริงนิ่งเป็นใบ้ ของพูดได้มักไม่จริง
ผู้พูดไม่รู้ ผู้รู้ไม่พูด
คนโง่มักอวดฉลาด แต่คนฉลาดมักแกล้งโง่
    นักบวชเอ๋ย ภิกขุเอ๋ย (ผู้ขอ) ท่านละทางโลกแล้ว ทรัพย์สินเงินทอง บ้านช่อง เกียรติยศ ชื่อเสียง แล้วเหตุไฉนจึงกลับไปยึดมันอีก แสวงหามันอีก บุคคลใดยังติดวัตถุ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข บุคคลนั้นหาใช่ ครูบาอาจารย์ไม่ เจตนาที่ไม่สะอาดบริสุทธิ์ คือ ผู้ลวงโลก
    (ครุ = ผู้แบกของหนักออกจากบ่าของศิษย์)