คือ..เรามีคนคุยอยู่คนหนึ่งอายุห่างกับเรา 2 ปี เราคุยกันได้ปีกว่าๆล่ะ
ทำทุกอย่างเหมือนแฟนกันหมด..ไปดูหนังด้วยกัน..ไปทานข้าวด้วยกัน..เดินจับมือกัน..เค้าพาเราไปไหว้พ่อแม่เค้าที่บ้าน..ไปรับไปส่งเราที่โรงเรียน
ทุกอย่างๆเหมือนแฟนกันหมด..จนกระทั้งวันนึ่ง..เรามีอะไรกับเค้า..ตอนนั้นพี่เค้าบอกจะรับผิดชอบเราทุกอย่าง..แต่ด้วยความที่เราคาใจสถานะของเรา
กับพี่เค้า..เราเลยลองถามพี่เค้าไปว่า..ทำแบบนี้กับทุกคนหรือป่าว(คนคุยพี่แกเยอะมาก)พี่แกก็ตอบว่า ไม่น่ะทำกับแกคนเดียว ตอนนั้นเราก็คิดว่าพี่เค้ารักเราจริงๆแล้วก็ถามอีกว่า..แล้วตอนนี้เราเป็นอะไรกันหลอ..พี่เค้าก็บอกว่า..พี่น้องไง..คนสมัยนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกันก็เอากันได้แล้ว..เราง่ายเอง..

#อ้อพึ่งรู้ว่าการที่เรารักใครคนหนึ่งจนยอมเป็นของเค้าทุกอย่างเค้ากลับคิดว่าเราง่าย