หนูอายุ 20 แล้วคะ ก็เคยมีแฟนมาปรกติ ตามประสาวัยรุ่นเเตความรักก็ค่อนข้างผิดหวังมาตลอด ....... จนมาถึงความรักปัจจุบัน ตอนนี้คบกับผู้ชายคนนี้ได้หนึ่งปีเเล้วคะ เรารักกันแรกๆมีปัญหามากมายเรื่องผู้หญิงของเค้า แต่เค้าก็เครียให้คะ เขาขอโอกาสตอนเเรกที่คบกันคือแรกๆจะยังมีความเกรงใจกันอยู่เวลาที่เราต้องการอะไรแค่เงียบ หน้านิ่งเค้าก็มาง้อ มาสนใจเเล้ว คบกันต่อๆมายังมีเรื่องผู้หญิงของเค้าเข้ามาด่าว่าจิกเรา คือโดนด่าทั้งต่อหน้า ด่าทั้งเฟซบุ๊ค (เพราะเพียงว่าเรางอนเค้าเลยกลับไปง้อเเฟนเก่าทำให้เกิดประเด็นที่จะเล่านะคะ) ครั้งนั้นเสียใจคะ พอเค้ารู้ว่าเรารู้เรื่องตอนนั้นเค้าฝึกงานอยู่ที่ชลบุรีคะ เค้ารีบกลับมาง้อเราในวันนี้ กลับมาเเบบไม่มีเงินกลับไปชลบุรีอีก เล่าคราวๆนะคะ เราโมโหมากใช้คำว่า กู  ด่ามากมายคะเค้ายอมเรามากๆ ตั้งเเต่ครั้งนั้นเมื่อเวลาะเลาะก็จะเป็นแบบนั้นตลอด เราเป็นคนด่าตลอด พอเค้ากลับมาจากฝึกงานเรามาอยู่หอเดียวกัน ทะเลาะกันทีนี้ตีกันเละคะ เเต่คือเรานะที่ตีเค้า ด่าว่า ไล่ ทุกอย่างประมาณว่ารุนเเรงมาก เค้ายอมเเละเป็นฝ่ายขอโทดเราตลอดคะ (เป็นไงเราร้ายมั้ย) เเต่เรามีเหตุผลนะ คือเวลาทะเลาะเค้าไม่มีดีกับเรานะสิ เค้าเป็นผู้ชายปากจัด เค้าจะเหวี่ยงใส่เรา ไอ้เราก็คนไม่ยอมจะต้องเอาชนะให้ได้ (แต่ยังไงเราก็ร้ายกว่าเค้าคะ) จนตอนนี้เค้าเรียนจบเราเเยกย้ายไปอยู่บ้านใครบ้านมัน ทะเลาะกันทุกวัน มาสิบกว่าวันเเล้ว เเละทุกครั้งที่ทะเลาะเราหาเรื่องเองเพียงเพราะอยากให้เค้าสนใจ เเต่เรามักไม่ใช้คำพูดดีๆเลย เราจะประชดตลอด จนวันนนี้เค้าคนที่ยอมเราไม่มีเเล้วคะ คำด่าว่า เถียงมากขึ้น เราก็ร้ายไปอีกเราก็จะทำให้ยิ่งกว่าเค้าสองเท่า เวลาเค้าด่าเพียงเเค่คำว่า กู นี่เราไม่ยอมนะคะ คือเราพูดกับเค้า เค้าไม่โกรธเรา เเต้เค้าพูดกับเราแม้เเต่คำเดียวก็ไม่ได้คะเราไม่ยอม(ลืมบอกว่าเค้าโตกว่าเราหนึ่งปี) เวลาทะเลาะเค้าด่าไปอเค้าหายโมโหเค้าก็ขอโทษนะ เเต่มันไม่เหมือนเมื่อก่อนคือจะง้อยากกว่าจะด่า จะว่า จะเถียงเราก่อน เรานี่บอกเลิกทุกวันจนช่วงนี้เค้าไม่สนคะ เค้าไล่เรา เค้าไม่โทรจากที่คาสายกันทุกคืน สุดท้ายเราเองที่ทรมานคะ ร้องไห้ทั้งคืน ตอนกลางวันนี้เราทำงานอะไรไม่ได้เยเครียดมือนี่จับแต่โทรศัพท์จะไปด่าเค้า ให้เค้ามาง้อเรา พอเค้าง้อก็ไม่ยอมง่ายๆคะด่ายันพ่อแม่ ยันวงตระกูลเค้าเลยเละหยาบมาก