ว่ากันอย่างไม่มีอคติ ถ้าลาวรวมกับไทย ฝ่ายที่กำไรที่สุดจะเป็นลาว(จริงๆ นะ)

เราต้องมองว่าการรวมไทยกับลาวก็เหมือนๆ กับการรวมบริษัท คือ เอาสินทรัพย์ทั้งสองฝ่ายมาเพิ่มทุน

มองในแง่เศรษฐกิจ ลาวมีที่ดินแต่ไม่มีศักยภาพในการพัฒนา มีคนแต่ไม่มีงาน มีสินค้าแต่ไม่มีคนซื้อ ถ้ามารวมกับไทยปัญหาเหล่านี้จะหมดในพริบตา นอกจากนี้จะได้ทางออกสู่ทะเล ได้รับงบประมาณมหาศาลสามารถสร้างความเจริญให้แก่ท้องถิ่นชนิดต่อให้ขายป่าจนหมดบ้านหมดเมืองก็ยังไม่เท่ากับที่ทางไทยให้(พวกกองหลอนกับนายแขวงฯลฯที่ได้กลายเป็นพวกผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ได้กินกันสะดือปลิ้นแน่ๆ )

มองในแง่ศิลปวัฒนธรรม วัฒนธรรมของลาวก็คือวัฒนธรรมล้านช้าง ซึ่งคนไทยจัดว่าเป็นวัฒนธรรมของเผ่าไทที่ใหญ่เผ่าหนึ่ง เมื่อมารวมกับไทย ทางไทยก็ต้องยกย่องเชิดชูให้อย่างไม่น้อยหน้าอยู่แล้ว พวกซิ่น การขับร้อง ขับรำ สิม วัดวาอารามตำรับตำราก็ต้องได้รับการทำนุบำรุง รวมรวม ต่อยอด และนำเสนอ ไม่แพ้ทางล้านนาแน่นอน และมันจะเป็นครั้งแรกที่ลาวจะได้เป็นเจ้าของพระแก้วมรกตตลอดจนสมบัติต่างๆ ที่ทางไทยมี(นี่ยังไม่รวมกับสุขอนามัย โรงหมอ การรักษาพยาบาล สิทธิในการปกครองประเทศ สิทธิในการเดินทาง ตลอดจนสิทธิในการแสดงความคิดเห็นต่อภาครัฐที่ลาวขาดมานาน)

แต่ทั้งหมดทั้งปวง ฝ่ายที่จะขาดทุนและกลุ้มใจสุดๆ จะเป็นไทย คือ ได้พื้นที่แต่จะหมดความมั่นคง

เพราะทันทีที่ไปรวมกับลาว แผ่นดินไทยฝั่งตะวันออกจะต้องไปติดกับเวียดนามทันที ซึ่งมันเป็นชายแดนที่ยาวพอๆ กับพม่า ง่ายต่อการกระทบกระทั่งกันมาก เป็นการบังคับให้เวียดนามต้องไปอิงกับจีนที่มีแผ่นดินกันตอนบนอีก นอกจากนี้ทางไทยจะรับหน้าไปแก้ปัญหาเรื่องเผ่าม้ง ยาเสพติด ผู้มีอิทธิพล ปัญหาความเหลื่อมล้ำยากจน ตลอดจนคนจีน คนเวียดนามที่จะต้องทะลักเข้ามากันตามชายแดน และแน่นอนว่าเวียดนามจะต้องทำกับไทยเหมือนกับที่มาเลเซียทำ คือ การเสี้ยมให้เกิดผู้ก่อการร้ายเพราะในลาวพวกที่อิงเวียดนามมีมาก

ดังนั้นการดำเนินตามแบบที่เดิมๆ คือ เอาแผ่นดินลาวมาเป็นกันชนแบบเก่า ปล่อยลาวให้เป็นไปตามยถากรรม วางตัวกับลาวเหมือนกับที่เราวางตัวกับเขมรพม่า  อย่าไปยุ่งกับขัดแย้ง ปล่อยให้จีนกับเวียดนาม อเมริกาไปทะเลาะกันตรงนั้น จะดีที่สุด เพราะไหนๆ ลาวก็ไม่ได้มารักใคร่ไยดีอะไรกับไทยอยู่แล้ว ก็อย่าไปวุ่นวายให้เปลืองตัวจะดีที่สุด