สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้ง ถ้าหากผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยค่ะ
ถ้าถามว่าทำไมถึงตั้งชื่อกระทู้แบบนี้ ให้เพื่อนๆลองอ่านสิ่งที่เราเจอมา แล้วเพื่อนๆจะรู้เองว่าทำไม เราชื่อเฟิร์นค่ะ ตอนนี้อายุ 22 ปี เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นตอนเราเรียนปี 2 จนถึงหลังเราเรียนจบได้ 1 ปี (เราเรียนก่อนเกณฑ์2ปีค่ะ ตอนปี2เราพึ่งอายุ 19 เราจบตอนอายุ 21 ค่ะ)
เริ่มเลยนะคะ คือที่ผ่านมาก่อนเข้ามหาลัยเราเคยมีแฟนค่ะ แต่ไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่ เราเลยไม่นับว่ามันเป็นความรัก แต่พอเข้ามหาลัย ปี1เราก็ยังไม่มีแฟนค่ะ พอขึ้นปี 2 เป็นจุดเริ่มต้นของรักครั้งแรกในรั้วมหาลัย วันนั้นเป็นวันเฉลยสายรหัส รุ่นพี่ก็พารุ่นน้องไปเลี้ยงข้าวปกติ หลังจากที่เราแยกย้ายกับสายรหัสแล้ว พอดีวันนั้นเป็นวันเกิดของรุ่นน้องต่างคณะ เราเลยไปดื่มกันต่อค่ะ เพื่อนเราที่สนิทกันก็ไป แต่มีเพื่อนคนนึงที่พาน้องรหัสไปด้วย ซึ่งเพื่อนคนนั้นเราสนิทมาก วันนั้นเป็นวันแรกที่เราเฮิร์ทค่ะ (เราเคยคุยกับเพื่อนในเซค แต่เขามีแฟนแล้ว ตอนแรกเขาก็เลือกจะคุยกับเราต่อค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปเขามาบอกเราว่าเขาลืมแฟนเก่าไม่ได้ เขาเลยกลับไปคบกัน ส่วนเราก็หมาหัวเน่าเลยค่ะ) เรื่องที่เราเจอทำให้วันนั้นเราดื่มเยอะมาก เยอะกว่าปกติ และแล้วเราก็เมาค่ะ แต่เราเป็นคนเมาแล้วจำได้ทุกอย่างนะ แค่จะงอแงผิดปกติ หรือจะชอบทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เรารู้ตัวแต่เราก็ไม่เคยห้ามตัวเอง ในขณะที่เราดื่มจนเมาแล้ว น้องรหัสเพื่อนเราก็มานั่งข้างๆ เราจะได้ว่าเราจับมือน้องเขาไว้ แล้วก็เอาน้ำแข็งจากปากเราไปป้อนใส่ปากน้องเขา นาทีนั้นเราทำเหมือนมีแค่เรากับน้องสองคน แต่ความรู้สึกเราตอนนั้น คือเราคิดเหมือนว่าน้องเป็นเพื่อนคนที่ทำเราเฮิร์ท เราทำทุกอย่างที่เราเคยทำกับเพื่อนคนนั้น เราจับมือ เราซบไหล่เขา และวันนั้นเราก็ไซร้คอเขาค่ะ เราไม่รู้ว่าทำเยอะมั้ย เพราะบางช็อตเราก็ลืมไป และพอตื่นเช้ามา เราจำได้ค่ะว่าเราทำอะไร แต่เราจำหน้าน้องเขาไม่ได้ จนเพื่อนบอกว่ารู้เปล่าเมื่อคืนทำไร นั่นน้องรหัสเพื่อนนะ แต่มันพูดในแนวฮาๆไม่ได้คิดไร แต่ตอนนั้นในใจเราค้างคามาก เราอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร หน้าตาเป็นไง แล้วพอตกเย็นเรากับเพื่อนก็ชวนกันไปร้องคาราโอเกะค่ะ เพื่อนสนิทเราก็โทรชวนน้องรหัสคนนั้นไปด้วย แต่มันใช้โทรศัพท์เราโทรค่ะ พอเจอหน้าเราก็ทำเฉยๆค่ะ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาจริงๆเราไม่อยากให้รุ่นน้องคนอื่นรู้เรื่องเพราะคืนนั้นมีแค่เพื่อนเรา ส่วนรุ่นน้องมีแค่เขาคนเดียว ขอแทนชื่อเขาว่านนท์นะคะ วันนั้นพอเราไปร้องเกะกัน เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ เฉยๆ แต่พอตกเย็นแยกย้ายกันกลับบ้าน เราก็กดดูเบอร์โทรออก แล้วก็เม็มชื่อของนนท์ไว้ในโทรศัพท์ สักพักไลน์เขาก็เด้งมา ประมาณว่าเป็นเพื่อนกันแล้ว เราก็ทักแบบกวนทีนสุดๆ เราทักไปว่า...
เราพิมแบบนี้ไปเยอะมาก อารมณ์คือไม่รู้จะทักยังไง แล้วเขาก็ไม่ตอบค่ะ ไม่อ่านด้วย เราก็เลยทักแชทเฟสเขาไป ว่าไลน์ที่ทักไปว่า... เป็นไลน์ของเรานะ อย่าบล็อก แล้วนนท์ก็ตอบมาว่า โอเค ก็นึกว่าใคร หลังจากเขารู้แล้วว่าเป็นเรา เราก็ได้เริ่มคุยกันค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดว่าจะชอบเขา แต่พอคุยกันไป เรารู้สึกว่าเขามีบางอย่างที่ไม่เหมือนคนอื่น น่าค้นหา น่าทำความรู้จัก เราคุยกันมาสักพัก ก็มีบางวันที่เขามานอนหอเพื่อนเรา(ที่เป็นพี่รหัสเขา) ซึ่งเราก็เป็นเมทกับเพื่อนอยู่แล้ว ตอนนั้นมันทำให้เราได้ใกล้กันมากขึ้น เพราะเพื่อนเราจะนอนบนเตียงคนเดียวเพราะมันนอนดิ้นมากค่ะ นนท์ก็เลยต้องมานอนข้างล่างกับเรา คืนแรกที่เขามานอนก็ไม่มีอะไรคะ แต่พอมาหลายๆครั้ง เราก็มีกอดกันตอนนอนบ้าง แต่ไม่มีไรเกินเลยค่ะ เพราะเราคุยมาสักพักจนรู้จักเขาในระดับนึง แต่แล้วเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเราครั้งแรกก็เกิดขึ้นค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอทำงานก่อนค่ะ
โดนความรักทำร้าย จนกลายเป็นผู้ป่วยจิตเวช
ถ้าถามว่าทำไมถึงตั้งชื่อกระทู้แบบนี้ ให้เพื่อนๆลองอ่านสิ่งที่เราเจอมา แล้วเพื่อนๆจะรู้เองว่าทำไม เราชื่อเฟิร์นค่ะ ตอนนี้อายุ 22 ปี เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นตอนเราเรียนปี 2 จนถึงหลังเราเรียนจบได้ 1 ปี (เราเรียนก่อนเกณฑ์2ปีค่ะ ตอนปี2เราพึ่งอายุ 19 เราจบตอนอายุ 21 ค่ะ)
เริ่มเลยนะคะ คือที่ผ่านมาก่อนเข้ามหาลัยเราเคยมีแฟนค่ะ แต่ไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่ เราเลยไม่นับว่ามันเป็นความรัก แต่พอเข้ามหาลัย ปี1เราก็ยังไม่มีแฟนค่ะ พอขึ้นปี 2 เป็นจุดเริ่มต้นของรักครั้งแรกในรั้วมหาลัย วันนั้นเป็นวันเฉลยสายรหัส รุ่นพี่ก็พารุ่นน้องไปเลี้ยงข้าวปกติ หลังจากที่เราแยกย้ายกับสายรหัสแล้ว พอดีวันนั้นเป็นวันเกิดของรุ่นน้องต่างคณะ เราเลยไปดื่มกันต่อค่ะ เพื่อนเราที่สนิทกันก็ไป แต่มีเพื่อนคนนึงที่พาน้องรหัสไปด้วย ซึ่งเพื่อนคนนั้นเราสนิทมาก วันนั้นเป็นวันแรกที่เราเฮิร์ทค่ะ (เราเคยคุยกับเพื่อนในเซค แต่เขามีแฟนแล้ว ตอนแรกเขาก็เลือกจะคุยกับเราต่อค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปเขามาบอกเราว่าเขาลืมแฟนเก่าไม่ได้ เขาเลยกลับไปคบกัน ส่วนเราก็หมาหัวเน่าเลยค่ะ) เรื่องที่เราเจอทำให้วันนั้นเราดื่มเยอะมาก เยอะกว่าปกติ และแล้วเราก็เมาค่ะ แต่เราเป็นคนเมาแล้วจำได้ทุกอย่างนะ แค่จะงอแงผิดปกติ หรือจะชอบทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ เรารู้ตัวแต่เราก็ไม่เคยห้ามตัวเอง ในขณะที่เราดื่มจนเมาแล้ว น้องรหัสเพื่อนเราก็มานั่งข้างๆ เราจะได้ว่าเราจับมือน้องเขาไว้ แล้วก็เอาน้ำแข็งจากปากเราไปป้อนใส่ปากน้องเขา นาทีนั้นเราทำเหมือนมีแค่เรากับน้องสองคน แต่ความรู้สึกเราตอนนั้น คือเราคิดเหมือนว่าน้องเป็นเพื่อนคนที่ทำเราเฮิร์ท เราทำทุกอย่างที่เราเคยทำกับเพื่อนคนนั้น เราจับมือ เราซบไหล่เขา และวันนั้นเราก็ไซร้คอเขาค่ะ เราไม่รู้ว่าทำเยอะมั้ย เพราะบางช็อตเราก็ลืมไป และพอตื่นเช้ามา เราจำได้ค่ะว่าเราทำอะไร แต่เราจำหน้าน้องเขาไม่ได้ จนเพื่อนบอกว่ารู้เปล่าเมื่อคืนทำไร นั่นน้องรหัสเพื่อนนะ แต่มันพูดในแนวฮาๆไม่ได้คิดไร แต่ตอนนั้นในใจเราค้างคามาก เราอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร หน้าตาเป็นไง แล้วพอตกเย็นเรากับเพื่อนก็ชวนกันไปร้องคาราโอเกะค่ะ เพื่อนสนิทเราก็โทรชวนน้องรหัสคนนั้นไปด้วย แต่มันใช้โทรศัพท์เราโทรค่ะ พอเจอหน้าเราก็ทำเฉยๆค่ะ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาจริงๆเราไม่อยากให้รุ่นน้องคนอื่นรู้เรื่องเพราะคืนนั้นมีแค่เพื่อนเรา ส่วนรุ่นน้องมีแค่เขาคนเดียว ขอแทนชื่อเขาว่านนท์นะคะ วันนั้นพอเราไปร้องเกะกัน เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ เฉยๆ แต่พอตกเย็นแยกย้ายกันกลับบ้าน เราก็กดดูเบอร์โทรออก แล้วก็เม็มชื่อของนนท์ไว้ในโทรศัพท์ สักพักไลน์เขาก็เด้งมา ประมาณว่าเป็นเพื่อนกันแล้ว เราก็ทักแบบกวนทีนสุดๆ เราทักไปว่า...
เราพิมแบบนี้ไปเยอะมาก อารมณ์คือไม่รู้จะทักยังไง แล้วเขาก็ไม่ตอบค่ะ ไม่อ่านด้วย เราก็เลยทักแชทเฟสเขาไป ว่าไลน์ที่ทักไปว่า... เป็นไลน์ของเรานะ อย่าบล็อก แล้วนนท์ก็ตอบมาว่า โอเค ก็นึกว่าใคร หลังจากเขารู้แล้วว่าเป็นเรา เราก็ได้เริ่มคุยกันค่ะ
ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดว่าจะชอบเขา แต่พอคุยกันไป เรารู้สึกว่าเขามีบางอย่างที่ไม่เหมือนคนอื่น น่าค้นหา น่าทำความรู้จัก เราคุยกันมาสักพัก ก็มีบางวันที่เขามานอนหอเพื่อนเรา(ที่เป็นพี่รหัสเขา) ซึ่งเราก็เป็นเมทกับเพื่อนอยู่แล้ว ตอนนั้นมันทำให้เราได้ใกล้กันมากขึ้น เพราะเพื่อนเราจะนอนบนเตียงคนเดียวเพราะมันนอนดิ้นมากค่ะ นนท์ก็เลยต้องมานอนข้างล่างกับเรา คืนแรกที่เขามานอนก็ไม่มีอะไรคะ แต่พอมาหลายๆครั้ง เราก็มีกอดกันตอนนอนบ้าง แต่ไม่มีไรเกินเลยค่ะ เพราะเราคุยมาสักพักจนรู้จักเขาในระดับนึง แต่แล้วเรื่องที่ทำร้ายจิตใจเราครั้งแรกก็เกิดขึ้นค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ขอทำงานก่อนค่ะ