EP 1
06.00น.
“ฮึบ! อืม ฮ้าวววว”
ฉันตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจ แล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัวไปเรียน เอ๊ะ!ว่าแต่ ฉันยังไม่แนะนำตัวเลยนิ แหะๆ
สวัสดีค่ะ ผู้อ่านทุกคน ฉันชื่อ เอสเธอร์  อายุ18ปี ชั้น ม.ปลาย เกรด11 เป็นคนร่าเริง สนุกสนาน ซื้อบื่อๆหน่อย=_=”  เรื่องความรักนะหรอ....อย่าพูดเลย..ไม่เคยมี=_=”  อ้ะ!ได้เวลาไปเรียนแล้วขอตัวก่อนนะ ฟิ้ววว

โรงเรียนเซนเตอร์ไรท์
ถึงโรงเรียนแล้ว (เร็วเหมือนโกหก) ฉันเดินลงมาจากรถ แล้วตวาดสายตามองรอบโรงเรียนเพื่อหาอีธาน
“เอสเธอร์!”
โอ๊ะ! เขาอยู่นั้นเอง ฉันเดินตรงเข้าไปหาอีธานที่ยืนโบกมือเป็นนางงามอยู่ใต้ต้นไม้ของโรงเรียน=_=”(เวอร์ละ)
“อีธาน รอนานไหม”
“ไม่หรอก ฉันก็พึ่งมาเหมือนกัน ไปกันเถอะ”
“อืม^^”
ฉันกับอีธานเดินขึ้นไปห้องเรียนพร้อมกัน อ่อ ลืมบอก ฉันกับเขาอยู่ห้องเดียวกันละ^^ อีธานนะ เป็นผู้ชายที่หล่อไม่แพ้ใคร พวกผู้หญิงในห้องอยากจะสนิทกับเขาทั้งนั้น แต่อีธานนะไม่สนใจหรอก เขาสนิทแต่กับฉันคนเดียว จนผู้หญิงในห้องต่างหมั่นไสฉันกันเกือบทั้งห้องละ=_=” ฉันเคยถามนะว่าทำไม แต่เขาจะไม่ตอบ เอาแต่เลี่ยงคำถามอยู่เรื่อย ฉันเลยไม่อยากซักไซร้ถามเขามาก เพราะว่าฉันเชื่อใจเขา^^
“นี้เอส พักเที่ยงนี้เธอไปกินข้าวก่อนเลยนะ”
“อ่าว ทำไมอะ นายจะไม่ไปกินหรอ”
“เปล่า ฉันจะเอางานไปส่งที่ห้องพักครูก่อนอะ”
“งั้นเดี๋ยวฉันไปด้วยก็ได้ แค่ส่งงานเอง”
“เอ่อคือ ฉันมีเรื่องจะคุยกับครูด้วยอะ คงนานหน่อย เธอไปก่อนเลยเถอะนะ”
“งั้นหรอ...ก็ได้^^”
แปลกแหะ ปกติถ้าเขาจะไปส่งงานหรือไปไหน เขาจะให้ฉันไปด้วยเสมอ สงสัยคุยเรื่องสำคัญมากๆเลยละมั้ง เอาเถอะไปกินข้าวกับพวกเชอร์รี่ก็ได้ พวกนั้นเป็นกลุ่มเดียวที่ไม่หมั่นไสฉัน ฉันรู้ดี^^
พักเที่ยง
ฉันเดินมาที่โรงอาหาร......คนเดียวT^T  ทำไมเป็นแบบนั้นนะหรอ พวกนั้นโดนครูทำโทษตอนเรียน เลยโดนเข้าห้องพักครู ฉันก็เลยต้องเดินมาคนเดียว เศร้ายิ่งนักT^T
ตุบ!
“โอ้ย”
ฉันเดินไปชนกับใครเข้าจนล้มลง ฉันเอาแต่ก้มหน้าโดยไม่รู้ว่าคนที่ฉันชนด้วยนั้นเป็นใคร
“เธอนะ เจ็บตรงไหนไหม”
เอ๊ะ! ทำไมเสียงคุ้นๆ ฉันเงยหน้ามอง
“นะ นาย”
“ระวังหน่อยสิ!”
“อะ อืม โอ้ย”
ฉันกำลังจะลุกขึ้น แต่ก็ดันเจ็บข้อเท้า สงสัยตอนล้มข้อเท้าพลิกแน่เลยT^T
“นี้!ไหวไหม”
“อะ อืม วะ ไหว โอ้ย!”
“ไหวตรงไหนกัน! ข้อเท้าเจ็บขนาดนี้!”
จริงอย่างที่เขาพูด ข้อเท้าฉันเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ แถมเจ็บมากอีกต่างหาก
“มานี้!”
พรึ่บ!
เห้ย! เขาอุ้มฉันในท่าเจ้าสาว ละ..แล้วเขาจะพาฉันไปไหนเนี่ย
“นายจะพาฉันไปไหน!”
“ห้องพยาบาลนะสิ ถามได้!”
เออจริง ถามไปได้นะเรา=_=” ข้อเท้าเจ็บขนาดนี้เขาคงไม่พาฉันไปเข้าห้องน้ำหรอก

ห้องพยาบาล
“อ้ะ! โอ้ย! นี้นาย! เบาๆหน่อยสิ!”
ฉันตวาดใส่เขาที่กำลังนวดข้อเท้าให้อยู่
“ฉันเบาที่สุดแล้วนะ เธอนะอยู่นิ่งๆสิ!”
จ้าๆๆ ฉันผิด ฉันมันอยู่ไม่นิ่งเอง เหอะ!
“เอ้า! เสร็จแล้ว ลองยืนดู”
ฉันทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย และมันก็ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว นี้เขาเป็นหมอนวดรึไง ความเจ็บหายไปเลย
“เป็นไง เจ็บอยู่ไหม”
“ไม่เจ็บแล้ว นายนี้เก่งอะ”
“ของมันแน่อยู่แล้ว ฮันเตอร์ซะอย่าง”
ชมนิดชมหน่อย หลงตัวเองจริ๊ง ดะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาบอกว่า....
“งั้นฉันไปละ เธอทำฉันอดข้าวเที่ยงนะรู้ไหม”
“ดะ เดี๋ยว! นาย ชื่อว่าอะไร”
ขอละ ขอให้ไม่ใช่นะ
“เมื่อกี้ก็บอกไปแล้วไง ฉันนะชื่อ ฮันเตอร์”
เยี่ยม! เยี่ยมมาก ขอได้สมหวังสุดๆ ชื่อชัดๆเต็มๆ ฮันเตอร์=_=”
“เธอละชื่อไร”
“ฉะ.....ฉันชื่อ..”
“เอสเธอร์!!”
เสียงนั้นมัน ...อีธานนิ เขาเปิดประตูเข้ามา พร้อมจับมือฉันไปอยู่ด้านหลังเขา แต่ว่าเขารู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี้
“นายจะทำอะไรเอสเธอร์!”
“อ่อ ชื่อเอสเธอร์หรอ ชื่อน่ารักดีนะ”
เอ๊ะ น่ารัก เขาชมฉันหรอ
“เอสเธอร์ เธอมาอยู่นี้กับมันได้ไง”
“เอ่อคือ ฉันข้อเท้าพลิกนะ เขาก็เลยพาฉันมาห้องพยาบาล”
“ข้อเท้าพลิก!”
สายตาเขา ฉันรู้เลยหมายความว่าไง ยัยเซ่อ เมื่อสานฉันไม่น่าไปว่าน้องเลย ฉันมันเซ่อจริงๆT^T
หมับ!
“ไปเถอะ!”
อีธานจับมือฉันลากออกไป ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้เลย  เขาเป็นอะไร
ฉันโดนเขาลากกลับมายังห้องเรียน แต่ฉันยังไม่กินข้าวเลยT^T
“อะ อีธาน ฉันยังไม่กินข้าวเลยนะ”
“ไม่ต้องกินแล้ว!”
มะ หมายความว่าไงเนี่ย ไม่ต้องกินแล้ว! ข้าวนะถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉันเลยนะT^T
“นะ นายเป็นอะไรไป!”
เขาปล่อยมือฉันออก แล้วหันมาจ้องหน้าฉันแทน เออคือ กลับไปจับมือฉันแบบเดิมจะดีกว่ามากเลยนะ=_=”
“เอส! ฉันขออะไรหน่อยได้ไหม!”
“ดะ ได้สิ”
“อย่ายุ่งกับหมอนั้นอีกนะ ได้ไหม อย่าไปยุ่งกับมันอีก!”
อีธานพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำไมเขาทำตัวเหมือนหึงฉันขนาดนั้น
“นาย.....หึงหรอ><”
“ใช่! หึง!’’
เห้ยๆ เดี๋ยวๆ เมื่อกี้ฉันล้อเล่นนะ
“อะไรนะ!?”
“หึงแบบเพื่อน!”
อ่อ เห้อ! ตกใจหมด แบบเพื่อนนี้เอง......แต่ว่าหึงแบบเพื่อนนี้มันยังไงกัน
“เข้าใจนะ! อย่าไปยุ่งกับมันอีก ถ้าเห็นอีกละก็...ฉันกับเธอเลิกเป็นเพื่อนกัน!”
เห้ย! อะไรกัน! เลิกเป็นเพื่อนเลยหรอ! ไม่เอานะ ทั้งชีวิตเพื่อนสนิทฉันมีอยู่คนเดียวคือ อีธานเลยนะ ไม่เอาๆๆ
“ก็ได้ๆๆๆ ฉันจะไม่ยุ่งอีก! สัญญา!”
“ฮิๆ ดีมาก!^^”
เขาหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะเอามือมาลูบหัวฉันเหมือนเด็กน้อย....แต่ทำไมฉันไม่ชอบเลย