เท่าที่อ่านมา จขกท ขาดเสน่ห์หญิงที่พึงมี ไม่ใช่ว่า นิสัยแบบนี้ผู้ชายไม่ต้องการหรอก
เป็นผู้หญิง ก็ควรมีเสน่ห์ของผู้หญิง อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ เข็มแข็งแต่ไม่แข็งกระด้าง
รู้จักจังหวะผ่อนสั้น-ผ่อนยาว รู้จักกาละเทศะว่า เวลาไหนควรเล่น เวลาไหนควรจริงจัง
ควรสังเกตุสังกาดูภาวะอารมณ์ของอีกฝ่ายหรือบรรยากาศแวดล้อมรอบข้างบ้าง ว่า มันเป็นยังไง

เป็นคนจริงใจตรงไปตรงมาเป็นเรื่องดี แต่ควรจริงใจตรงไปตรงมาแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วย
ไม่ใช่เอาใจเราไปใส่ใจเขา แล้วพอเขาไม่รับมุขไม่เล่นด้วย ก็มาบอกว่า อีกฝ่ายไม่เข้าใจ
แล้วเราเคยทำความเข้าใจในตัวอีกฝ่ายมากน้อยแค่ไหนกันล่ะ?

แล้วขอแก้ความเข้าใจใหม่หน่อยว่า การเป็นคนขี้วีน ขี้หึง ขี้เหวี่ยง ขี้งอน ไม่ใช่ลักษณะนิสัยของผู้หญิง
แต่เป็นลักษณะนิสัยของคนเจ้าอารมณ์เอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่
สมัยนี้พ่อแม่มักมีลูกน้อย เลยตามใจกันมาก กลายเป็นการเพาะบ่มนิสัยเอาแต่ใจตัวเองให้ลูกโดยไม่รู้ตัว
พอเห็นคนมีลักษณะนิสัยแบบนี้มากเข้า ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นผู้หญิง เลยเกิดการเหมารวมหรือสเตอริโอไทพ์ (Stereo Type)
ว่านี่คือนิสัยของผู้หญิง ไอ้นิสัยเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่เนี่ย เป็นกันได้ทุกเพศทั้งผู้หญิงและผู้ชาย
ขึ้นอยู่กับพื้นฐานการอบรมเลี้ยงดูในเรื่องการควบคุมอารมณ์ตัวเอง
มีผู้หญิงมากมายที่ไม่มีนิสัยสารพัดขี้อย่างที่ว่า แต่ก็มีความเป็นเฟมินีนอยู่เต็มตัว
พูดจามีหลักการและเหตุผล มีสติรู้คิด อ่อนน้อมถ่อมตน มีสัมมาคารวะ รู้จักกาละเทศะ

ป.ล. คำว่า "โลกส่วนตัวสูง" (Introvert) หมายถึง คนที่มีความสุขกับการอยู่คนเดียว ชอบคิดอะไรเรื่อยเปื่อยคนเดียว
เข้าใจตัวเองได้ดี รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร (แต่จะเข้าใจคนอื่นหรือไม่ ต้องดูปัจจัยหรือบริบทอื่นประกอบด้วย)
เป็นคนชอบสร้างกำแพงขึ้นมาบดบังตัวเอง ชอบกันตัวเองเป็นผู้ดูอยู่วงนอก ไม่อยากมีปฏิสัมพันธ์กับใครให้มากความ
แต่ลึก ๆ แล้ว เพรียกหาความรักความเข้าใจและการยอมรับจากผู้อื่น แต่ไม่แสดงออกให้เห็นถ้าไม่ใช่คนที่เปิดใจด้วย

เราว่ามันต้องมีรายละเอียดมากกว่านี้อะค่ะ

เช่น ตอนที่ต้องซีเรียสแต่ จขกท.ดันไปทำตลกหรือเปล่า
หรือเวลาพูดคุยอะไรที่ต้องการความคิดเห็นข้อเสนอแนะ
จขกท.จริงจังกับมันมากแค่ไหน เป็นต้น

เพราะเท่าที่อ่านมาเราว่าสาเหตุที่เลิกไม่ใช่แค่นี้แน่ค่ะ

เหมือนตั้งกระทู้มาให้คนชมตัวเอง ว่าไม่งี่เง่า

เราเคยเป็นคนแบบนี้ค่ะ ไม่แนะนำให้ปรับ แต่แนะนำให้หาคนที่เข้าใจกัน เข้ากันได้