เรื่องปัญหามีแน่นอนค่ะ อย่าไปกลัวค่ะ ค่อย ๆ ปรับ
โดยเฉพาะ ช่วง 3 เดือนแรกถึงครึ่งปีแรก เป็นช่วงปรับตัวค่ะ
วันแรกนี่น้ำผึ้งพระจันทร์มาก แต่ชายหญิงเลี้ยงดูมาต่างกัน ยังไงก็มีสิ่งที่คาดหวังต่างกัน
เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น

ทำไมเอาของกองไว้ตรงนี้?
ทำไมไม่เอาฝาชักโครกลง?
ทำไมใส่รองเท้าตรงนี้ ไม่ถอดตรงนั่น?
ทำไมไม่เอาถุงพลาสติกออกก่อนเอาใส่ตู้เย็น?
ทำไมกินขนมบนเตียง?
ทำไมเปิดแอร์ทิ้งไว้?
ทำไมเปิดแอร์ร้อนจัง／เย็นจัง?
ทำไมนอนห่มผ้าคุมโปง?
ตอนเช้า กินโจ๊ก หรือ กินขนมปัง หรือ ข้าวมันไก่?
ใครทำกับข้าว ใครถูบ้าน ใครล้างจาน?
เส้นผมที่ท่อนั้นเป็นของใคร?  

โอ้ยยยย สารพัดค่ะ คุณขา ค่อย ๆ ปรับไป อย่าเพิ่งหัวร้อนนะคะ
แต่สุดท้ายส่วนใหญ่คนที่พ่าย คือ คนที่เรื่องเยอะค่ะ (เป็นคนที่ต้องทำ)
อย่างแฟนเราเป็นคนที่จุกจิกเรื่องถอดรองเท้า เช็ดของที่เอามาจากข้างนอกก่อนเข้าบ้าน เราก็วางกระเป๋าเดินทางไว้ แล้วให้เค้าเช็ดล้อให้ (ชอบสะอาดก็จัดการ)
หรือ เราเป็นคนที่เห็นเส้นผมเส้นขนตกอยู่ตามพื้นไม่ได้ บ่นไปก็เท่านั้น เอาเครื่องดูดฝุ่น เอาทิชชู่มาเก็บดีกว่า

เท่านี้ก็จบค่า ：）

ขอให้มีความสุขในชีวิตคู่นะคะ